بر اساس بیانیه کاخ سفید دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا به مدت یک سال دیگر تحریم های ایالات متحده آمریکا را جمهوری دمکراتیک خلق کره  را تمدید کرد. علاوه بر تحریم های قبلی موارد بیشتری نیز به لیست تحریم ها اضافه شده است.

ادعای واشنگتن مبنی بر" تهدید امنیت ملی آمریکا " از سوی پیونگ یانگ، تکرار بهانه های سابق، یعنی وجود سلاح هسته ای، به اضافه داشتن موشک های قاره پیمای این کشور است.

سرگیی سوداکوف، عضو آکادمی علوم نظامی روسیه در مصاحبه با راشا تودی می گوید: تمدید و گسترش تحریم های جدید علیه کره شمالی، کاملا در چار چوب سیاست های گذشته ایالات متحده آمریکا  در رابطه با این کشور است.

 هر چند ترامپ بعد از دیدار خود با کیم چن بین، رهبر کره شمالی در یک گفتار تبلیغاتی گفت: تمرین های نظامی این کشور با کره جنوبی ادامه نخواهد یافت و بعضی از تحریم ها نیز برداشته خواهند شد.

به روشنی می توان به چرایی کمتر شدن تبلیغات آمریکا علیه جمهوری دمکراتیک خلق کره پی برد.

ساده انگاری است اگر تصور شود که هدف طولانی مدت سیاست بر پاندازی ایالات متحده متوجه کره شمالی نخواهد بود. با یک تفاوت اساسی و آن این که، جزیره کره با دو کشور قدرتمند که توانایی رو در رویی های نظامی و اقتصادی را با ایالات متحده آمریکا دارند همسایه می باشد. اگر واشنگتن تا به حال نتوانسته است از تخته پرش جمهوری دمکراتیک خلق کره علیه همسایه های این کشور دست به ماجرا جویی نظامی بزند، به دو دلیل اساسی است: اول، داشتن حکومت مردمی و استحکام درونی این کشور، دوم پشتوانه جمهوری خلق چین و روسیه از حکومت و مردم کره شمالی است.

سیاست اول ایالات متحده آمریکا در همه عرصه ها غلبه بر رقبای خود، از آن جمله چین و روسیه است. اگر آمریکا در شرایط حاضر از دست زدن به عملیات نظامی در شبه جزیره کره موقتا تعلل می کند، زمینه را در جایی مساعد تر به طور جدی و با امکانات فزون تر دنبال می کند. یعنی ایران.

ایران هم به روسیه راه دارد و هم از طریق افغانستان به جمهوری خلق چین. ایالت متحده آمریکا در یک استراتژی چند جانبه و موثر در ایران و خلیج فارس می تواند در راه استراتژیک انرژی رسانی به چین، هند... و اتحادیه اروپا اختلال جدی به وجود بیاورد. در عین حال با تغییر حکومت در ایران به راحتی سر مرزهای روسیه و چین خواهد نشست.

آمریکا و هم پیمانان این کشور سال های متمادی برای خوشه چینی سیاسی، اقتصادی و ... در ایران از هیچ کوششی فروگذار نکردند. در این زمینه می توان لیست بلندی را تنظیم کرد.

در شرایط فعلی معادلات سیاسی آمریکا مبتنی ومتمرکز است بر حوادث داخلی ایران که طی سالیان دور توسط گروه های داخلی همسو با این کشور زمینه براندازی حکومت در ایران را تدارک دیده اند.

راه توده به درستی و به تکرار پس از نرمش امریکا نسبت به کره شمالی در مورد تمرکز بیشتر ایالات متحده روی خلیج فارس و بویژه ایران نوشته و هشدار داده بود. مهم ترین نکته و شاه بیت نوشته های راه توده در چند شماره اخیر، چنین دید روشنی بود: بر بستر شورش های داخلی ایران بود که ترامپ به خود جرات داد از یک قرار داد جهانی، یعنی برجام خارج شود. با مساعد شدن نا بسامانی ها توسط گروه های داخلی و نارضائی عمیق مردم از سیاست های حکومت بود که همسایه های ایران نیز (حتی عراق) در هماهنگی با آمریکا تیغ دشمنی را بر کف گرفتند و خواهان تغییر حکومت ایران شدند( نقل به مضمون).

مخاطراتی که امروز امنیت ملی و استقلال ایران را تهدید می کند، از انقلاب تا به حال بی سابقه است. گروه های مافیایی درون حکومت با داشتن اهرم های اقتصادی و سیاسی با بوجود آوردن بحران های متعدد، دست در دست گروه های خارج از حکومت در تلاش هستند تا به هر شکل ممکن، دولت حسن روحانی را به زیر بکشند و کشور را دامنگیر جنگ های داخلی کنند تا سپس ایالات متحده آمریکا به عنوان " ناجی" مردم ایران وارد شده یا یک ژنرال و یا کرزای (رئیس جمهور سابق افغانستان) ایرانی را به سرنوشت کشور و مردم ما حاکم کند.

        پیج فیسبوک راه توده