اعتراضات گسترده مردم عراق از پاییز رژیم خبر میدهد. علی رغم استعفای نخست وزیر تظاهرات خیابانی مردم همچنان ادامه دارد.

آیا اینده ای تاریک و مهیب در انتظارمردم عراق است؟ مردم معترض از اول اکتبر تاکنون برای پایان دادن به سیستم سیاسی حاکم بر عراق - پس از سقوط صدام حسین در سال 2003- خیابان ها را ترک نکرده اند و اکنون جاده های بغداد و جنوب کشور را مسدود کرده اند. یکی از معترضان در مصاحبه ای با "آ.اف.پ" میگوید: "مشکل ما نخست وزیر نیست ما میخواهیم تمام احزاب و سیستم تغییر کند." پارلمان عراق برای تشکیل دولتی تازه قرار بود اول دسامبر تشکیل جلسه بدهد، واشنگتن سعی می کند به نفوذ ایران درعراق خاتمه بدهد و از حکومت عراق خواسته تا  با "اجرای اصلاحات مورد نیاز مردم" از این نفوذ بکاهد. هیچ اصلاحاتی بدون در نظر گرفتن نفوذ تأثیرگذار آیت الله سیستانی علیرغم نزدیکی مذهبی با جمهوری اسلامی که همواره مخالفت خود را با مداخلات خارجی در امور عراق اعلام کرده ممکن نیست. خواه ایالات متحده باشد یا ایران. نماینده وی "احمد آل صفی" در نماز جمعه کربلا نظر سیستانی را اینگونه اعلام کرد: "پارلمان باید با احترام به خون قربانیان تظاهرات مردم قانون انتخابات این کشور را بازنگری کند." اعتراضات تاکنون بیش از 420 کشته و هزاران زخمی داشته است و کشور را به کام  خشونت و هرج ومرج و ویرانی فرو برده است" .

عراقی ها اکنون خواستار جبران خسارت هستند. یکی از معترضین بغداد گفت: "ما می توانیم وارد جنگ داخلی شویم، نه خانواده ها و نه قبایل عراق دیگر ساکت نخواهند ماند".

و این درحالی است که شورای عالی قضائی عراق وعده داد "شدیدترین مجازات ها" را درباره عاملان کشتار مردم به اجرا خواهد گذاشت. سازمان شبه نظامی "حشد الشعبی" از متهمین به این کشتار است اما فعلا رهبران آن دستگیر نشده اند بلکه دستور خروج آنها از بغداد صادر شده است. تاکنون تنها یک افسر ارتش به جرم تیراندازی به روی مردم که منجر به کشته شدن تظاهر کنندگان شده به اعدام محکوم شده است.

تظاهرات مردم با انگیزه مقابله به فساد حکومتی آغاز شد اما اکنون کوتاه شدن دست ایران از عراق به شعارها و خواسته های مردم افزوده شده است.

یک پنجم مردم عراق  زیر خط فقر زندگی می کنند. یکی از معترضین خیابانی به ما گفت: "تا زمانی که کار، آب، برق و استقلال ملی نداشته باشیم به خانه باز نخواهیم گشت. بتدریج بدنه حکومت عراق نیز به جنبش اعتراضی مردم می پیوندد و این آغاز فروپاشی کامل رژیم است. در کربلا، نجف و دیگر شهرهای شیعه نشین کارکنان دولت نیز به اعتصابی که از سوی رهبری تظاهرات مردم اعلام شده پیوسته اند. اینها شهرهائی هستند که در هفته های گذشته آغشته به آتش و خون شده و 70 تن از مردم در خیابان ها کشته شده اند. در شهر موصل صدها دانشجو با لباس سیاه به یاد قربانیان به خیابان ها آمده اند.

در لبنان نیز جنبش خیابانی در جریان است که نه تنها شباهت زیادی به جنبش اعتراضی و خیابانی عراق دارد که خود را در پیوند با آن میداند. مردم بیروت، برای اعلام همبستگی با کشته شدگان عراقی، در مقابل سفارت عراق تحصن کردند. به گفته "لیال سیبانی"، یکی از سازمان دهندگان این همدردی "انقلاب در لبنان و انقلاب در عراق یک ریشه مشترک دارند و با هم در پیوند هستند."

.https://www.humanite.fr/comment/reply/681091

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده