ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانی
جهان و هر چه در او هست صورتند و تو جانی
سعدی
هفتم خرداد (28 ماه مه)، محمد علی عمویی عضو هیات سیاسی و دبیر کمیته مرکزی
حزب توده ایران در سالهای پس از انقلاب به 90 سالگی رسید.
زندانی کشیده ترین زندانی عقیدتی زنده ایران و جهان که بخاطر عقیده و
پایمردی بر پیمانش با سرزمین و مردم آن، 37 سال در بند رژیم شاهی و جمهوری
اسلامی بود. به همین مناسبت مراسم بزرگداشتی از طرف خانواده و دوستانش در
پارکینگ ساختمان منزل مسکونی وی برگزار شد که حدود 120 تن از دوستان،
آشنایان، همراهان که عموما از فرهیختگان، تسویه شدگان دانشگاهی، مراکز علمی
و از جان به در بردگان قتل عام سیاسی زندان ها در دهه 60 بودند گرد هم
آمدند تا با زنده کردن خاطرات خود گوشه ای از تاریخ خونین میهن ما را مرور
کنند.
جلسه با سخنرانی های کوتاه، شعر خوانی، خاطره گویی و موسیقی، حدود پنج ساعت
به درازا کشید که "عموی آسیا" ( عنوانی که یکی از شرکت کنندگان به عمویی
داد) مرکز توجه شرکت کنندگان بود. به جرات می توان گفت که ساعاتی که سپری
شد را تنها در رویا می توان متصور بود.
اگر دخالت ماندلا در سفر خود به ایران نبود قطعا عموئی، این راوی بخشی از
مسیر خونبار آزادی و عدالت اجتماعی را امروز در میانه میدان تیره و تار
داخل کشور نداشتیم.
چه محنت ها کشید این ملت زار
دریغ از راه دور و رنج بسیار
میرزاده عشقی
)نقل از فیسبوک اسفندیار صادق زاده)