بنا به گزارش‌ها دولت تصمیم گرفته امسال 14 میلیارد دلار به واردات کالاهای اساسی اختصاص دهد. این 14 میلیارد دلار فقط کالاهای اساسی است. یعنی گوشت و مرغ و حبوبات و خوراک و مواد اولیه مورد نیاز جامعه. نزدیک به هفتاد میلیارد دلار دیگر هم اختصاص به واردات کالاهای غیراساسی دارد. این همان اقتصادی است که روزی از خودکفایی آن داد سخن می دادند. همین امروز هم اگر این 14 میلیارد دلار را به جای واردات به تقویت تولید اختصاص دهند می توان بسیاری از نیازهای کشور را برطرف کرد و اشتغال هم ایجاد کرد. ولی مشکل کشور آن است که سردمداران اقتصادی ایران کسانی هستند از نوع آقای طبیبیان که مدعی است اصلا صنعت و تولید به درد ایران نمی خورد و ایران باید نفت و مواد خام بفروشد و تجارت کند. با این مشاوران و کارگزاران اقتصادی مادام العمر چه توقعی می توان داشت؟ امروز همه می دانند در سالهای پس از جنگ با عراق و بویژه در دولت احمدی نژاد واردات كمر تولید و صنعت را در ایران شکست. طی سالهای پس از انقلاب، سرمایه داری تجاری ایران که در دوران رهبری آقای خامنه‌‌ای فرماندهان سپاه نیز به آن پیوستند، اسامی و اصطلاحات گمراه کننده‌‌ای را برای فعالیت‌های خود انتخاب کرد تا مردم متوجه نشوند تجارت با انقلاب و مردم چه می کند.

به برخی از این نام‌ها توجه کنید:

واردات در مقابل صادرات،

واردات بدون انتقال ارز،

 واردات با شناسنامه،

 واردات مرز نشینان،

واردات پیله وران،

واردات از طریق جزایر آزاد،

واردات از بازارچه‌های مرزی،

 واردات ملوانی،

واردات از مناطق ویژه،

واردات با كارتهای بازرگانی یکبار مصرف

و الا آخر

در تمام این سالها واردكنندگان اصلی با ترفندهای متفاوت پشت این اسامی مخفی شده و كالای خود را به طریقی وارد كرده‌اند كه نامی از آنها برده نشود. شبكه وارداتی كشور سالها با ایجاد روش‌های متفاوت شبه قانونی مانند "مرزنشینی ملوانی"، "پیله وری" توانستند كالاها را بنام افراد كم بضاعت در مناطق مرزی در مقابل پرداخت مبالغ‌ اندكی به آن افراد وارد كرده و نه تنها از مالیات فرار كنند، بلكه به اسم مناطق محروم كالاهای خود را شامل تخفیف در سود بازرگانی نیز بکنند. سپس همین شبكه با همكاری اتاق‌های بازرگانی در أقصی نقاط كشور توانستند با صدور صدها كارت بازرگانی بنام شهروندان عادی آنها را ترغیب كنند در مقابل مبالغ ناچیزی با كارت آنها كالا وارد كنند.

امروزه در اكثر مناطق مرزی صدها بدهكار مالیاتی با رقم‌های سنگین وجود دارند كه سالیان پیش كارت بازرگانی خود را در اختیار وارد كننده‌ها گذاشته‌اند. شبکه واردات و شبكه دلالی آن حتی به حوزه‌ها و مدارس دینی هم نقب زده‌اند. آستانقدس رضوی از بزرگترین نهادهایی است كه سالهاست دلال وارد كنندگان است. اسناد گمركی بنام آستانقدس رضوی در تمامی گمركات كشور در چرخش است. بنیاد جانبازان به شبكه واردات اتومبیل متصل است و لوكس ترین اتومبیل‌ها از طریق این بنیاد بنام جانبازان مختلف وارد میشود.

اکنون کشور در شرایط تحریم قرار گرفته و برخی مقامات از جنگ اقتصادی سخن می گویند و اروپا هم اعلام کرده کاری از آن ساخته نیست آیا زمان آن نرسیده كه در سیاست‌های کشور تجدید نظری انجام شود و تولید و صنعت در الویت قرار گیرد؟‌ ایران کشور فقیری نیست و هنوز منابع مادی و نیروی انسانی ارزشمندی در اختیار دارد که با تکیه بر آنها می توان بحران را مهار کرد، بشرط آنکه منافع مشتی  تاجر و نظامی و حکومتی رانت خوار در مرکز تصمیم گیری‌ها قرار نداشته باشد. مقابله و مبارزه با تحریم‌ها اگر قرار است انجام شود از این مسیر عبور می کند.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده