سخنگوی رسمی وزارت امور خارجه فدراسیون روسیه «ماریا زاخاروا» 15 فوریه اعلام کرد که بی ثبات سازی اوضاع در ونزوئلا از خاک کلمبیا جریان دارد. به این مسئله همچنین میتوان اضافه کرد که مداخله واشنگتن در امورداخلی ونزوئلا اشکالی را بخود می گیرند که حتی برای ایالات متحده آمریکا بی سابقه هستند. 12 فوریه نماینده دایمی فدراسیون روسیه در سازمان ملل متحد «واسیلی نبنزیا» اعلام کرد که پیش نویس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد درمورد ونزوئلا که توسط ایالات متحده آمریکا تدارک دیده شده و در آن از ضرورت اجرای انتخابات جدید ریاست جمهوری در ونزوئلا صحبت می شود، متعادل نیست. پیش از این «سرگئی لاوروف» اشاره کرده بود که طرح آمریکایی بی ثبات سازی اوضاع در ونزوئلا را نشانه رفته و از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد تصویب نخواهد شد. روسیه طرح خود برای شورای امنیت سازمان ملل متحد را تهیه کرد که در آن گفته می شود که تهدید به اعمال زور علیه تمامیت ارضی و استقلال ونزوئلا و تلاش برای دخالت در امور داخلی آن کشور موجب نگرانی است. فدراسیون روسیه همه طرفین علاقمند به حل و فصل اوضاع از راه های مسالمت آمیز در چارچوب قانون اساسی ونزوئلا را فرا می خواند و همچنین از تمامی اقدامات مبتکرانه ای که معطوف به حل سیاسی بحران توسط خود ونزوئلایی ها از جمله « مکانیسم مونته ویدئو»- پیشنهادات تدوین شده توسط مکزیک، اوروگوئه و جامعه کارائیب در مورد حل و فصل گام به گام اوضاع در ونزوئلا حمایت می کند.

خط مشی و سیاست «هوگو چاوز» که در سالهای 2002 تا 2012  مقام ریاست جمهوری ونزوئلا را داشت، پیگیرانه ضد امپریالیسم بود. در سال 2011 «نیل نیکاندروف» کارشناس امور امریکای لاتین در مقاله « هوگو چاوز- هدف شماره یک سرویس اطلاعاتی آمریکا» نوشت: «در محافل معینی در آمریکا این نظر تقویت می شود که حذف فیزیکی رهبر بولیواری منجر به شکاف در صفوف پیروان او و برچیدن بلوک سیاسی «آلبا»، تضعیف اتحادیه ملل آمریکای جنوبی و دیگر اتحادیه های منطقه ای خواهد شد. بدون عرضه ترجیحی نفت اجرای اصلاحات در کوبا برای دولت «رائول کاسترو» پیچیده خواهد شد و از ونزوئلا " بیگانگان نامطلوب" - رقبای چینی، روسی، بلا روسی از میدان بدر خواهند شد. بر پروژه های صلح آمیز فضایی و اتمی ونزوئلا خط بطلان کشیده خواهد شد، تا چه رسد به طرح سیاسی- ساختن "سوسیالیسم قرن بیست و یکم"».«هوگو چاوز» در ماه مارس سال 2013 براثر ابتلا به بیماری سرطان فوت کرد. «نیکلاس مادورو» جانشین او  شد، و شکار سرویس ویژه اطلاعات آمریکا برای رئیس جمهور ونزوئلا ادامه یافت. ناآرامی ها در ونزوئلا برای یازده ماه متوالی ادامه می یابند.«پس از انتصاب «جین هاسپل» به مدیریت سازمان سیا نهاد خارجی ارگان اطلاعات برونمرزی در بوگوتا کار خود را شدت بخشید. برای «جین» مهم بود نشان دهد که رئیس جمهور ترامپ برای انتخاب او اشتباه نکرده است... «ان. نیکاندورف» در سپتامبر سال 2018 تاکید کرد که- رئیس جمهور ونزوئلا «نیکلاس مادورو» در چهارم ماه اوت در جشن سالگرد ایجاد گارد ملی مورد حمله قرار گرفت[ باردیگر]. مهاجمان دو پهپاد را از خاک کلمبیا بوسیله رادیو مدل د.جی.ام. 600 هدایت کرده بودند. یکی از پهپادها می بایست در بالای تریبون رئیس جمهور و دیگری در جلوی او منفجر شود».

این تلاش ناکام ماند، اما تلاش برای سرنگونی «مادورو» متوقف نشد. «نیکاندوروف» می نویسد:« مجموعه اقدامات دولت ایالات متحده آمریکا مشخص شده است: دیپلماسی نه، تنها اعمال زور و خشونت بمنظور خنثی کردن «مادورو» و محافل نزدیک او. درخط مقدم حمله – مدیر سازمان سیا «جین هاسپل»...» در روز 12 فوریه موج چهارم اقدامات خیابانی عظیم در طول سه هفته گذشته در سراسر ونزوئلا جریان یافت. شرکت کنندگان متینگ مخالفان خیابان مرکزی پایتخت – خیابان «فرانسیسکو د میراندا» کاراکاس را پر کردند. چند ساعت بعد در میدان «بولیوار» متینگ موافقان دولت به افتخار روز جوانان آغاز شد. رئیس جمهور «مادورو» در برابر تظاهر کنندگان صحبت کرد. وی در سخنرانی خود به جنگ متوسل نشد و سخنان خود را به تبریک شهروندان در روز جوانان محدود کرد. کانال تلویزیونی آمریکای لاتین «تله سور» گزارش می دهد که «مادورو» در این متینگ اعلام کرد:« من صلح را برای ونزوئلا می خواهم، ما همه صلح را برای ونزوئلا می خواهیم، تا طبل های جنگ ناپدید شوند و تهدیدهای حمله نظامی عقب نشینی کنند...». بحران سیاسی در ونزوئلا از هیچ بوجود نیامد- این بحران تحت تاثیر شدید تحریم های آمریکا و مشکلات ناشی از اشتباهات دولت بولیواری شروع شد. یکی از فعلان جنبش چپ ونزوئلا و پروفسور دانشگاه مرکزی ونزوئلا« ادگاردو لندر» یاد آور می شود که در دوران حکومت «هوگو چاوز» ونزوئلا توجه همه چپهای جهان را بخود جلب کرد، نماد امید و نمونه ای بود که تغییرات مترقی در مناسات اجتماعی را درجهان معاصر امکان پذیر می کنند و درعین حال آنها می توانند در شرایط رعایت همه آزادی های دمکراتیک رخ بدهند.

 با این حال اگر صفحات تاریخ اقتصادی ونزوئلا را ورق بزنید می توان دید که سالهای آخر ریاست جمهوری فرمانده کاریزماتیک «هوگو چاوز» در ائتلاف سیاسی حاکم بر اکثریت  بوراکراتیکی را که بر هرگونه تغییراتی که برنامه رفاه او را مورد تهدید قرار می داد و مخالفت می کرد فایق آمده بود. بیماری کشنده فرمانده به او اجازه نداد این مشکلات  را حل کند. و بجای آنکه بیغوله ها و زاغه ها را از بین ببرد از محل دلارهای نفتی ساخت و ساز مسکن در مقیاس بزرگ را گسترش داد و جایگزینی واردات واقعی و تنوع بخشی تولید، سرمایه گذاری در علم و تدارک کادرهای صنعتی را اجرا کرد و تصمیم به توزیع ساده درآمدهای نفتی که سطح زندگی زاغه نشینان را بالا می‌برد گرفته شد. « این امر منجر به آن شد که از دستگاه دولت بطور مداوم هم از تکنوکراتها – مدرنیزه کنندگانی که با پروژه های استفاده از در آمد نفت برای توسعه کشور برآمد کرده بودند و هم رمانتیک های انقلابی که آرزوی تغییر زندگی مردم و آزاد سازی ابتکارات مردمی و تبدیل توده ها به صاحبان واقعی کشور را داشتند پاک شدند. سیاست توزیع مجدد جایگزین سیاست توسعه شد».

«بوریس کاگارلیتسکی» سیاست شناس روسیه می نویسد. «در واقع ابتکار عمل انقلابی توسط بوروکراتهای  ونزوئلا مدتها پیش از آنکه بحران سیاسی کنونی بوجود آمده باشد خفه شده بود. «کاگارلتسکی» معتقد است که رویدادهایی که امروز اتفاق می افتند تنها نتیجه تغییرات عمیقی است که در خود اردوگاه بولیواری اتفاق افتاده است».سقوط اقتصاد ونزوئلا توسط کاهش شدید قیمت نفت و تحریمهای فزاینده واشنگتن، نارضایتی از افزایش نفوذ روسیه و چین در کشور شتاب گرفت. از لحاظ تورم شدید ونزوئلا هم سطح شد با جمهوری «وایمار» سالهای دهه 1920 و زیمباوه دهه 2000. بانک ونزوئلا اطلاعات رسمی درباره تولید ناخالص ملی کشور از سال 2013 را ارائه نمی دهد، اما صندوق بین المللی پول محاسبات خود را انجام می دهد. از سال 2014 یک سال پس از مرگ «هوگو چاوز» در اثر کاهش قیمت جهانی نفت که 95 درصد در آمد کشور را از صادرات تامین می کند، تولید ناخالص داخلی ونزوئلا کاهش یافت.« سقوط فعالیتهای اقتصادی، تورم شدید، وخامت سریع اوضاع با قابل دستیابی بودن خدمات اساسی ( مراقبتهای پزشکی، تامین انرژی، آب رسانی، حمل ونقل و نظم عمومی) و همچنین کمبود مواد غذایی در قیمتها منجر به مهاجرت بزرگی شدند که مشکلاتی را برای  کشورهای همسایه بوجود آورد- صندوق بین المللی پول  اوضاع ارزیابی می کند.

پروفسور کالج پومون (کالیفرنیا) «میگل تینکر سالاس» تاریخ نگار ونزوئلایی در کتاب خود زندگی در یک کمپ نفت ونزوئلا می نویسد.« نفت هرگز بطور کامل ونزوئلا را تغییر نداد بلکه بیشتر توهم مدرنیته را در کشور ایجاد کرد. جایی که سطح بالای نابرابری حفظ شد». باید اذعان کرد که: استادان آمریکایی کودتاهای دولتی در خارج کشور ماهرانه بر موج نارضایتی مردمی در ونزوئلا سوار شدند. خود ویژگی لحظه کنونی در این کشور در این است که اشتباهات مرتکب شده توسط رهبران انقلاب بولیواری بحران ساز شد و باعث سقوط بهای جهانی نفت و تحریم های آمریکا و سیستماتیک شد. و مداخله مستقیم ایالات متحده آمریکا و متحدان آن در امور داخلی کشور ثبات دولت «مادورو» را مورد تهدید قرار داد. سقوط او به معنی بازگشت ونزوئلا به مدل لیبرالی اقتصاد خواهد بود و کشور را به مستعمره آمریکا تبدیل می کند.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده