دولت دوم آقای روحانی کار خود را آغاز کرد. این دولت باید با مشکلات بزرگی دست و پنجه نرم کند که پیش روی کشور ما قرار دارد. در این آغاز کار به نظر‌ می‌رسد که تدبیر آقای روحانی برای هماهنگ کردن کابینه با رهبر تا حدودی موثر افتاده است و از میزان مخالفت و کارشکنی در برابر ایشان فعلا تا حدودی کاسته شده است. این کاهش کارشکنی‌ها می تواند ناشی از آگاهی از وضع وخیم کشور و این که کل "نظام" در جریان درگیری‌ها و تقابل‌ها با خواست مردم در خطر قرار دارد نیز باشد؟ تا چه زمان این کاهش کارشکنی ها ادامه خواهد یافت؟ آینده نشان خواهد داد.

اینکه جناح راست و دستگاه‌های زیر نظر بیت رهبری به کارشکنی‌های مداوم دربرابر دولت منتخب خاتمه دهند هر چند مثبت است، اما کافی نیست. جامعه ما امروز با انواع و اقسام بحران‌ها روبروست. بحران‌هایی که از اقتصاد و معیشت مردم و سلطه سپاه بر واردات و صادرات شروع‌ می‌شود تا بحران‌های اجتماعی و فرهنگی و اخلاقی تا بحران در مناسبات بین‌المللی. حل این بحران‌ها نیاز به تمرکز و انسجام ملی دارد. اینکه نهادهای زیر نظر رهبر هر کدام برای خود سازی بزنند و آوازی بخوانند با ضرورت تمرکز و انسجام ملی و حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی سازگار نیست. این نکته‌ای است که در هفته‌های اخیر آقای جهانگیری معاون اول رئیس جمهور و رئیس ستاد اقتصاد مقاومتی چندین بار یادآوری کرده است و گفته است صرف تشکیل ستاد برای حل مشکلات کافی نیست، این ستاد باید اختیارات داشته باشد. طبعا منظور ایشان از اختیارات، درباره قوه مجریه نیست که زیر نظر خود وی قرار دارند. بلکه اختیارات دربرابر نهادهای اقتصادی قدرتمندی است که زیر نظر قوه مجریه نیستند و از دولت و برنامه‌های آن تبعیت‌ نمی‌کنند. این نهادها باید خود را با سیاست‌های اقتصادی، تجاری، صنعتی، مالیاتی و غیره دولت هماهنگ کنند و لازم است که رهبر به بنگاه‌های اقتصادی عظیم و بی‌حساب و کتاب زیر نظر خود دستورهای لازم برای هماهنگ شدن با سیاست‌های اقتصاد ملی را صادر کند و به دولت در این زمینه اختیارات لازم را واگذار کند.

به همین شکل است تداوم حصر و ممنوع التصویری و یکه تازی سیاسی و فرهنگی که با وحدت ملی و کوشش برای افزایش مشارکت مردم در اداره و حل و فصل امور ناسازگار است. در اینجا هم بخش فاسد حکومتی بیش از آنکه نگران وحدت ملی و حل مشکلات جامعه و غلبه بر بحران‌ها باشد وحشت از آن دارد که رفع حصر مقدمه پس دادن حساب و کتاب بابت کارنامه گذشته آن شود و در برابر آن مقاومت‌ می‌کند.

شرایط امروز به گونه‌ای است که مردم رهبر و بیت رهبری را مسئول پیامدها و نتایج خوب و بد برنامه‌ها و سیاست‌های حاکم بر کشور‌ می‌دانند. اگر هم اکنون ندانند در نهایت تفاوت چندانی‌ نمی‌کند چون این پیامدها بر دوش همه نظام و بیش از همه شخص رهبر بار‌ می‌شود. دوران تصورات خام از این دست که دربرابر دولت منتخب کارشکنی‌ می‌کنیم و شکست‌ می‌خورد و آنوقت مردم ناامید‌ می‌شوند و رای‌ نمی‌دهند یا به سمت ما اقبال پیدا‌ می‌کنند برای همیشه با انتخابات 96 به پایان رسیده است.  

 تلگرام راه توده :

        پیج فیسبوک راه توده