سه روز دیگر – یکشنبه – انتخابات ریاست جمهوری فرانسه برگزار‌ می‌شود. پنج نامزد اصلی این انتخابات عبارتند از: خانم مارین لوپن از حزب راستگرای ناسیونالیست؛ امانوئل ماکرون وزیر سابق دولت سوسیالیست حاکم فرانسوا هولاند؛ فرانسوا فیون نامزد حزب دست راستی جمهوریخواه؛ ژان لوک ملانشون نامزد حزب کمونیست و جبهه چپ؛ و بالاخره بنوا آمون نامزد رسمی حزب سوسیالیست فرانسه.

تا یکی دو ماه پیش نظرسنجی‌ها خانم لوپن و آقای فیون را بخت اول پیروزی در دور نخست انتخابات و فیون را پیروز مرحله دوم اعلام‌ می‌کردند. با موضعگیری فرانسوا فیون درباره ضرورت نزدیکی و دوستی با روسیه ستاره بخت وی واژگون شد و از چشم محافل حاکمه سرمایه‌داری فرانسه افتاد. برعکس قرعه بنام امانوئل ماکرون که از ادامه سیاست‌های کنونی پشتیبانی‌ می‌کند افتاد و سمت و سوی نظرسنجی‌ها بسود دوگانه ماکرون – لوپن در دور اول و پیروزی ماکرون در دور دوم جهت گرفت.

از هفته گذشته و با جهش ناگهانی ژان لوک ملانشون نامزد کمونیست‌ها و جبهه چپ اوضاع مجددا تغییر کرده و اکنون سخن از آن‌ می‌رود که چهار نامزد ملانشون، ماکرون، لوپن و فیون تقریبا شانه به شانه هم پیش‌ می‌روند و آرای آنها میان 19 تا 22 درصد در نوسان است. این وضع با یک کارزار ضد کمونیستی در رسانه‌های دست راستی فرانسه همراه شده و مدعی‌اند که در صورت رفتن ملانشون به دور دوم، فرانسه به قیمومت پوتین در‌ می‌آید و گویا تانک‌های روسیه بزودی وارد پاریس خواهند شد.

بدینسان کارزارهای انتخاباتی فرانسه نشانه یک تغییر مهم در دیدگاه‌های مردم فرانسه هم در زمینه سیاست خارجی و هم سیاست داخلی دارد. تناسب قوای تازه‌ای در حال شکلگیری است که پیامدهای درازمدت خواهد داشت. از چهار نامزدی که بخت نخست محسوب‌ می‌شوند سه تن از آنها یعنی بیش از 60 درصد آرا منتقد سیاست خارجی کنونی فرانسه، و طرفدار در پیش گرفتن سیاست صلح و همکاری با روسیه هستند. در این زمینه نظرات ژان لوک ملانشون نامزد حزب کمونیست و جبهه چپ از همه قاطع تر است.

از نظر سیاست داخلی نیز وضع به همین شکل است. اگر آرای ملانشون در همین حدود 20 درصد باقی بماند و حتی وی به دور دوم نرود و رئیس جمهور نشود، این خود نشانه یک بازگشت قوی کمونیست‌ها و چپ‌ها به صحنه انتخاباتی فرانسه است چرا که حزب کمونیست فرانسه در اوج نفوذ خود در دهه هفتاد حداکثر 24 درصد آرا را بدست‌ می‌آورد. ضمن اینکه این بار نامزد حزب سوسیالیست "بنوا آمون" خود از جناح چپ این حزب است و از طرف بدنه حزب سوسیالیست انتخاب شده و نه رهبری راستگرای آن. میزان آرای وی میان 8 تا 10 درصد تخمین زده‌ می‌شود که در صورت جمع شدن با ملانشون حدود 30 درصد آرای انتخاباتی در همان مرحله اول‌ می‌شود. یکی از دلایل پائین ماندن نسبی آرای بنوا آمون همان است که رهبری حزب سوسیالیست از نامزد رسمی حزب که توسط اعضا انتخاب شده پشتیبانی نکرده و عملا پشت "ماکرون" قرار گرفته‌ است. به این ترتیب از هم اکنون زمینه تجزیه حزب سوسیالیست فرانسه و پیوستن بیشتر اعضای آن به جبهه چپ در حال فراهم شدن است و فضای پس از انتخابات تحت تاثیر این وضع قرار خواهد گرفت.

از نظر سیاست داخلی نیز حدود 60 درصد مردم فرانسه طرفدار نامزدهای مخالف سیاست تجارت آزاد و سمتگیری اروپای سرمایه‌داری فرانسه هستند هرچند این نامزدها راه حل‌های مختلفی را برای غلبه بر آن پیشنهاد‌ می‌کنند.

به هر روی نتیجه انتخابات فرانسه این بار از هر زمان دیگری نامعلوم تر است. آنچه به نظر قطعی‌ می‌رسد آنست که ناقوس مرگ تجارت آزاد و اروپای لیبرال و سیاست خارجی روسیه ستیز از هم اکنون در فرانسه به صدا درآمده و هر دولتی که در آینده بر سر کار آید‌ نمی‌تواند سمتگیری افکار عمومی و تناسب قوای شکل گرفته را در این زمینه نادیده بگیرد.

 تلگرام راه توده :

https://telegram.me/rahetudeh