اومانیته – ترجمه آذرنگ

مصاحبه روزنامه اومانیته با "برتران بدی" استاد علوم سیاسی و مسائل بین المللی در فرانسه :

اومانیته : جنبش های، تحولات و تغییر جهانی مدتها است که مشروعیت کشورهای گروه ج 7 و یا ج 7 را مورد سئوال قرار میدهند و حتی مردود می شمارند. نظر شما در این مورد چیست؟

برتران بدی: جی7 یک نهاد مشاوره بین 7 کشور قدرتمند جهان است و نه مذاکره و بنابر این نمی تواند منجر به تصمیمات مشخص شود که قادر به اصلاح سیستم بین المللی باشد. ج 7 سال 1975 در چارچوب دو قطبی شدن جهان تاسیس شد «ارثیه ای»، در درجه اول برای مدیریت امور پولی اقتصادهای بزرگ غربی. بنابراین، این یک نهاد الیگارشی است که در فضای محدودی در جهان مشغول به فعالیت است و اختیاراتش هم محدود است و به هیچ وجه نماینده جهان نیست، گروهی که در تلاشند اعتبار خود را به عنوان رجال جهان حفظ کنند. این مرجع بودن چه معنی دارد وقتی بدانیم که چین و کشورهای نوظهور در آن حضور ندارند، البته روسیه مستثنا شده است و فقیرترین کشورها فقط در چارچوب محدود یک دعوت نامه گاه درحاشیه این اجلاس حضور پیدا می کنند.

اومانیته: به نظر شما ج 7  ابزاری است که از دنیای دو قطبی به ارث رسیده  و ترمزی دربرابر دنیای چند قطبی است؟

برتران بدی: بی شک، برای توصیف این گروه "حداقل گرا" باید گفت ما با 7 دولت قدرتمند روبرو هستیم که تمایل دارند بر جهان حکومت کنند. یک گروه "حداقلگرا" .

اومانیته: کسانی در ج7 حضور داشتند و کسانی حضور نداشتند. پوتین غایب بود و امانوئل مکرون  ابتکار جلسه را بر عهده گرفت.  نظر شما در این مورد چیست؟

برتران بدی: چنین موقعیت هائی ناشی از ابتکار و مهارت دیپلماتیک است. روسیه بعد از بازگشت کریمه در سال 2014 به روسیه دیگر عضو ج 7 نیست. محرومیت روسیه ناشی از تحریمی بود که گروه ج 7 اتخاذ کرد. اما آیا میتوان حکمرانی جهانی را از طریق محرومیت و تحریم ها بدست اورد؟ این اقدامات کارآمد نیست. در چنین موقعیتی مهارت دیپلماسی فرانسه شکوفا شد. پوتین غایب بود، روسیه به حضور در ج7 نیازمند است و ج7 به روسیه احتیاج دارد. چه کسی نقش واسطه را انجام می دهد؟ رئیس جمهور فرانسه که بدین ترتیب برتری بیشتری نسبت به شرکای خود داشت.

اومانیته: در برنامه رسمی گروه ج7 تبادل نظر در مورد نابرابریهای جهانی صورت میگیرد،آیا کشورهای این گروه در سیستم سرمایه داری خودشان دچار مشکل هستند؟

برتران بدی: این ابتکار عمل خوبی است که نابرابری جهانی درجلسات ج 7 مطرح شود. جهانی شدن در حال تغییر شطرنج بین المللی است. از این پس عمده مسائل اجتماعی جهانی شرایط امنیت بین المللی را بیش از به اصطلاح سوالات ژئوپولیتیک کلاسیک تعیین میکند. نا امنی غذائی که سالانه 6 تا 9 میلیون قربانی می گیرد کشنده تر از تروریسم است. جهانی شدن فعلا نا برابر ترین سیستم اجتماعی در تاریخ بشریت است و این فاجعه بدون ایجاد تحولات و تغییرات مترقی  می تواند به  خشونت گسترده جهانی ختم شود. ایا می توانیم مسئله نابرابری جهانی را فقط بین افراد ثروتمند مطرح و حل کرد؟ ایا شرکای دیگر که در شهر "بیاریتز" فرانسه در کنار میز مشاوره نشستند واقعا اماده بودند  تا وارد عمل شوند و فراتر از فرمول ها و وعده های زیبا عمل کنند؟

اومانیته: گروه ج 7 در مورد وضعیت جهانی شدن چه میگوید؟

برتران بدی: ما بیش از پیش در حال پیشرفت به سمت یک دیپلماسی "ملی گرایانه" و" یک جانبه گرائی " هستیم. انتخاب ترامپ نقطه عطفی در این زمینه بود که چند جانبه گرایی را به چالش می کشد و ادعا می کند که منافع ملی ایالات متحده در درجه اول قرار دارد. بنابراین ما در شرایط دیپلماتیک راستگرایان که به بن بست خواهد انجامید مواجه هستیم. بیشتر دولت ها و روسای دولت هایی که در "بیاریتز" دور یک میز گرد نشستند، بیشتر از این که به اصلاح وضعیت کره زمین علاقمند باشند، به مقام خود علاقمند میباشند.

.https://www.humanite.fr/comment/reply/676125

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 .

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده