راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

سرمقاله 605

اصلاح و تقویت قوای نظامی

بخشی از اصلاحات در ایران است

 

در خبرها آمده که آقای روحانی در حال مذاکره با سران ارتش برای انتخاب وزیر دفاع از میان آنهاست. ایشان در هفته‌های اخیر هم چند بار نسبت به مداخله سپاه و بسیج در سیاست و اقتصاد هشدار داده و انتقاد کرده است و در همایش قوه قضائیه نیز آن را مخالف "وصیت نامه امام" معرفی کرد. بنظر می‌رسد که تحولات منطقه و نگرانی‌هایی که درباره خطر جنگ وجود دارد عزم آقای روحانی را در پایان دادن به وضعیت شتر گاو پلنگ سپاه و ایجاد یک نیروی نظامی و دفاعی ملی قدرتمند و کارآمد دوچندان کرده است. به ویژه آنکه قدرت‌های جهانی روی نفرت مردم از سپاه بدلیل فعالیت‌های اقتصادی و سیاسی و انواع فشارهای امنیتی و اجتماعی آن حساب کرده‌اند و تصور می‌کنند که اگر ضربه‌ای به سپاه وارد شود با خشنودی یا لااقل بیطرفی مردم ایران روبرو می‌شود.  

از سوی دیگر، واقعیت آن است که ایران از نظر قدرت ارتش و بنیه دفاعی فوق العاده ضعیف است. نیروی هوایی آن فرسوده و کهنه است. نیروی دریایی آن تبدیل شده به "قایق‌های تندرو" که هر چند در تسخیر ماکت ناوهواپیمابر تبحر دارند ولی در جنگ واقعی با چنین ناوهایی ظرف چند دقیقه دود می‌شوند و به هوا می‌روند. نیروی زمینی درست و حسابی و منظم و کارآزموده هم ندارد. همه ظرفیت نظامی ایران خلاصه شده در توان موشکی که آن هم متمرکز شده برروی موشک‌های دوربرد که معلوم نیست در یک جنگ نزدیک و منطقه‌ای چه مقدار می‌توانند موثر باشند. ضمن اینکه اهمیت موشک هرچه باشد در جنگ یا دفاع نقش کمکی و فرعی دارد. همانگونه که مثلا در جنگ سوریه، نیروی دریایی روسیه چند موشک از دریای خزر شلیک کرد ولی کار جنگ را نیروی هوایی روسیه و نیروی زمینی ارتش سوریه در صحنه پیش بردند و پیش می‌برند و نه موشک از راه دور. خود این موشک ها و پایگاه های آنها هم بهانه ای است برای فروپاشاندن زیربنای تولیدی کشور و حمله به تاسیسات اقتصادی غیرنظامی به این عنوان که موشک در آنجا پنهان شده یا از آنجا شلیک شده است.

این نکته نیز روشن است که ضعف بنیه نظامی و دفاعی ایران در درجه اول ناشی از رویکرد فرماندهان سپاه به سیاست و اقتصاد است. سرداران سپاه چون بدنبال قدرت سیاسی هستند در درجه نخست می‌کوشند ارتش و نیروهای منظم را به حاشیه ببرند و اجازه قدرت گرفتن و مطرح شدن آن را ندهند. آنها تصور می‌کنند که در شرایط معین ارتش تنها نیروی نظامی است که می‌تواند دربرابر سپاه بایستد و کودتای آن را خنثی کند. بنابراین ارتش باید تا آنجا که می‌تواند ضعیف و در حاشیه بماند. تلاش برای قدرت سیاسی از یک طرف، و ورود سپاه به روابط و معاملات اقتصادی و گسترش فساد، از سوی دیگر، نه تنها از توان رزمی سپاه کاسته بلکه انواع و اقسام اختلاف‌ها و نارضایتی‌ها را به درون سپاه و از جمله بخشی از فرماندهان آن کشانده است. بنابراین اگر جنگی درگیرد معلوم نیست که بدنه سپاه روبروی فرماندهان و خود فرماندهان روبروی هم قرار نگیرند. حداقل، نتیجه ای که از صندوق های رای در محلات سپاه نشین در انتخابات اخیر بیرون آمد و در سرمقاله شماره گذشته راه توده آن را منتشر کردیم گوشه ای آشکار از این واقعیت را نشان داد.

به همه اینها افزوده می‌شود این واقعیت که سپاه در همه انتخابات‌ها و گزینش‌های جامعه آشکارا طرف شکست خوردگان و بازندگان و مخالفان رای مردم را گرفته است. یعنی عملا و آشکارا اکثریت جامعه را نیز پشت سر خود ندارد که هیچ، با نفرت صریح بخشی از مردم که نقش آن را در سرکوب‌های سال 88 فراموش نمی‌کنند روبروست. در این شرایط چاره کار برای نجات سپاه از موقعیت ضعیف کنونی در میان مردم، یا خارج کردن سپاه از فعالیت‌های سیاسی و اقتصادی است که فرماندهان آلوده به سیاست و تجارت به آن تن نمی‌دهند یا پایان دادن به هویت آن به منزله یک سازمان نظامی است، یا حداقل پایان دادن به نقش آن به عنوان نیروی دفاعی کشور است.

ظاهرا شرایط خطرناک منطقه و جهان آقای روحانی را مصمم کرده است که به ماهیت چندگانه سپاه پایان دهد. سپاه یا باید نیروی نظامی باشد، یا نهادی آلوده به بنگاه و کارتل و هلدینگ اقتصادی، و یا سازمان و حزب سیاسی. هجوم‌های وحشت زده پیاپی هفته‌های اخیر به آقای روحانی از جمله  تهدید های محسنی اژه ای مبنی بر بنی صدری کردن روحانی ناشی از آگاهی بر همین اراده است. در این میان عده‌ای خام خیال و بی اعتنا به منافع ملی ایران در حاکمیت ترجیح می‌دهند که ایران به صحنه عملیات جنگی کشیده شود تا به بهانه آن مخالفان خود را قلع و قمع کنند و قدرت اقتصادی و سیاسی را در دستان خود متمرکز گردانند. تشدید امریکا ستیزی توخالی، مبارز طلبیدن های بی پشتوانه منطقه ای، مخالفت‌هایی که با کوشش‌های سیاسی و دیپلماتیک دولت روحانی در جهت کاهش تنش‌ها و گسترش روابط اقتصادی و سیاسی با جهان می‌شود با امید به همین کشیده شدن ایران به صحنه جنگ است. همانگونه است مخالفت اینان با تلاش‌های دولت روحانی برای ایجاد یک نیروی نظامی و دفاعی قدرتمند، مجهز به مدرن ترین سلاح ها و دارای پشت جبهه مردمی که بدون پایان دادن به فعالیت‌های اقتصادی و سیاسی سپاه ممکن نیست.

 تلگرام راه توده :

https://telegram.me/rahetudeh

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                       شماره 605  راه توده -  15 تیرماه  1396

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت