راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

حساب ناراضی ها

در داخل کشور

از تحریمی های

خارج کشور جداست

 

 

چند روزی مانده به انتخابات ریاست جمهوری کوشش برای تشویق شرکت بخش هرچه وسیعتری از مردم در انتخابات و رای به حسن روحانی ابعاد ملی به خود گرفته است. بخش مهمی از هنرمندان، ورزشکاران، اقتصاددانان، حقوقدانان، دانشگاهیان و همه کسانی که هم خود به طور مستقیم با معضلات و دشواری های جامعه ما روبرو هستند و هم در میان مردم شناخته شده هستند بسود حسن روحانی وارد میدان انتخابات شده اند. این وضع به ویژه در باره هنرمندان کشور ما که بیش از همه زیر فشار حاکمیت دروغ و ریاکاری و در تنگنای نهادهای امنیتی و نظامی و نگران بازگشت به گذشته هستند دیده می شود.

در واقع کسانی که در انتخابات شرکت نمی کنند یا دعوت به تحریم می کنند دو دسته هستند. یک دسته کسانی هستند که در داخل ایران زندگی می کنند و از اوضاع اقتصادی و اجتماعی پریشان و وضع داخلی و خارجی کشور ناراضی هستند و نتیجه این نارضایتی خود را به شکل عدم شرکت در انتخابات نشان می دهند. دسته دوم کسانی هستند که عمدتا در خارج از کشور مستقر هستند و با داخل ایران پیوندی ندارند و از چیزی راضی یا ناراضی نیستند. اینکه ترامپ رئیس جمهور شود یا فلان کس در فرانسه و یا مرکل در آلمان برای آنها و در زندگی آنها شاید اثری بیشتر داشته باشد تا روحانی یا رئیسی. دعوت اینها به تحریم عمدتا بر مبنای محاسبات شخصی است و تصورشان این است که اگر مردم در انتخابات شرکت نکنند، بقول خودشان "مشروعیت رژیم" فرو می پاشد یا یک شخصی مانند احمدی نژاد بر سر کار می آید که "رژیم" را به سمت فروپاشی می برد. اینکه در این میان چه بر سر مردم و ایران می آید آنقدر برایشان مهم نیست که سرنوشت "تصورات خودشان" مهم است. اینها از مردم و سازماندهی قیام و انقلاب و جنبش و خیزش (آن هم در وسط هر انتخاباتی) زیاد صحبت می کنند ولی درعین حال که خود در خارج از کشور فلج اند و بی تحرک، ته دلشان آن است که با عدم شرکت مردم و فروپاشی  قدرتی از خارج بیاید و حکومت را سرنگون کند.  

ما وقتی سخن از تحریمی ها و تشویق آنها به شرکت در انتخابات می گوییم منظورمان این گروه دوم و اندک کسانی که گوششان به آنهاست نیست. هرچند از فاصله کم ناشدنی اینان با جامعه و مردم و گرایش ها و خواست های آنان متاسف هستیم. روی سخن ما به توده وسیع ناراضی است که به دلیل این نارضایتی در انتخابات شرکت نمی کنند. ما به این دسته از مردم می گوییم : نارضایتی شما بحق است ولی روش شما درست نیست، برای اینکه تحلیل و برداشت شما از علل نابسامانی ها و عوامل ایجاد کننده نارضایتی ها دقیق نیست. همه کسانی که در انتخابات شرکت می کنند و به حسن روحانی رای می دهند از وضع اقتصادی و اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی کشور ناراضی هستند. تفاوتی اگر هست در اینجاست که همه رای دهندگان به روحانی ضمنا این را هم می دانند که در ایجاد این نابسامانی ها اگر سهم روحانی و طرح ها و برنامه ها و دولت و وزرا و مدیران وی 10 درصد باشد، سهم رقبای روحانی و دستگاه قدرت غیرپاسخگو و کسانی که به روحانی انتقاد و او را تخریب می کنند90 درصد است. با شرکت نکردن در انتخابات نه تنها عوامل ایجادکننده نارضایتی ها از سر راه مردم کنار نمی روند، بلکه آخرین موانع دربرابر آنها نیز فرو می ریزد و می توانند ایران را با خود به پرتگاه برند.

شرکت در انتخابات و رای دادن به حسن روحانی در شرایط کنونی تنها راه و کم هزینه ترین راه برای جلوگیری از بازگشت به گذشته و فراتر از آن برای تغیرات و یاری به پیشبرد تحولات مثبت و بسود مردم ایران است.

 

 تلگرام راه توده :

https://telegram.me/rahetudeh

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                       شماره 597  راه توده -  28 اردیبهشت  1396

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت