الجزایر نمیخواهد

مقامات الجزایری توسط سازمان غیر دولتی «او ان ژ» برای اخراج 200 تن از شهروندان سوری و عرب از الجزایر به کشورهای ساحل متهم شدند. مهاجران توسط ارتش الجزایر در مرزهای جنوبی الجزایر عمدتا مرزهای نیجر و مالی دستگیر شدند. 

به گفته مسائل مهاجرت در وزارت کشور، در میان این پناهندگان از جمله زنان و کودکان دهها تن از جنگجویان ارتش آزاد سوریه «آ اس ال» و اسلامگرایان مسلح با گذرنامه سودانی که توسط عمر البشیر حاکم سودان در مقابل مقادیر هنگفتی پول صادر شده وجود دارد. مهاجران قبل از اخراج از الجزایر بمدت چند هفته در بازداشتگاهای مرزی برای رسیدگی به پرونده آنها در بازداشت بودند. او افزود «این جهادی ها چرا در زمانی که به ترکیه آمدند و جان خود را در خطر میدیدند از دولت ترکیه درخواست پناهندگی نکردند؟»

 این سلاطین خلیج فارس هستند که با میلیاردها دلار از شورشیان اسلامگرا حمایت میکنند. آنها با تشویق و یا تهدید، زیر فشار کشورهای عرب از شهر حلب (سوریه) برای بی ثباتی الجزایر و کشورهای منطقه می آیند. کدام مهاجرمیتواند بطریق لوکس مسافرت کند و از طریق گذشتن از چند پایتخت با هزینه ای چند هزاردلاری خود را به مرزهای جنوبی الجزایر برساند؟ چه کسانی این جهادگرایان را سازماندهی، نظارت و حمایت مالی میکند؟ این باصطلاح پناهندگان با مراقبت گروههای مسلح از طریق باماکو (مالی) و آکادز(نیجر) به مرزهای جنوبی الجزایر باز میرسند. مهاجرت آنها به الجزایر تصادفی نیست. این بخشی از احیای یک برنامه برای بی ثبات سازی کشورهای عرب تونس، الجزایر و مراکش است. او افزود «اگر آنها واقعا مهاجران بی ثباتی درکشورشان هستند و از طرف مقامات الجزایر نیازبه حمایت دارند چرا سعی در ورود غیر قانونی به الجزایر داشتند؟ و اگر در میان این پناهندگان عرب «تروریستها» وجود داشته باشد چرا مقامات ترکیه آنها را دستگیر و محاکمه نکردند؟» آنها در واقع  مقامات الجزایر مایل نیستند درگیر چنین پروندههایی شوند. آنها پس از ده سال مبارزه برای راندن تروریست ها  از الجزایر در دهه 90 دیگر حاضر نیستند مجددا هدف جهادگرایان قرار گیرند. فرهنگ اسلامی عرب الجزایر همواره نسبت به اتباع کشورهای عرب صمیمانه و خیرخواهانه است. اما بدلیل بحران در سوریه و لیبی لحن گفتگوها و سیاست ها بین کشورهای جهان عرب تغییر کرده است.

این واقعیت باقی است که واکنش مقامات الجزایر بر واقعیات نسبتا نگران کننده استواراست.  با وجود تخریب شبکه های قاچاق اسلحه در مرزهای جنوبی (مالی) و جنوب شرقی (لیبی) تروریسم اسلامگرا بطور کامل در منطقه نابود نشده است. بنا به گزارش وزارت اطلاعات الجزایر از سال 2018  تا کنون 58 جهادگرا کشته و چند صد سلاح سنگین و سبک ضبط شده است و بخشی از شبکه های جهادگرایان خنثی شده است. در اواخر دسامبر سلاح هایی که از طرف ترکیه به منطقه ارسال می شد توسط مقامات بندری لیبی توقیف شد، اما تروریست های مهاجر سوریه که از کشورهای ساحل عبور میکنند همچنان منبع واقعی نگرانی است. بازی اختلال آنکارا در شمال افریقا شناخته شده است. جایی که ترکیه و قطر از برخی از جناحهای اسلامگرا  در لیبی پشتیبانی میکنند.

 .https://www.humanite.fr/le-jeu-.

trouble-derdogan-au-maghreb-6662436663 .

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده