پاک نخواهد شد!

قتل عام فاشیستی زندانیان سیاسی، 10 سال پس از انقلاب57 که در مرداد ماه 1367 سازمان داده شد، لکه ننگی است که هرگز از دامن جمهوری اسلامی پاک نخواهد شد. حتی اگر خاوران تهران و خاوران شهرهای دیگر را آسفالت کنند و یا به هر مکانی تبدیل کرده و نامی دیگر بر آنها بگذارند. اگر بر سر آمر و آمران آن هم اختلاف نظر وجود داشته باشد (که سرانجام این اختلاف نظر هم به نظری واحد درتاریخ تبدیل خواهد شد) نام عاملان و مجریان آن آشکار است و فراموش نخواهد شد. تاریخ هیچ جنایتی را فراموش نمی کند، همچنان که هیچ خیانتی را. در آن قتل عام زندانیانی از 70 و 80 ساله (از جمله برخی رهبران حزب توده ایران مانند "حسین جودت") تا نوجوان هایی که بنام مجاهد خلق از خیابانها به زندان ها (از جمله زندان اوین) منتقل شدند و اگر به بهانه بیانیه اعلام قیام مسلحانه رهبری سازمان مجاهدین خلق تیرباران نشده بودند همگی دوران محکومیت (به حق یا به نا حق) خود را می گذراندند به دارهای عمومی در زندانها و از جمله شوفاژ خانه زندان اوین آویخته شدند. سید ابراهیم رئیسی (تولیت کنونی آستانقدس)، نیری و اشراقی که بعدها جایزه ریاست و عضویت شورای عالی قضائی را به آنها دادند به مثلث مرگ در آن قتل عام تبدیل شدند و اندک زمانی بعد، "پورمحمدی" نیز به آنها پیوست. تاریخ خود جزئیات بیشتر و مستندتری را درباره این قتل عام به سینه خود خواهد سپرد.

در خاوران تهران، اولین نیمه شب که با کامیون های حمل گوشت اجساد قربانیان را از اوین آورده و در گودال های کم عمقی که شتابزده حفر کرده بودند ریخته و روی آنها خاک می ریختند، خادم وقت نمازخانه گورستان وابسته به کلیسای ارتدوکس ها که نزدیک محل بود فاجعه را دید و اندک زمانی بعد مشاهدات خود را فاش ساخت. مشاهداتی که کارپایه کشف گورستان خاوران و فاجعه قتل عام شد. بعدها که شماری از زندانیان جان به در برده از آن قتل عام از زندان بیرون آمدند پرده های آن فاجعه را یکی پس از دیگری عقب زدند. ما در سالگرد آن فاجعه، که حزب توده ایران در نخستین اطلاعیه خود، آن را بدرستی "فاجعه ملی" اعلام کرد، فیلمی را که در ادامه می بینید منتشر می کنیم:

https://vimeo.com/51846450

تلگرام راه توده

https://telegram.me/rahetude

        پیج فیسبوک راه توده