كن لوچ از کارگردانان چپ سینمای انگلستان در سخنرانی اش در مراسم دریافت جایزه اش در فستیوال کن در سال ۲۰۱۶ بخاطر فیلم مورد تحسینش "من دانيل بلیک" سخنانی علیه تاثیرات سیستم بربریت باصطلاح رفاه حاکم بر انگلستان و لیبرالیسم و‌ ریاضت اقتصادی ایران کرد که موجب غافلگیری شد. او گفت:

دنیایی که ما در آن زندگی میکنیم به خطرناک‌ترین موقعیت خود رسیده است. ما در لحظه خطرناک انجام پروژه های مصیبت بار ریاضت کشی هستیم که از ایده های نئولیبرالیسم است و دنیا را بسمت یک فاجعه سوق می‌دهد.  این پروژه ها تاکنون میلیاردها نفر را در مشقت و‌سختی قرارداده و میلیونها نفر را از یونان در شرق تا اسپانیا در غرب در تقلا برای زندگی قرار داده است، در حالیکه ثروت ناچیزی به این جوامع بخشیده است.

لوچ در بیان دلایل وجودی این سیستم گفت: وقتی یاس و سرخوردگی وجود داشته باشد تفکرات فاشیستی و طرفداران آن در جوامع برتری می یابند و ‌قدرت را بدست میگیرند. ما باید بگوییم که جهان دیگری ضروری و‌امکان پذیر است.

یک خشونت و‌ستمگری آگاهانه در سیستمی است که ما هم اکنون زندگی خودمان را بر آن اساس تنظیم‌ کرده ایم. در این سیستم اکثر مردم آسیب پذیر گفته میشود. این مردم از نظر سیستم خودشان مسئول و ‌مقصر فقری هستند که گریبان آنها را گرفته است! اگر بیکارند خودشان مقصرند که کار پیدا نکرده اند!

فیلم «من دانیل بلیک » مردمی را نشان می‌دهد که درون بوروكراسي تنبيهي نئوليبراليسم أسير شده اند تا معنی تئوری پوچ سیاسی «برنده ها و ‌بازنده ها» در بریتانیای معاصر توضیح داده شود. این فیلم شرم و‌ وحشت فقر و كار اجباري در انگلستان را نشان ميدهد و قصه مرد مسني است كه در اثر سكته قلبي نميتواند كار كند. او در ادامه توسط سازمانهای دولتی «تندرست برای کار» تشخیص داده میشود و‌ کلیه مزایای او لغو میشود و‌ در اثر لغو مزایا و‌عدم توانایی در کار تا گرسنگی کشیده میشود.

جایزه کن برای این فیلم دومین جایزه این فستیوال برای لوچ است. او جایزه نخست را سال ۲۰۰۶ بخاطر فیلم «بادی که بارلی را تکان داد» دریافت کرد که در باره دو برادر که به ارتش جمهوریخواه ایرلند پیوسته بودند ساخته بود.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده