« وینسنت بوله» عضو کمیته روابط خارجی حزب کمونیست فرانسه در ارتباط با وضعیت بحرانی اروپا طی اطلاعیه ای نوشت:

در شرایط حاضر، بحران های مالی و اقتصادی اروپا، مانند ابرهایی هستند که طوفان به هر طرفی آن ها را هدایت می کند. سرمایه داری اروپا در حال انتخاب شیوه های وحشتناکی است که ناشی از انحطاط اجتماعی سیاست های نئو لیبرالی و ناسیونالیستی است. به همین مناسبت نقش و مسوولیت جنبش کمونیستی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

سرمایه داری تلاش دارد تا با شیوه ای مشگل ساز، برای برون رفت از بحران چاره اندیشی کند. به قدرت رسیدن امانوئل مکرون در فرانسه نمونه بارز چاره جویی برای بحران های اجتماعی است. سیاست مکرون از یک طرف از بین بردن دستاورد های اجتماعی زحمتکشان این کشور است که در قرن گذشته به دست آورده بودند و از طرفی دیگر انتخاب راه و روش لیبرال ها و ناسیونالیست ها که در نهایت از یک سیاست پیروی می کنند.

در فرانسه جبهه ناسیونالیست ها به رهبری مارین لوپن در انتخابات ریاست جمهوری اخیر این کشور شرکت داشت که مسیر خود را بین گلوبالیست ها و ناسیونالیست های افراطی معین کرده بود. جبهه ناسیونالیست ها یک تشکیلات فاشیستی است که خواهان اداره کردن فرانسه با سبک و سیاق حاکمان فاشیست می باشد.

کمونیست ها نباید برنامه خود را صرفا براساس مبارزه با گلوبالیست ها و ناسیونالیست ها تنظیم کنند، زیرا انتخاب چنین دیدگاهی راه را برای رسیدن به دستاورد های اجتماعی به نفع زحمتکشان می بندد. در پاسخ به نیاز های اجتماعی، کمونیست ها باید یک جایگزین سیاسی و اجتماعی را در نظر بگیرند و با مترقی ترین نیروهای اجتماعی دست همکاری و وحدت بدهند.

مرحله اول، مبارزه با بی ثباتی اجتماعی سرمایه داری است. شعار زندگی کردن با روزی دو دلار عملا کار ساز نخواهد بود، ضرورتا حقوق زحمتکشان باید با ملاک های جهانی و براساس ضروریات زندگی تعیین گردد.

مرحله دوم، لازم است حق حاکمیت مردم از طرف حکومت و شرکت های تابعه به رسمیت شناخته شود. حق طبیعی مردم است تا نوع زندگی و آینده خود را شخصا  انتخاب کنند و نه دولت حاکم. گفته انقلابی مشهور فرانسوی روبسپیر، در این جا مصداق دارد که می گوید: « زندگی شایسته باید همه افرادی را شامل شود که در سر زمین معینی زندگی می کنند، از جمله مهاجرانی که به دلیل فقر، جنگ و بحران های اقتصادی ترک دیار خود کرده اند».

مرحله سوم، مبارزه برای صلح جهانی یکی از مبرم ترین وظایف نیروهای مترقی جهان است. ضرورت امنیت و صلح ایجاب می کند تا با همه توان علیه نیروهای جنگ افروز جهانی متحد شد. به عنوان مثال کشور های اتحادیه اروپا، همراه با جمهوری های سابق اتحاد شوروی می توانند برای مذاکره سر میز، گرد هم آیند و با ترتیب دادن کنفرانس های متعدد به راه حل مشترکی دست یابند. مذاکراتی از این دست، علاوه بر این که اتحادیه سازمان نظامی ناتو را دچار از هم پاشیدگی خواهد کرد، فضای متعادلی را جهت دست یابی به صلح و امنیت جهانی به وجود خواهد آورد. در این صورت اتحادیه اروپا می تواند تحریم های پوچ و بی معنی علیه روسیه را بردارد، تحریم هایی که تنها باب طبع ناسیونال های افراطی است.

واقعیت این است که در شرایط کنونی مساله صلح و امنیت جهانی بسیار مخاطره آمیز شده است. اگر ما  از دستاورد های اجتماعی و دمکراتیک مردم صحبت می کنیم، لازمه اجرای آن درس گیری از گذشته ها است. همان طور که پیشینیان ما در تشکیلات کمینترن با هماهنگی تبادل نظر و فعالیت می کردند، زمان آن فرارسیده است تا بتوانیم در وسیع ترین شکل ممکن زحمتکشان و نیروهای دمکراتیک جهانی را در جبهه ای نیرومند متحد کنیم. به همین مناسبت ما تصمیم داریم تا در آینده نزدیک در شهر مارسی فرانسه، جلسه وسیعی از نیروهای چپ جهانی تشکیل دهیم و در این راستا اولین اقدامات را انجام دهیم.

http://gazeta-pravda.ru/issue/8-30651-26-29-yanvarya-2018-goda/odinakovo-chuzhdy-globalisty-i-natsionalisty/

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 تلگرام راه توده :

        پیج فیسبوک راه توده