بحران سیاسی در مجلس نشد

پس از مدتها کشاکش و جنجالی که مخالفان دولت روحانی براه انداخته بودند، حسن روحانی سرانجام در مجلس حاضر شد و به پرسش‌های عوامل و نمایندگان بحران ساز در مجلس پاسخ داد. در واقع همانها که علیه برجام بسیج شده بودند، آنها که از دولت فاسد و ویرانگر احمدی نژاد حمایت کرده بودند، آنها که تظاهرات کودتائی را در مشهد سازمان داده بودند و اکنون نیز با رفع حصر موسوی مخالفند و با بحران ارز کشور را در بحران عمیق اقتصادی و اجتماعی غرق کرده‌اند کوشیدند همسو با نقشه ها و تهدید های ترامپ، با کشاندن روحانی به مجلس یک بحران سیاسی نیز نه تنها فقط در مناسبات وی با رهبر بلکه در کل کشور بوجود آورند که شکست خوردند. این آن نکات محوری است که برخی طرفداران اصلاحات – صادقانه و یا مغرضانه- آن را درک نکردند و بلافاصله قلم به انتقاد از سکوت روحانی در مجلس گشودند که ما تصور نمی کنیم ضرورتی به نام بردن از آنها باشد. شاید امروز و درگرماگرم جنجال ها و فشار اقتصادی که بر روی مردم وجود دارد، برای برخی ها این نگاه ما به حضور روحانی در مجلس برای پاسخ به سئوالات قابل درک نباشد، اما درک ما همین است که می نویسیم و یقین داریم بتدریج این نگاه عمیق تر درک و تائید خواهد شد.

از همان زمان که بحث طرح سوال از رئیس جمهور در مجلس مطرح شد، آشکار بود که طراحان سوال از روحانی‌ می‌کوشند وی را دربرابر دو راه قرار دهند. یا روحانی به مجلس می‌آید و دست به افشاگری‌ می‌زند و عوامل پشت پرده را در کنار رهبر و بیت رهبری و از میان فرماندهان نظامی معرفی‌ می‌کند و عملا کشور وارد یک کشاکش و حادثه و بحران سیاسی‌ می‌شود که زمینه را برای فشار آنها به رهبر برای همراهی بیشتر وی علیه دولت روحانی فراهم خواهد کرد. یا برعکس  روحانی سکوت‌ می‌کند و عملا مسئولیت وضع کنونی را‌ می‌پذیرد که در آنصورت بهانه‌ای برای جلوه نمایی و انداختن گناه بار همه مشکلاتی که خود آنها عامل اصلی ایجاد آن بوده‌اند به گردن دولت فراهم خواهد شد و زمینه تبلیغات به شکلی دیگر علیه حسن روحانی را بدست خواهند آورد.

سخنان حسن روحانی در مجلس نشان داد که وی عملا همانطور که خود وی نیز در جمله‌ای کوتاه به آن اشاره کرد راه دوم را برگزید. یعنی راه جلوگیری از تنش را در پیش گرفت و بنوعی مانع از ایجاد یک بحران بزرگ سیاسی در کشور گردید و نقشه مخالفان و منتقدان دولت که خواهان بازگشت کشور به دوران احمدی نژاد هستند را خنثی کرد. او گفت "امیدوارم با توصیه‌هایی که مقام معظم رهبری نسبت به همین جلسه به من فرمودند بتوانم نکات مورد نظر ایشان را دقیقاً مراعات کنم". تمام ناراحتی مخالفان روحانی آن است که چرا دولت در زمینه ایجاد فضای سرکوب با آنها همکاری‌ نمی‌کند و به گفته دادستان کل کشور مثلا "اراده" لازم برای فیلترینگ را ندارد. آنها تحریم را یک فرصت استثنایی برای غارت دوباره ثروت ملی‌ می‌دانند و برای این کار لازم‌ می‌دانند که فضای سیاسی کشور بسته شود و راهکار آن نیز ایجاد بحران است. هم اکنون نیز‌ می‌بینیم قوه قضاییه در این جهت فعال شده و روزی نیست که خبر بازداشت و احکام طولانی مدت برای زنان، داشنجویان، وکلا، روزنامه نگاران، کارگران و معلمان و فعالان صنفی در رسانه‌ها منتشر نشود. آنها‌ می‌خواهند دولت را در این اقدامات همسو و همراه یا شریک کنند و دولت روحانی تن به آن‌ نمی‌دهد.

آنچه روی‌ می‌دهد درواقع همان راهکار کودتایی است که در کشور خود ما و کشورهای دیگر تکرار شده است. یعنی ایجاد بحران و سپس ایجاد اغتشاش و کشاندن آن علیه دولت و سپس کودتا و برقراری یک نظام سرکوبگر به منظور غلبه بر بحران. مخالفان دولت و طراحان سوال از رئیس جمهور در واقع از تغییر مسیر کشور وحشت دارند. آنها نگرانند که مبادا جامعه زیر فشار تحریم‌ها به راه حل‌های دیگری غیر از سرکوب و اختناق و اقتصاد بازاری و تجاری متمایل شود و به همین دلیل در هفته های اخیر مهر کمونیستی به برخی تصمیمات اقتصادی و ارزی دولت زده اند. همه آنها از مخالفان سرسخت رفع حصر و توجه به راه حل‌های میرحسین موسوی در اقتصاد و سیاست، توجه به مردم، دموکراسی و تهیدستان هستند. آنها برای دفاع از ادامه آنچه در سی سال گذشته در کشور پیاده شده و آن را به مرز ویرانی کشانده وارد میدان شده‌اند و علیه روحانی عوامفریبی‌ می‌کنند. این واقعیت سوال از روحانی در مجلس بود.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده