آنچه را می خوانید برگرفته شده از همین گفتگوست:

ژوکوفسکی: سال 1949 ( 1) "میخائیل ورشینین" شعری به نام: "مسکو- پکن" سرود که تبدیل به ترانه شد و سر زبان ها افتاد و مورد علاقه مردم قرار گرفت. اولین جمله آن چنین است: "برادری روس ها و چینی ها ابدی خواهد بود". این روزها این ترانه را حکومت روسیه نه به شکل "برادری" که به مفهوم  دیگری می فهمد و اجرا می کند: "همکاری های استراتژیک" و "همکاری های اقتصادی" با چین. برآورد شما امروز چیست؟

پولیوانف - چین بنا بر موقعیت جغرافیایی خود یک شریک استراتژیک با روسیه است. البته نه بخاطر مرزهای 4 هزار کیلومتری با ما، بلکه به دلیل مسائل اقتصادی: در رابطه با رشد اقتصادی می توان گفت اتحاد شوروی بسیار بالا تر از چین قرار داشت اما در شرایط فعلی این نقش معکوس گردیده است. تولید ناخاص ملی و قدرت خرید چین حدود پنج برابر روسیه می باشد. عملا این کشور به "کارگاه جهان" تبدبل گشته است در حالی که از صنایع روسیه تقریبا چیزی باقی نمانده است و ما فقط صادر کننده مواد خام به این کشور هستیم.

ژوکوفسکی: "کارگاه جهان" با قدم های بلند و فراز ونشیب، راه رشد و ترقی را می پیماید. طرح چینی "یک مدار، یک گزینه" که دهها کشور در آن شرکت دارند آیا امکان جدیدی برای رشد و توسعه  چین خواهد بود؟

آسافوف - می خواهم یاد آوری کنم که در پی بحران های مالی جهانی در این سال ها، تقاضا برای فرآورده های چینی مانند ده سال قبل نیست. در این رابطه چین سخت در تلاش است تا این مشکل را حل کند، به همین دلیل سیاستمداران این کشور به ابتکار طرح جهانی "یک مدار، یک گزینه" دست زده اند. اگر رئیس جمهور روسیه "ولادیمیر پوتین" نیز در اجلاسیه مهم جهانی پکن شرکت کرد و در بحث های آن شرکت نمود، به خاطر مسئولیت پذیری و سهم گیری روسیه در این طرح بود. اما اهمیت کوتاه مدت اقتصادی این پروژه کجا است؟ در مرحله اول این طرح توجه  لازم به استان های عقب مانده تر جمهوری خلق چین، مانند سین کیانگ، هونان و مغولستان داخلی و در مرحله دوم، ایجاد یک پل ارتباطی زمینی گسترده بین آسیا و اروپا برای بازار تولیدات این کشور است. (جاده ابریشم)

ژوکوفسکی: در صورت به اجرا در آمدن این پروژه، روسیه چه طرفی از آن خواهد بست؟

آسافوف – در اساس طرح "یک مدار، یک گزینه" منجر به توسعه سرزمین هایی نیز خواهد شد که چین را به اروپا متصل خواهد کرد. در مورد ما، بستگی به آن دارد که روسیه تا چه حد می تواند در این پروژه سهم بگیرد و مشارکت داشته باشد. تا به حال قرار بر این است که روسیه در دو طرح جدی و بزرگ شرکت کند. طرح اول ساختن جاده و راه آهن از مسیر چین به مغولستان و سپس به روسیه. دوم، مدار اقتصادی جاده ابریشم، مسیر شمالی از چین به اروپا– یعنی ارزان ترین و کوتاه ترین راه. در این خصوص قرار است در ماه ژوئن – ماه جاری – رئیس جمهور چین "شی جین پینگ" به مسکو بیاید و درباره نقشه و سرمایه گذاری طرح های مورد نظر با مقامات روسیه مذاکره کند. از آن جمله قطار سریع السیر پکن – مسکو باید راه اندازی شود، با توجه به این نکته که این قطار باید از قزاقستان، ازبکستان و قرقیزستان عبور کند. باید دید مسکو در پروژه های حمل و نقل فعالانه مشارکت خواهد کرد و چه مقدار سرمایه گذاری می کند.

ژوکوفسکی: کدام پروژه روسی- چینی است که دقیقا مقرون به صرفه نیست؟

پولیوانف – تمام مسیر های دریایی جاده ابریشم تحت کنترل نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا است و به همین دلیل، تنها امکان موجود برای چین راه های زمینی است که این مسیر هم فقط باید از خاک روسیه گذر کند. بنا بر چنین واقعیتی است که چینی ها حاضر هستند هزینه ساخت 1161 هزار کیلومتر راه آهن را که از طریق اورال و جمهوری کومی به دریای شمال میرسد بپردازند. این راه آهن از 55 کیلومتری بندر آرخانگلسک گذر میکند و قرار است بندری عمیق در آب ساخته شود یعنی مکانی که نفت روسیه می تواند از آنجا انتقال داده شود.

ژوکوفسکی: آیا همکاری های استراتژیک نظامی در مقام دوم همکاری های روسیه و چین قرار خواهد گرفت؟

آسافوف – برای چینی ها مفهوم توسعه همکاری های اقتصادی با روسیه جدا از توسعه همکاری های نظامی نیست. همکاری دو کشور در تمام سطوح ایجاب می کند تا بتوانند با تجاوزات ایالات متحده آمریکا مقابله کنند. خصوصا قدرت عظیم و نیرومند نظامی – فضایی روسیه پشتوانه ای است که جمهوری خلق چین روی آن حساب می کند. به نظر من طرح همکاری های اقتصادی چین را با روسیه در این ارتباط باید ارزیابی کرد.

پولیوانف – امروز در جهان یک مثلث وجود دارد: آمریکا، جمهوری خلق چین و روسیه. از این مثلث تنها روسیه است که نقش رشد یابنده ای دارد. در عین حال اتحاد سیاسی و نظامی روسیه و چین است که می تواند از وقوع جنگ سوم جهانی جلوگیری کند. باید توجه داشت که پرخاشگری و خوی تجاوز گری ایالات متحده آمریکا یک حرف تو خالی نیست بلکه واقعیت خود را به خشن ترین شکل به مردم جهان نشان داده است. آن ها یوگسلاوی، عراق، لیبی را نابود کردند. دست داشتن آمریکا در ادامه جنگ و کشتار در افغانستان بسیار روشن است. آن ها عملا از اجرای صلح در سوریه جلوگیری می کنند. اگر هم ایران تا به حال به طور معجزه آسایی گرفتار جنگ نشده است از پرتو موضع گیری های درست روسیه در عرصه های مختلف بوده است. جمهوری خلق چین نیز به تنهایی قادر به سد شدن در مقابل جاه طلبی های آمریکا نخواهد بود. تعامل و همکاری های سیاسی و نظامی روسیه و چین است که می تواند از توسعه طلبی ژئو پلیتیکی ایالات متحده جلو گیری کند.

ژاکوفسکی: با این حساب رابطه اقتصادی ما با چین به نتیجه تصمیمات سیاسی و نظامی وابسته است؟

پولیوانف – اتحاد نظامی روسیه و جمهوری خلق چین در دستیابی به اهداف مورد نظر تعین کننده هستند. مسله بعدی قدرت مالی ایالات متحده آمریکا است. آمریکا با سلاح دلار نیز توانسته است بر جهان فرمانروایی کند. باید این سلاح را از دست آنان خارج کرد. برآیند همکاری های اقتصادی روسیه و چین می تواند این سلاح موثر را از دست ایالات متحده آمریکا خارج کند.

آسافوف – من می خواهم اضافه کنم که قراردادهای صلح و دوستی چین و روسیه که در شانزدهم ماه ژولای 2001 بین دو کشور به امضا رسید، در گیری های شدید مسلحانه جهانی – انسانی را تحت تاثیر قرار داد. به عنوان مثال: زمانی که آمریکایی ها سعی کردند تا در دریای جنوب چین آتش جنگی را بر پا کنند، نیروهای دریایی چین و روسیه دست به یک مانور نظامی وسیع زدند. بعد از چنین مانوری بود که واشنگتن دریافت با چین و روسیه نمی تواند وارد جنگ شود.

ژاکوفسکی: من درست فهمیدم، منظور شما این است که با تکیه بر قدرت نظامی همه کار ها به درستی پیش خواهند رفت؟

آسافوف – صنایع نظامی ما امروز در بالاترین سطح رقابتی جهان قرار دارد اما در ادامه لازم است بودجه ای در خور برتری صنایع نظامی در نظر گرفته شود، رشد علمی و توسعه صنعت و تکنیک در همه زمینه ها باید گسترش یابد در غیر این صورت ما از رقیبان خود عقب خواهیم ماند. همان طور که رومی های باستان گفته اند:

"اگر صلح می خواهی باید آمادگی جنگ داشته باشی."

ژاکوفسکی: شما چه توقع و آرزویی از دولت و دیپلمات های روسیه در ارتباط با عمق بخشیدن به رابطه روسیه و جمهوری خلق چین دارید؟

آسافوف – در درجه نخست مشورت با کارشناسان حرفه ای در همه سطوح. وجود تجربه های ارزشمند اتحاد شوروی در کشور ما، خصوصا کیفیت توسعه روابط با جمهوری خلق چین. چنانچه از این تجارب ارزنده بهره گیری نشود دید ما نسبت به آینده قطعا کوته بینانه خواهد بود!

--------------------------------------

1- سال 1949 در چین انقلاب خلقی به رهبری حزب کمونیستبه پیروزی رسید. م

http://gazeta-pravda.ru/archive/issue/58-30555-2-5-iyunya-2017-goda/moskva-pekin-druzhba-navek/

 تلگرام راه توده :

https://telegram.me/rahetudeh