به گدائی

غذا در برابر نفت

نزدیک می شویم!

پس از چند روز جنجال رسانه‌ای علیه دولت روسیه درباره مذاکرات ولایتی در آن کشور و بحث غذا در برابر نفت، روز گذشته آشکار شد که بحث غذا دربرابر نفت نه پیشنهاد روسیه بلکه پیشنهاد اروپا به مقامات ایران بوده است. در واقع روسیه خود تولید کننده و صادرکننده نفت است و به نفت ایران نیازی ندارد. این اروپاست که پیشنهاد کرده ایران نفت خود را به روسیه صادر کند و دربرابر آن روسیه نفت تحویل اروپا دهد و در ازای آن ایران غذا و کالا از اروپا دریافت کند. با روشن شدن این مطلب کارزار هشتگ نفت دربرابر کالا که علیه روسیه ایجاد شده بود فعلا به قفسه همان دکانی که از آن بیرون آمده بود بازگشت.

همزمان با آن و هنوز پیش از آنکه 20 آبان ترامپ تحریم‌ها علیه ایران را اجرایی کند، اعلام شد که اروپا عملا روابط اقتصادی خود را با ایران قطع کرده است. روز گذشته محسن جلال پور، رئیس سابق اتاق بازرگانی از "شوکه شدن" خود بدلیل دریاف نامه یک مشتری اروپایی صادرات پسته خبر داد که در آن نوشته بود: "از دیروز امکان انتقال پول به دلیل تحریم‌ها به شدت محدود شده است. درصورتی می‌توانید برای من کالایی ارسال کنید که بپذیرید پول خود را از همان بانکی بگیرید که در آن حساب دارم. در غیر این صورت، قادر به حواله پول به دیگر بانک‌ها نیستم." به گفته وی چند ساعت بعد یک شرکت بازرسی اروپایی هم خبر داد که امکان اعزام کارشناس به ایران و گواهی بازرسی را ندارد زیرا هیچکدام از بازرسان و ممیزان آن شرکت "به دلیل ترس از تحریم‌های آمریکا (تحریم ویزا) هیچ کدام حاضر نشده‌اند به ایران سفر کنند."

نگرانی البته از پسته آقای جلال پور نیست که آب کشور را مصرف می‌کند و آن را حداقل به دست مصرف کننده ایرانی هم نمی‌رساند چون در مصرف داخلی ارز و امکان خروج ارز و سرمایه‌گذاری در دیگر کشورها یا فروختن به بهای بازار آزاد یا وارد کردن جنس وجود ندارد. ایشان بجای "شوکه" شدن پسته اش را به مردم همان کشوری بفروشد که روی زمین و آب و کار آنها سودآوری می کند. بحث بر سر امیدیست که حاکمیت ایران به اروپا بسته بود و ناسزاهای آن را به روسیه می‌دهند که نه وارداتی به ایران دارد و نه صادراتی و نه ارزی که از ایران خارج میشود به آن کشور می‌رود یا در آنجا سرمایه‌ گذاری می‌شود و معلوم نیست با جوی که رسانه‌های داخلی بوجود آورده‌اند انبوه ناسزایی که به آن کشور در این شرایط می‌گویند به چه دلیل مقامات روسیه باید با ایران همکاری کنند؟ امریکا که رسما ایران را تحریم کرده است. اروپا هم که می‌گوید کاری از آن بر نمی‌اید و پیشاپیش به استقبال تحریم‌هایی که هنوز برقرار نشده رفته است. روسیه هم ناسزا می‌خورد. مردم ایران بالاخره با چه کشوری در دنیا باید همکاری کنند و چگونه باید از این وضع خارج شوند؟ آن کسانی که صدا و سیما را به بی‌اعتبارترین رسانه داخلی؛ و دیگر رسانه‌های کشور را به ارگان خبرگزاری‌های امریکایی و اروپایی تبدیل کرده‌اند که قادر نیستند حتی منافع ملی خود را تشخیص دهند و ایران را به گام به گام به لبه پرتگاه می‌کشانند باید به این پرسش‌ها پاسخ دهند پیش از آنکه دیر شود.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده