|
بمناسبت قتل عام زندانیان سیاسی در مرداد و شهریور سال 1367 "گل، خفته" در باغچه نبود در باغ و دشت نیز نشانش نیافتم در دره ها دویدم و در کوهپایه ها بر سینه های صخره و در سایه ی کمر بالای چشمه سار بر طَر٘فِ جویبار جُستم به هر سپیده دمانش، نیافتم آخر به شِک٘وِه نعره برآوردم ای بهار کو آن گُلی که خاکِ تو را آب و رنگ ازوست بر من وزید خسته نسیمی غریب وار کای عاشقِ پریش گل رفته، خفته، هیس! بیدار باش و عطر نیازش نگاه دار !
"سیاوش کسرایی"
تلگرام راه توده:
|
شماره 659 راه توده - 8 شهریور ماه 1397