روزهای دهم و یازدهم نوامبر، بیست و پنجمین اجلاسیه سران کشورهای آسیا- پاسیفیک ( کشورهای مجاور اقیانوس آرام) در شهر بندری دانانگ ویتنام برگزار شد.در این اجلاسیه، روسای جمهور آمریکا، چین و روسیه نیز شرکت داشتند.

قبل از نشست سران آسیا- پاسیفیک، ترامپ به جمهوری خلق چین سفر کرد و با مقامات این کشور درباره  مسائل سیاسی و اقتصادی وارد مذاکره شد.

بر اساس اطلاعیه دفتر ریاست جمهوری آمریکا، در اولین روز دیدار روسای جمهور چین و ایالت متحده آمریکا و دیگر مقامات بلند پایه دو کشور، در مورد قراردادهای تجاری تا 250 میلیارد دلار مذاکره کردند.یکی از موارد مذاکره، گشودن بازار انرژی گاز مایع آمریکا به روی چین بود.در صورتی که قرارداد گازی بین دو کشور بسته شود، چین تامین مالی یک شرکت عظیم گازی در آلاسکا را به عهده خواهد گرفت.

شرکت های انرژی آمریکایی بر این باور بودند که فعالیت در بازار چین در مقایسه با حضور این شرکت ها در بازار اروپا به مراتب با صرفه تر خواهد بود و یک موفقیت بزرگ برای تور مسافرتی ترامپ در کشورهای آسیایی به حساب می آید.در این رابطه موضوع دیگر مشكل آمریکا با جمهوری دمکراتیک خلق کره است که تنها محدود به مذاکره با مقامات چینی نیست و بدون مذاکره با رهبر روسیه گشایشی در مناسبات تیره و آلوده به برنامه های اتمی کره میان امریکا و کره شمالی ممکن نیست.

در نگاه نخست موفقیت دولت جدید ایالات متحده روشن و واضح می نماید، اما واقعیت امر حکایت از آن دارد که افرادی که آمریکا را رهبری می کنند مغلوب دیپلمات های چینی شدند و دستاورد چندانی نصیب آن ها نشد.

ترامپ در چین نیازمند دستیابی به چند موفقیت بود.مساله اول این که، به وعده هایی که به رای دهندگان آمریکایی و حامیان تجاری خود داده بود جامه عمل بپوشاند.به صورتیکه تعادلی بین تراز تجاری این کشور و جمهوری خلق چین ایجاد کند.ایالات متحده آمریکا در بازار چین حضور بیشتری داشته و چین در بازار آمریکا از عمل کرد کمتری برخوردار باشد.اما واقعیت امر نشان می دهد که مقامات اقتصادی چین برنامه ای را پیش می برند که خلاف تصورات آمریکایی ها است.

مسله دیگر، ريیس جمهور آمریکا برای حل مشکلات ژئو پلیتیک پیچیده جهانی باید سریع تر تصمیم گیری کند.جنگ سوریه تقریبا به پایان رسیده و روسیه بدون همکاری واشنگتن بحران این کشور را حل کرده است.رویدادی که با انتقاد متخصصین سیاسی و تند روهای امریکا و از جمله سناتور مک کین رو به رو شده است.در ارتباط با بحران کره شمالی نیز سیاست خارجی آمریکا تحت رهبری ترامپ پیچیده تر از پیش شده است و در این شرایط راه حل اثربخش تري را نمی توان متصور بود.

مذاکره جهت بستن قرار دادهای  250 میلیاردی تجاری بین آمریکا و چین، توسط ريیس جمهور آمریکا «معجزه چین» خوانده شده است و روزنامه نگاران آمریکایی نیز طرح های ذکر شده را«معجزه» خوانده اند در حالی که حتی اگر قراردادی منعقد گردد، کلیه منابع مالی پروژه ها در آمریکا توسط چین تامین خواهد شد.ظاهرا این امکان فراهم شده است تا در واشنگتن از مهارت های ريیس جمهور و افتخارِ گرفتنِ امتیاز از پکن سخن بگویند.

در اصل ترامپ می تواند مهم ترین موفقیت خود را در بستن قرارداد استخراج گاز طبیعی در آلاسگا با سرمایه گذاری چینی ها بداند.در صورت توافق، میزان سرمایه گذاری چین جهت استخراج گاز آلاسگا 43 میلیارد دلار است و حداکثر حجم تولید به 20 میلیون تن گاز مایع در سال می رسد. این در حالی است که گاز سیبری در شرایط فعلی با سرمایه گذاری چین سالانه 16.5 میلیون تن تولید می شود. جای تعجب دارد که در بدو امر، خبرگزاری های آمریکایی مذاکره برای قرار داد استخراج گاز آلاسگا را جایگزینی برای« گاز سیبری» قلمداد  کردند.این در حالی است که ترامپ به امر پیچیده بودن ارسال گاز طبیعی به بازار چین در مقایسه با بازار اروپا واقف  است.

خوشحالی و خوش بینی دستآورد های ترامپ از مذاکرات پکن 12 ساعت بیشتر طول نکشید.زمانی که کارشناسان، بازرگانان و رسانه های آمریکایی با مرور متون مذاکرات قراردادها آشنا شدند، تبلیغات روی موافقت نامه ها را بتدریج کاهش دادند و متوجه شدند، شی جین پینگ رييس جمهور چین، پستانک زیبایی را در زرورق پیچیده و تحویل ترامپ داده است.

بر اساس نتیجه گیری کمیسیون توسعه و رفورم دولت جمهوری خلق چین، این کشور تا سال 2025 نیاز به وارد کردن 100 میلیون تن گاز مایع دارد که حداکثر منابع گازی آلاسگا می تواند 20 درصد نیاز چین باشد.ضمن این که شرکت های چینی در این مدت به دنبال منابع ارزان تر و دستیابی آسان تر خواهند بود.

اگر چه ترامپ می خواهد به روسیه نشان دهد« معامله قرن» را با جمهوری خلق چین انجام داده است، چین در صورت تمایل شدید می تواند با یک مبلغ قابل توجهی گاز آلاسگا را به دست بیاورد.در این صورت به سختی میتوان بزرگ نمایی ترامپ را یک موفقیت به حساب آورد.

اندازه و اهمیت «معجزه» ترامپ بیش از حد اغراق آمیز بود. آژانس بولموبرگ چنین تحلیل کرده است: «موفقیت ترامپ در مذاکره برای بستن قرارداد 250 میلیارد دلاری با جمهوری خلق چین تقریبا خالی از محتوا است».

توهم موفقیت ترامپ در اولین نگاه قابل مشاهده است.ريیس جمهور آمریکا بیشتر بدنبال به دست آوردن یک موفقیت نمادین در مقابل کره شمالی بود.جای سوال دارد که ترامپ آماده است تا با دادن کمک های ضروری جای ولادیمیر پوتین را با سی جین پینگ عوض کند،در حالی که برنامه های اتمی جمهوری دمکراتیک خلق کره امری است جدی و بدون حضور روسیه هیچ مذاکره ای در این باره به نتیجه نخواهد رسید. بر اساس چنین تصوری بود که ترامپ جلسه ملاقات خود را با پوتین در اجلاسیه آسیا- پاسیفیک لغو کرد. درصد چنين موفقيتي بسیار کم است. حالا، ريیس جمهور ترامپ به منظور مذاکره با پوتین باید پیشنهاد های واقعی و جدی ارائه دهد.

https://ria.ru/analytics/20171110/1508553680.html

 تلگرام راه توده :

        پیج فیسبوک راه توده