هفته گذشته اعلام شد که آیت الله خامنه‌‌ای برای زیارت به مسجد جمکران در قم رفته و در آنجا بمدت دو ساعت و نیم به راز و نیاز پرداخته است. حضور ایشان در مسجد جمکران که بنوعی پایگاه حجتیه است و گفته می شود در آنجا امام زمان نامه‌های مردم را شخصا مطالعه می کند در ارتباط با نقشی است که اکنون به این مسجد در سیاست‌های جمهوری اسلامی داده شده است.

بزرگ کردن مسجد جمکران پیش از هر چیز برای کوچک کردن مقبره و شخص آیت الله خمینی است. این سیاستی است که از آغاز رهبری آقای خامنه‌‌ای در پیش گرفته شد. ایشان از همان آغاز کوشید خود را از زیر سایه سنگین آیت الله خمینی که با روحانیان حوزه مشهد رابطه خوبی نداشت و به آنها مشکوک بود بیرون بکشد. عنوان "رهبر معظم انقلاب" را بر خود گذاشت و انقلاب ایران برخلاف انقلاب‌های دیگر که یک رهبر شناخته شده داشته دو رهبر پیدا کرد. یک رهبر غیرمعظم که آقای خمینی بوده و یک رهبر معظم که آقای خامنه‌‌ای است.  

از سال 88 که میرحسین موسوی به میدان انتخابات آمد و در همه سخنرانی‌هایش نام آیت الله خمینی را مطرح و بر ضرورت بازگشت به آرمان‌های انقلاب تاکید کرد، سیاست حاشیه بردن خمینی به خمینی زدایی و حتی خمینی ستیزی پنهان تغییر پیدا کرد. چنانکه اخیرا حجت الاسلام طائب رئیس اطلاعات سپاه به صراحت می گوید که میرحسین موسوی دوگانه امام خمینی و رهبری کنونی را مطرح کرد و می خواست دومی را زیر سایه اولی قرار دهد. طائب در همان سال 88 هم مدعی شده بود که به گروه‌هایی در خارج کشور کمک کرده‌اند تا با طرح اعدام‌های سال 67 علیه آیت الله خمینی و اعدام‌ها بنویسند تا به گفته وی موسوی ضعیف شود و این را یکی از شاهکارهای اطلاعاتی خود می دانست. بنابراین حکومت و آقای خامنه‌‌ای با خمینی زدایی رسمی و خمینی ستیزی پنهان بنوعی می خواهند زیر پای موسوی را هم در صورت اجتناب ناپذیر شدن رفع حصر خالی کنند که دیگر نتواند با شعار بازگشت به آرمان‌های انقلاب قد علم کند، همانطور که خود انقلاب و آرمان‌های آن را هم به لجن کشانده‌اند.

نکته دیگر حضور آیت الله خامنه‌‌ای در مسجد جمکران آشکار شدن رابطه‌‌ای است که بین ایشان و انجمن حجتیه از دیرباز برقرار بوده است. در همان سال‌های 60 و 61 هم که جامعه به نقش انجمن حجتیه حساس شده بود آقای خامنه‌‌ای به صراحت از انجمن حجتیه دفاع کرد و با انتقاد از مقاماتی از جمهوری اسلامی که به این انجمن تاخته بودند، خواهان جبران آن شده بود. یکی از دلائلی هم که آیت الله خمینی به آقای خامنه‌‌ای مشکوک بود همین دفاع وی از انجمن حجتیه بود. بنابراین حضور ایشان در مسجد جمکران که پایگاه مصباح یزدی و حجتیه است در این جهت نیز هست.

مسئله دیگر احتمال فوت آقای خامنه‌‌ای است که گفته می شود قرار است در این مسجد دفن شود. در این صورت حتما مقبره ایشان را در جایی قرار خواهند داد که تبدیل به زیارتگاه مردمی شود که به شوق رساندن نامه به امام زمان به آنجا می روند. بنابراین ایشان از هم اکنون دارد برای آینده خود نقشه‌هایی بیهوده می کشد. می گوییم بیهوده چون تردید نیست به محض اینکه سرش را بر زمین بگذارد تمام فاجعه سه دهه اخیر درست و نادرست به حساب او گذاشته می شود و همه در جدا کردن حساب خود از ایشان از یکدیگر سبقت خواهند گرفت و همان اتفاقی که برای رضاشاه افتاد برای ایشان هم می افتد.

یکی دیگر از دلائل حضور ایشان در مسجد جمکران هم در این بحبوجه تنش میان ایران و آمریکا احتمالا مددجویی از امام زمان برای جنگ با امریکا بود. شاید هم امیدوار است که حمله آمریکا به ایران مقدمه جنگ جهانی سوم و ظهور زودتر امام زمان شود و رفتن خود ایشان توام با رفتن همه جهان باشد.

به هر حال انگیزه‌های آقای خامنه‌‌ای در بازدید از مسجد جمکران هرچه باشد این نکته بجای خود باقیست که بخشی از مردم و جامعه و تهیدستان در پی سیاست‌های بویژه از کودتای 88 ببعد چنان دچار استیصال شده‌اند که گاه امید و چاره‌‌ای جز توسل به امام زمان برای حل مشکلات خود نمی بینند. بدین شکل مسجد جمکران از مردمی که قربانی سیاست‌های حکومت و گردانندگان آن مسجد شده‌اند نیرو می گیرد و ثروتمندتر می شود. این شاید تراژیک ترین بخش دکان سیاسی و اقتصادی است که بنام جمکران در جمهوری اسلامی باز کرده‌اند.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده