"عسگر داوودی"

رهبران طالبان افغانستان، پس از آن همه انفجار و انتحار و کشتار مردم، سرانجام پشت میز مذاکره تقسیم قدرت نشستند. آیا درد آنها و یا دولت مرکزی کنونی کابل حکومت اسلامی و یا سکولار است؟ و یا نیروهای اشغالگر که در راس آنها امریکا قراردارد برای برقراری صلح به افغانستان رفتند؟ آیا طالبان را سیاستی دیگر و متفاوت با آن جنایات و ویرانی که پس از بدست گرفتن قدرت در کابل مرتکب شدند آمده؟ و یا همه جنگ و خونریزی بر سر منافع و منافعی است که در افغانستان خفته؟

استخراج از معادن طلا و مس تحت حفاظت ناتو در افغانستان سالها است ادامه دارد.«وحید الله زاکرانی» وزیرسابق معادن افغانستان معتقد است: «افغانستان کشور ثروتمندی است. تحقیقات در هر بخش کوچک از خاک کشور ما معمولا نشان می دهد که ثروتی در اعماق خاک وجود دارد». وزیر خارجه سابق افغانستان نیز گفته است: «دولت اسلامی افغانستان تاکنون خصوصی سازی وپرداخت امتیاز اکتشاف از چهار معدن بزرگ را اعلام کرده است.» البته منظور ایشان اجازه استخراج مواد نفتی از استان های بدخشان، کندوز و هرات است. منطقه چهارم در استان بلخ می باشد. چهار استانی که حالا داعش برای تسلط بر آنها خیز برداشته است و شاید یکی از انگیزه های تن دادن طالبان به مذاکرات صلح و شرکت در قدرت بیم از همین خیز و از کف رفتن آن منابع باشد.

وزارت امور خارجه آمریکا بر این عقیده است که ثروت های زیر زمینی تاکنون شناخته شده افغانستان بر یک میلیارد دلار (744 میلیارد یورو) بالغ می شود. در سال 2010 میلادی نیویورک تایمز با استناد به منابع بلند پایه در دولت ایالات متحده آمریکا نوشت که درافغانستان معادن زیرزمینی کشف شدند و متخصصان آمریکایی ارزش آنرا حدود یک تریلیون دلار برآورد کرده اند و این در حالی است که در همان سال  حامد کرزای رئیس جمهور سابق افغانستان در سفر یک هفته ای خود به ژاپن مجموع معادن و ذخائر کشف شده در این کشور را 3 تریلیون - معادل 3 هزار میلیارد- دلار اعلام کرد.

سازمان غیر دولتی «شفافیت بین المللی» که اهداف خود را مبارزه با فساد اعلام کرده است با انتشار بیلان سالانه خود در باره سنجش فساد (با استفاده از شاخص‌هائی نظیر فساد، اختلاس، رشوه خواری، خرید و فروش پست‌های دولتی و دستگاه قضایی، فساد مالی سیاستمداران و مقام‌های دولتی و عدم مقابله کافی یا ناکارایی در پیکار علیه مواد مخدر) اعلام کرده است که با وجود افزایش تعداد نیروها و ادعاهای مکرر دولت برای مبارزه با فساد دولتی، افغانستان درردیف ماقبل آخر لیست کشورهای دارای فساد دولتی قرار دارد.

روزنامه «یونگه ولت» چاپ آلمان در رابطه با فساد درون حکومتی و حضور جنایتکاران جنگی استخدام شده توسط شرکت های خارجی در افغانستان می نویسد: نیروهای امنیتی خارجی مستقر در افغانستان بندرت در کنترل دولت افغانستان وحتی نیروهای نظامی خارجی هستند. این نیروها اغلب از بین «جنایتکاران جنگی وجنگ سالاران بین المللی» استخدام شده اند. (جنگ سالاران در اروپا اصطلاحا به افرادی اطلاق می شود که از نظر مالی زندگیشان از طریق جنگ تامین می شود).

حضور نیروهای نظامی غیر دولتی استخدام شده توسط نیروهای اشغالگر در افغانستان به موازات نیروهای رسمی نظامی از کشورهای عضو ناتو درافغانستان پدیده جدیدی نیست. شرکت های خصوصی نظامی که به اختصار با حرف لاتین  (PMCS)نامیده می شوند، نیروهای نظامی حرفه ای هستند که معمولا پس از بازگشت از مناطق جنگی چنان از نظر روانی و جسمی درهم ریخته و آشفته هستند که دیگر به درد ارتش کشورهای مهاجم  نمی خورند و در یک کلام رانده شدگان نظامی هستند که اغلب دارای مشکلات روانی می باشند. بخشی از این افراد نیز از بین زندانیان سابق استخدام می شوند و سرکردگی آنها را نیز نظامیان بازنشسته ناتو بویژه امریکائی به عهده دارند که در استخدام  شرکت های خصوصی آمریکائی و اروپائی می باشند و طبق قرار داد هائی توسط همان شرکت ها به ناتو کرایه داده می شوند.این شرکت های خصوصی امنیتی نه فقط در افغانستان بلکه در عراق نیز مستقر می باشند. یکی از این شرکت ها « بلاک واتر» نام دارد. در سال 2007، مزد بگیران این شرکت در عراق بدون هیچ دلیلی به سوی غیرنظامیان شلیک کردند ، که درنتیجه 17 عراقی کشته و 20 تن دیگر زخمی شدند.

دولت آلمان در مقابل سوال نماینده پارلمانی «حزب چپ المان» درباره وضعیت نیروهای پلیس هندوکش گفته است که در حال حاضر تعداد 139 هزار نیروی پلیس در افغانستان وجود دارد که در یک سال آینده تعداد آنها باید به 157 هزار تن افزایش داده شود.علاوه بر این هزاران نیروی مسلح نظامی خارجی و داخلی به عنوان کمک پلیس در افغانستان فعال هستند. همچنین تحت عنوان نیروهای حفاظت عمومی تعداد 7 هزار نیروی نظامی داخلی و خارجی نگهبانی مراکز مختلف را به عهده دارند.

آمریکا برای حفاظت از«اجرای برنامه های ساختاری» افرادی را با 140 دلار در روز استخدام کرده است تا درخیابان ها و سد ها و در مقابل تهاجم حفاظت کنند. آنها به کلاشنیکف مسلح هستند. فقط در بخش شمال افغانستان، تعداد 3000 نیروی شبه نظامی محلی با نیروهای نظامی آمریکا همکاری دارند.

همچنین تعدادی از مردان افغانی بعنوان پلیس منطقه ای عمل می کنند. سازمان های غیر دولتی داخلی و خارجی انتقاد می کنند که بویژه این بخش از نیروی انتظامی افغانستان دارای مناسبات آلوده با «بارون های مواد مخدر»، «جنایتکاران جنگی وجنگ سالاران » افغانی و بین المللی می باشند.

دولت آلمان می گوید که کنترل و بازرسی نیروهای امنیتی در «شوراهای روستائی» و وزارت کشور افغانستان عملی نیست. این نیروها در عمل فقط در روی کاغذ موجودیت دارند.

کابینه افغانستان عملکرد نیروهای پلیس افغانستان را هدفمند ارزیابی نمی کند و مایل نیست به سازمان های حقوق بشر اطلاعاتی از عملکرد این مجموعه عملا خلافکار ارائه کند. آموزش این نیروها در عمل به طور سیستماتیک انجام نمی شود و آموزش هشت هفته ای برنامه ریزی شده در عمل برگزار نمی شود. گفته می شود که سالیانه 300 دوره آموزشی در این رابطه اجرا می شود که معمولا هزینه آنها از طرف سازمان های بین المللی پرداخت می شود اما افراد به طور منظم آموزش نمی بینند و در پایان دوره به اصطلاح آموزشی پایانامه ای  دریافت نمی کنند.

تاکنون مبلغ 355 میلیارد دلار برای بهبود وضعیت پلیس از طرف دولت افغانستان هزینه شده است. علاوه بر این مبلغ 144 میلیارد دلار نیز در این رابطه از صندوق سازمان ملل پرداخت شده است که 30 میلیون دلار آن توسط دولت آلمان پرداخت شده است.آمریکا 974 میلیون دلار.مطابق برنامه خروج نیروهای ناتو از افغانستان امنیت این کشور به «دیکتاتوری جنایتکاران جنگی وجنگ سالاران بین المللی» را تجربه خواهد کرد.

جهت دستیابی به اطلاعاتی کامل در رابطه با شرکت نظامی «بلک واتر» به لینک زیر مراجعه کنید.

http://www.taknaz.net/news_detail_26411.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده