مشارکت و انتخاب مردم میان این دو گزینه بود و گزینه وداع قطعی با گذشته رای آورد.

راه توده: آفرین به آنها که چنان کردند و چنین تصمیمی گرفتند و پای صندوق های رای رفتند. ای کاش دستی داشتند و زیر سر قبیله تحریمی های پر ادعائی می گذاشتند که متاسفانه بنام مردم هم سخن می گویند و اعلامیه صادر می کنند. درود بر شما و آن دوستانی که به آنها اشاره کرده اید.

----------------

امیر- سلام و درود برشما رفقای گرامی. آیا وقتش نرسیده که دراین شرایط سخت مملکت کار تشکیلاتی کرد تا بهتر بشود هم خودمان پر بارتر شویم وهم بهتر تاثیر گذار باشیم؟

راه توده: دوست نازنین. باید مشخص کنید که تعریف شما از کار تشکیلاتی چیست؟ اگر منظور داشتن دفتر و مرکز و ساختمان مثلا در تهران است که ما هم در انتظار آن روز و آن شرایط هستیم تا همه سنگ های نزده خود را از زمین بلند کنیم. اگر هدف تاثیر گذاری روی جنبش برای تغییرات است که این کار با استفاده از شبکه مجازی اکنون هم به وسعت انجام می شود و تمام همت و تلاش ما هم در همین زمینه است. امروز کلام و منطق و استدلالی که با شرایط واقعی کشور و مردم همخوانی داشته باشد خود به خود یاری رسانده به موتور حرکت به جلوست. در هر حادثه و رویدادی باید آن سخنی را گفت که دارای این محتوا باشد. از اخبار همه مطلع اند، مهم تفسیر رویدادهاست که ما با نگاه و مشی توده ای خود هرگز از آن غافل نبوده ایم. این که در داخل کشور برای پخش نظرات توده ای ما چه می کنند و چه کرده اند و یا چه خواهند کرد بستگی به شرایط آنهائی دارد که در صحنه مبارزه اند. ما هم اگر نکاتی به نظرمان برسد قطعا با کسانی که دراین زمینه تماس می گیرند در میان گذاشته و میگذاریم. امروز پخش نظرات درست مهم ترین کار تشکیلاتی است.

----------------

نازی عظیما- ممکن است بفرمایید چرا در عکسی که از لطفی و کسرایی و جوانشیر و میررمضانی و طبری و سایه چاپ کرده اید این بنده را سانسور کرده اید؟ شاید چون زن بوده ام خواسته اید تفکیک جنسیتی کنید؟ یا زنان را در بارگاه این بزرگان قابل حضور نمی دانید. جالب آن که اینجا در زردبند ملک خانواده مادری من و درباغ دایی من و مهمانی هم به دعوت خاله من پوری سلطانی بوده است. بعد شما این ها را نادیده می گیرید و عکس سانسور شده ارائه می‌دهید. جالب آن که ان روز افراد دیگری مانند مهرداد فرجاد و ابوتراب باقرزاده هم بودند که در عکس نیستند.

البته عکس دیگری هم از آن روز وجود دارد که در آن پوری سلطانی هم هست. اگر می خواهید بگویید چگونه تا بفرستم.

راه توده: سرکار خانم عظیما نخست از نامه ای که برای ما نوشته و تذکری که داده اید تشکر می کنیم. ما هرگز قصد سانسور شما را در آن عکس نداشته ایم و اگر آن عکس را آنگونه منتشر کردیم به این دلیل بود که نمیدانستیم شما مایل به انتشار عکس خودتان در کنار آن رفقا هستید یا نه؟ و اساسا در چه موقعیتی هستید و صلاح شما هست که آن عکس را بدون اجازه شما منتشر کنیم یا نه. دسترسی هم به شما نداشتیم.

برای رفع هرگونه سوء تفاهمی آن عکس را عینا دراین شماره منتشر می کنیم و تقاضا می کنیم عکس دوم و مورد اشاره در پیام خود را نیز در اولین فرصت برای ما از طریق ای میل راه توده که در انتهای صفحه اول سایت قید شده و یا روی پیامگیر فیسبوک راه توده ارسال فرمائید. دست شما را به گرمی می فشاریم و بسیار هم خوشحال می شویم اگر ترجمه و یا مطلب و مقاله ای دارید و در چارچوب نظرات و نگاه ما به گذشته و حال می خواند ارسال فرمائید.

----------------

مهیار پشتیار- با سلام خدمت شما

 آیا از سرمایه داری میتوان به سوسیالیست و کمونیسم رسید؟ مثلا آیا شما حکومتهای کشورهایی مانند سوئد، نروژ و... را که برای مردمشان رفاه و آسایش و سربلندی آورده اند را بهتر از کمونیست و سوسیالیسم نمیدانید؟ به نظر شما اینده حکومت جمهوری اسلامی چه میتواند باشد؟

راه توده: دوست گرامی. نخست این که سوسیالیسم و کمونیسم ادامه سرمایه داری اند. یعنی وقتی نظام سرمایه داری به اوج تضادهای درونی خود رسید و دیگر امکان ادامه حیات به شیوه گذشته را نداشت، سوسیالیسم و کمونیسم آغاز می شود. همچنان که سرمایه داری از دل نظام فئودالی بیرون آمد و فئودالیسم پایان دوران برده داری و زندگی اولیه و "کمون"ی بشریت بود. اما این که تصور کنید یکشبه سرمایه داری به سوسیالیسم فرا می روید هم درست نیست. این یک مسیر طولانی تاریخی است که باید طی شود. مثلا شما اشاره به نروژ و سوئد کردید. بسیار خوب. در همین دو کشور مورد اشاره شما هم برخی شیوه های سوسیالیستی زیر فشار خواست مردم و شرایط جهانی اعمال و برقرار شده است. همچنان که در کشورهای دیگر اروپائی که حالا یکی یکی آنها را پس گرفته و عقب نشسته اند و قطعا زیر فشار جنبش اجتماعی بار دیگر تحولات در جهت خدمات اجتماعی و سوسیالیستی شکل خواهد گرفت. این که چنین تحویلی با یک انقلاب خونین همراه خواهد بود و یا یک جنگ داخلی و یا جنگ جهانی و یا هر امکان دیگری بستگی به شرایط زمانی و مکانی دارد و ما نمی توانیم پیش بینی کنیم. شاید هم حرکتی گام به گام منجر به تحولات سوسیالیستی در یک کشور بشود و از آن مهم تر این تحولات تعمیق هم بیابد و گسترده تر هم بشود. باید دید چه می شود. کمونیسم که شما به آن اشاره کردید نظامی است در نهایت تکامل سوسیالیسم و مربوط سیر بزرگ جهانی و اجتماعی در جهان که از حالا نمی توان گفت و پیش بینی کرد چه زمانی و چگونه؟

اما در باره بخش دوم سئوال شما. هیچ حکومتی ابدی نیست، هر چند حاکمان چنین تصوری داشته باشند و یا آن را تبلیغ کنند. هر حکومتی که بیشتر خود را با خواست مردم همآهنگ کند و از حمایت بیشتری برخوردار باشد شانس بقای طولانی تر است. رویدادهای مختلف و از جمله همین انتخابات اخیر ریاست جمهوری در ایران نشان داد که مردم خواهان تحول و تغییر هستند و هنوز این تحول و تغییر را در چارچوبی مسالمت آمیز می خواهند. از جمله با شرکت وسیع در انتخابات. این حکم تاریخی که "هرحکومتی زمانی سقوط می کند که مردم آن را نخواهند و خود حکومت هم دیگر توان مانور و سرکوب و بقاء را نداشته باشد" شامل حال جمهوری اسلامی هم می شود. از یاد نبرید که عمر همه ما شاید تا آن حد به درازا نکشد که تحولی - از جمله آینده جمهوری اسلامی- را ببینیم اما نبودن و ندیدن ما دلیل بر روی ندادن تحولات نیست. ما معتقدیم فعلا باید جنبش تغییرات را تقویت کرد و گام به گام و مطابق امکانات و توان مردم به پیش برد.

----------------

مریم طلوعی - من بسیار متاسفم از اینکه نامه مردم بعنوان ارگان رسمی حزب توده ایران، انتخابات را تحریم کرد و شما در برابر این سیاست واکنشی نشان ندادید ‌. تصدیق می‌فرمایید صرفا تایید مشارکت در انتخابات و اعلام اینکه در این حرکت مردمی باید با توده ها همگام شد کافی نبود و  قویا ضرورت داشت اعلام می‌کردید که تحریم انتخابات از سوی حزب یک جریان انحرافی درحزب است. بنام حزب توده یک عده با سلطنت طلبان و مجاهدین خلق و راه کارگر و حزب کمونیست کارگری همراه شده و از خیزش عظیم مردم فاصله گرفتند. من نمیدانم نقش راه توده در این میان چه بود؟

راه توده- سرکار خانم طلوعی، نقش ما همان بود و هست که از اول مهر ماه 1371 تا کنون بوده است. ما به وظیفه توده ای خود در تمام این سالها و در جریان تمام رویدادهای ایران عمل کرده ایم، از جمله در انتخابات اخیر ریاست جمهوری که آخرین گام ما انتشار بیانیه انتخاباتی و دعوت از همگان برای رای به روحانی بود. ما فکر می کنیم به جای تشویق و یا فشار به ما که در برابر نامه مردم و سیاست تحریم آن موضع گیری کنیم و سئوال کنیم و وارد جدال رسانه ای شویم، بهتر است خود شما و امثال شما به وظیفه خود عمل کنید. یعنی بجای نامه نوشتن به ما و تشویق و توصیه به ما و حتی انتقاد از ما، خودتان از آنها بپرسید و نظرات و مشاهدات خودتان را با آنها در میان بگذارید و از آنها پاسخ علنی بخواهید. یعنی همین کاری که ما در همین صفحه پیام ها و پاسخ به آنها می کنیم. این حداقل تلاش و فعالیت توده ای که حق و وظیفه هر توده ایست!

----------------

امید- ضمن عرض سلام سئوالی داشتم. چرا شما از خمینی دفاع میکنید؟ دفاع از انقلاب ملت ایران به حق جای خود ولی  چرا خمینی را رهبر انقلاب می دانید؟

راه توده: نخست این که شما در انقلاب 57 رهبر دیگری می شناسید؟ اگر می شناسید لطفا برای ما بنویسید. دوم. ما درباره آقای خمینی بارها نظرات انتقادی خود را نوشته و منتشر کرده ایم اما بینی و بین الله شما فرقی بین آقای خمینی و آقای خامنه ای و یا آقای خمینی و آقای مصباح یزدی نمی بینید؟

 تلگرام راه توده :

https://telegram.me/rahetudeh