شواهد نشان میدهد که امریکا نقش دایه مهربان تر از مادر را برای کردهای سوریه بازی کند و با کمک به کردهای سوریه در خاک این کشور برای خود پایگاه نظامی ایجاد کند.

بخشی از اختلاف میان ترکیه و امریکا همین مسئله است. زیرا بین کردهای ترکیه و کردهای سوریه یک شاهراه وجود دارد و کردهای ترکیه در کنار کردهای سوریه با داعش جنگیده اند و به همین دلیل ترکیه وحشت دارد که از دو بخش کردهای سوریه و ترکیه یک فدراسیون مستقل شکل بگیرد. در این میان ایران هم مانند ترکیه فکر می کند اما چون در سوریه حضور نظامی دارد و سوریه متحد نزدیک ایران است و سوریه نیز با کردهای این کشور همه نوع ملاحظه ای را مراعات می کند فعلا کج دار و مریز می کند.

وحشت جمهوری اسلامی از وصل شدن کردهای عراق به این فدراسیون و سپس گرایش کردهای ایران به همین سمت است.

در این میان انتخابات ریاست جمهوری ترکیه در پیش است. اردوغان که جنگ سوریه را باخته و حالا اگر با استقلال کردهای سوریه و متحد آنها یعنی کردهای ترکیه هم روبرو شود انتخابات را خواهد باخت. او که با شعار وحدت اسلامی برای بازگرداندن امپراطوری عثمانی بر ترکیه مسلط شد و احزاب ناسیونالیست را پس زد، بلافاصله با آتاتورکیست ها روبرو خواهد شد و آنها می توانند به کمک ارتش قدرت را از چنگش در آورند. هم روسیه که با امریکا در رقابت چنگ و دندان است و هم ایران که سوریه را نزدیک ترین متحد خود در منطقه میداند با ایجاد پایگاه نظامی امریکا در سوریه (منطقه کردنشین سوریه به بهانه حمایت از کردها) مخالفند اما سیاست آنها – بویژه روسیه- تحریک کردهای سوریه نیست تا بیشتر به دامن امریکا بیفتند. دراین زمینه روسیه هوشیارانه تر و سیاستمدارانه تر عمل می کند و با کردهای سوریه ارتباط تنگاتنگ برقرار کرده و گویا در مذاکرات صلح سوریه با قانون اساسی فدراتیو در سوریه موافق است که دراینصورت نوعی خود گردانی نصیب کردهای سوریه خواهد شد. هم ایران و هم ترکیه تاکنون روی خوشی به این طرح نشان نداده اند که این بدلیل همان ترس از رشد این تفکر در میان کردهای دو کشور است. عراق در چنان موقعیت ضعیفی قرار دارد که توان مخالفت با این طرح ها را ندارد و اساسا در گفتگوهای صلح دولت مرکزی آن کشور به بازی گرفته نشده است. با طرح قانون اساسی فدراتیو در سوریه عملا امریکا بهانه حضور نظامی در سوریه را از دست می دهد و نمی تواند در تقابل با روسیه یک پایگاه نظامی هم امریکا در سوریه و روبروی روسیه داشته باشد. رئیس جمهور ترکیه میان این بازی چندگانه دست و پا می زند و میداند که نه امریکا می خواهد آن را از دست بدهد و نه اتحادیه اروپا، درعین حال که روسیه بی وقفه گوشه چشمی در حد فروش موشک های پیشرفته اس 400 و ساختن نیروهای اتمی به آن میزند. این آن پهنه ایست که در برابر من بعنوان مترجم متن پائین که می خوانید قرار دارد.

روزنامه چپ آلمان بنام یونگه ولت نوشته است:

به گزارش خبرگزاری کردی ANF یگان های مدافع خلق کرُد موسوم به YPG به فرماندهی نیروهای سوریه دموکرات  SDK موفق به بیرون راندن نیروهای نظامی ترکیه و شبه نظامیان متحد آنها - که اغلب ترکمن هستند- از عفرین در بخش کردنشین سوریه و نزدیک به مرز ترکیه شدند و حملات ارتش ترکیه را متوقف کردند. در این جنگ عده ای از دو طرف کشته شدند. علیرغم این شکست و عقب نشینی، ترکیه اعلام کرده که به جنگ در شمال سوریه ادامه خواهد داد.

دیمیتری پسکوف سخنگوی کرملین با بیان اینکه پیشرفت عملیات را از نزدیک مشاهد کرده گفت که حفظ تمامیت ارضی سوریه همچنان یکی از مهمترین سیاست های روسیه است و روسیه در این ارتباط با ترکیه و سوریه همکاری خواهد کرد.

رکس تیلرسون وزیر امور خارجه ایالات متحده از هر دو طرف خواست که درگیری های نظامی را محدود کنند.

دولت آلمان که حفظ روابط اقتصادی و سیاسی با ترکیه برایش اهمیت درجه اول را دارد از انتقاد مستقیم به ترکیه در ارتباط به عملیات نظامی آن کشور در خاک سوریه اجتناب کرد و درعین حال توضیح روشنی در مورد  استفاده ارتش ترکیه از تانک آلمانی "لئوپارد 2" در عملیات نظامی آن کشور در سوریه نداد.

زیگمار گابریل، وزیر امور خارجه از حزب سوسیال دمکرات این کشور (SPD )گفت که استدلالی وجود ندارد که کمک تسلیحاتی به یکی از اعضای ناتو (ترکیه) را رد کنیم.

این در حالی است که در برخی از شهرهای آلمان ناآرامی هایی در پی تظاهرات و  برخورد ترک ها و کردهای ساکن در این کشور روی داده است.

بطور کلی می توان گفت که چپ های آلمان عملیات نظامی ترکیه علیه کردها را محکوم کرده اند.

به گزارش دویچه وله (رادیو آلمان) "سارا واگن‌ کنشت" رهبر فراکسیون حزب چپ‌ها در پارلمان آلمان از دولت این کشور خواست حمله ارتش ترکیه به کردهای سوریه را قاطعانه محکوم کند، حمله‌ای که به گفته او "تجاوزکارانه" و "بر خلاف حقوق بین‌الملل" است. رهبر فراکسیون حزب چپ‌ها همچنین خواستار توقف ارسال سلاح از آلمان به ترکیه و خروج سربازان آلمانی مستقر در ترکیه شد.

سارا واگن‌کنشت گفت "این شرم‌آور است که همزمان با حمله ترکیه به سوریه، وزیر خارجه ما همکاری تسلیحاتی با دولت این کشور را تائید کند ". مرکل و گابریل (صدر اعظم و وزیر خارجه آلمان) نباید در جنگ اردوغان علیه کردهائی که با داعش مبارزه کردند وارد عملیات نظامی شود!

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 تلگرام راه توده :

        پیج فیسبوک راه توده