پس لرزه‌های سیاسی و اجتماعی زمین لرزه کرمانشاه همچنان با گذشت بیش از یک هفته ایران را تکان‌ می‌دهد. از حجم کمک‌های مردمی گرفته تا سفر رهبر به مناطق زلزله زده، یا سخنان "وحید حقانیان" معاون امور ویژه دفتر رهبری و واکنش‌ها و توضیح بعدی وی ... همگی بخشی از این پس لرزه هاست.

آنچه بیش از هرچیز در روزهای پس از زمین لرزه چشمگیر بود همدردی عمومی و آمادگی مردم برای کمک رسانی با وجود بی‌اعتمادی به نهادهای رسمی بود. این همدردی و حجم کمک رسانی نشان داد که با وجود فساد حکومتی و تزریق انحطاط و بی‌اخلاقی از بالا به جامعه، مردم ما هنوز به هنجارهای انسانی و اخلاقی و ارزش‌های همیاری و همبستگی پایبندند و در اینگونه موارد فاصله خود را از معیارهای تحمیلی حکومتی و نهادهای رسمی نشان‌ می‌دهند. به ویژه که بخش مهمی از این مناطق کردنشین و سنی نشین هستند که حکومت آنها را به عنوان یک ایرانی برابر به رسمیت‌ نمی‌شناسد. این همبستگی و همیاری ملی همانگونه که قبلا در دیوار مهربانی شاهد بودیم، ضمنا نشان داد که مردم ایران نگران وضعیت فقر و ناداری و نابرابری و آینده آن برای کشور هستند. ملت ما با وجود کم کاری و بی‌تفاوتی حکومت در برابر فقر، آسیب‌های اجتماعی، تبعیض مذهبی و قومی در هر کجا که کاری از آنها و حضور و کمک آنها ساخته باشد دریغ ندارند و این خود بزرگترین نقطه امید برای آینده ایران است. هیچ چیز هولناک تر از آن نیست که یک ملت خود سرنوشتی را که برایش رقم زده‌اند بپذیرد و در برابر آن تسلیم شود و مردم ایران بارها و بارها، نه فقط در انتخابات‌ها، بلکه در همین نمونه‌هایی مانند زلزله همبستگی ملی را نشان داده که برای آینده ایران سرنوشتی غیراز آنچه بخشی از حکومت بدانسو‌ می‌کشاند در اندیشه دارند و برای آن مبارزه‌ می‌کنند.

زیر همین فشار ملی بود که رهبر سرانجام از بیت خود تکان خورد و راهی مناطق زلزله زده شد. سفری که البته ترتیب آن را به شکل "نمایشی از پیش تنظیم شده" داده بودند و هدف آن بیش از آنکه اندیشیدن به تدبیری برای مردم داغدار و خانه و کاشانه از دست داده باشد ایراد نطق و پخش از تلویزیون و کارهای نمایشی دیگری بود که مردم از دیدن آنها نفرت دارند. این سفر به نتایج دلخواه نرسید ولی اگر رهبر از آن بتواند این درس را بگیرد که از برج عاج خود پائین بیاید و حضور در میان مردم و تن دادن و همسو شدن با خواست آنها را بپذیرد، لااقل برای آینده خود او نیز بهتر خواهد بود.

چنانکه زیر گوش رهبر، پس لرزه بعدی سخنان سردار وحید حقانیان معاون امور ویژه بیت رهبری در توهین به اسحاق جهانگیری و توجیه بعدی آن بود. این سخنان خود موج بزرگی را در شبکه‌های اجتماعی و افکار عمومی بوجود آورد که حتی در عناوین بزرگ روزنامه‌های کشور نیز بازتاب یافت. انزجاری که سخنان سردار حقانیان در افکار عمومی یافت و انتقادهای تندی که از آن در روزنامه‌های کشور و در میان طرفداران اصلاحات و تغییرات شد نشان داد که دیگر وابستگی و نزدیکی یا دست راست و یا چپ رهبر بودن هم برای کسی مصونیت‌ نمی‌آورد، که او را بیشتر در معرض نگاه‌ها و نقدها قرار‌ می‌دهد. حقانیان با این سخنان اقرار کرد که بیت رهبری در دست کسانی است که خود هیچ درکی از فضای واقعی جامعه ندارند. او نه تنها‌ نمی‌دانست که مردم درباره احمدی نژاد و مسکن مهر او چه‌ می‌اندیشند، نه تنها از موقعیت اسحاق جهانگیری در افکار عمومی خبر نداشت، بلکه از جایگاه خود به عنوان کارگزار معروف بیت رهبری نیز بی‌اطلاع بود. بعد از سالها در کنار رهبر مانند سایه قدم زدن برای نخستین بار که چند جمله بر زبان آورد نشان داد که تا چه اندازه کم بینش، بی‌ظرفیت و ناتوان است. و متاسفانه بنظر‌ می‌رسد که رهبر غیر از اینگونه افراد را‌ نمی‌تواند دور و بر خود جمع کند و بپذیرد. هرکس که حتی اندکی استقلال و درک سیاسی و شعور اجتماعی داشته از اطراف او پراکنده شده و جای آنها را امثال حقانیان‌ها گرفته‌اند. ظاهرا رهبر هم در بیت خود "مسکن مهر" دیگری ساخته که با نخستین زمین لرزه‌های سیاسی در کشور فرو خواهد ریخت.  

 تلگرام راه توده :

        پیج فیسبوک راه توده