|
هفته گذشته با سرنگون کردن یک پهپاد آمریکایی بر فراز خلیج فارس تنش
میان ایالات متحده و ایران به شکلی خطرناک بالا گرفت. مقامات آمریکایی ادعا
کردند که این هواپیمای بدون سرنشین در آبهای بین المللی پرواز می کرده و
آماده تلافی و حمله به تاسیساتی در داخل خاک ایران بوده‌اند که از آن منصرف
شده‌اند. این ادعا درست باشد یا نادرست، واقعیت آن است که خروج یکجانبه
آمریکا از برجام بعنوان یک توافق بین المللی آمریکا را از نظر دیپلماتیک در
موقعیتی نامناسب قرار داده است. به همین دلیل بنظر می رسد مقامات آمریکایی
می کوشند جهان را قانع کنند که این ایران است که دنبال درگیری و تقابل است
و اگر در این زمینه موفق شوند بی گمان در حمله و ویران کردن اهداف نظامی و
اقتصادی در ایران تردیدی به خود راه نخواهند داد. در این شرایط بخش هر چه
وسیع تری از مردم و فعالان سیاسی ایران به این نتیجه می رسند که تکیه بر
ضرورت بازگشت آمریکا به برجام بعنوان پیش شرط ایران برای مذاکرات، یکی از
مهمترین نقاط قوت دیپلماسی ایران برای منزوی کردن کوشش‌های آمریکا و حفظ
صلح در منطقه است، فرصتی که متاسفانه آقای خامنه‌‌ای در دیدار با نخست وزیر
ژاپن بدست آورد و آن را با انقلابی نمائی از دست داد.
همانطور که وبسایت پیک نت در شب سفر نخست وزیر ژاپن به تهران درباره دیدار
وی با آیت الله خامنه‌‌ای نوشت: "آقای خامنه‌‌ای بجای قبول و یا رد مذاکره،
باید شرایط ایران برای مذاکره را با تضمین‌های بین المللی و نظارت مجامع
بین المللی اعلام می کرد که دراینصورت ترامپ مخاطب نبود، بلکه مجموع حاکمیت
امریکا و نه تنها حاکمیت و مردم امریکا، بلکه مردم جهان مخاطب بودند. برای
مثال این که امریکا باید رسما به برجام بازگردد و تمام تحریم‌هائی که علیه
ایران اعلام شده لغو شده و پولهای بلوکه شده ایران نیز مسترد گردد. جهان
باید بداند ایران چه می خواهد و چه طلب می کند و چه طلبی دارد و دیدار با
نخست وزیر ژاپن فرصت مناسبی برای طرح این مطالبات بود." (پیک نت 25 خرداد
97)
آقای مصطفی تاجزاده نیز چند روز بعد همین نکته را مطرح و با بیان اینکه
ایران باید شروط خود را اعلام کند گفت: "اگر شروط ما پذیرفته شد، پای میز
مذاکره می‌رویم و اگر نشد با تأکید بر اینکه ما خواستار حل مسائل از طریق
مذاکره‌ایم، اما طرف مقابل حاضر به مذاکره نیست، بر شروط خود پافشاری
کنیم. نباید اجازه داد ترامپ هم کشورمان را تحریم کند و هم به منطقه لشکر
بکشد و هم بگوید آماده مذاکره است. میز مذاکره را ترامپ ترک کرده و در عین
حال پرچم مذاکره را هم در دست گرفته است. ایران باید به جای نفی مذاکره بر
این موضوع تأکید کند که کسی که میز مذاکره را ترک کرد، ترامپ است و اگر او
واقعا خواستار گفت‌وگو با ایران است، به برجام برگردد."
همین نکته بعدا با اندکی تاخیر در نامه‌‌ای که در 31 خرداد 18 تن از اصلاح
طلبان و برخی کارگزاران دولت موسوی و خاتمی و روحانی مانند آرمین،
امین‌زاده، حجاریان، رمضان‌زاده، علوی‌تبار، آذر منصوری، شهیندخت مولاوردی
و بهزاد نبوی و ... به دبیرکل سازمان ملل نوشته‌اند نیز تاکید شده و در آن
گفته می شود: "امضاکنندگان این نامه از اعضای سازمان ملل متحد و به‌ویژه از
اعضای دائم شورای امنیت آن سازمان و شخص جنابعالی خواستارند در شرایطی که
ایالات متحده به همراهی اسرائیل عملا در مسیر شعله‌ور ساختن جنگ
خانمان‌برانداز جدیدی در خاورمیانه حرکت می‌کند و به این ترتیب صلح و امنیت
جهانی را با مخاطرات جدی مواجه کرده است، ساکت ننشینید و به هر شکل که صلاح
می‌دانند، دولت امریکا را به بازگشت به برجام، لغو تحریم‌ها و ترک
ماجراجویی در منطقه جنگ زده ما تشویق کنند".
بالاخره عباس عبدی، فعال اصلاح طلب، نیز چند روز پیش با ضرورت تعیین دستور
مذاکرات و شروط ایران تاکید کرد : "ابتدا باید دستور مذاکره تعیین شود که
آن هم نیازمند بازگشت ایالات متحده به برجام و رفع تحریم‌ها ناشی از برجام
است."
به این ترتیب می توان گفت که بیشتر فعالان جدی سیاسی و صلح خواه ایران
متفقند که ایران باید شروط خود را برای مذاکره با امریکا اعلام کند که مقدم
بر همه آنها بازگشت امریکا به برجام قرار دارد. متاسفانه نه شخص رهبر و نه
کسانی که زیر علم وی علیه برجام در طی سال‌های گذشته سینه زده و عملا با
ترامپ هم پیمان بوده‌اند نمی توانند و نمی خواهند از این فرصت دیپلماتیکی
که بدلیل خروج یکجانبه امریکا از توافق بین المللی برجام برای ایران بوجود
آمده بسود صلح و تنش زدایی و دفع کردن خطر جنگ و حمله نظامی بهره بگیرند.
فشار افکار عمومی به مخالفان داخلی برجام و هم پیمانان عملی امریکا در داخل
لازم است تا بتوان آنها را ناگزیر کرد که آنها بجای نفی مذاکره یا موشک
پرانی به راه گفتگو و دیپلماسی و فشار به امریکا برای بازگشت به برجام
بعنوان عمده ترین پیش شرط ایران برای مذاکرات تن دهند.
تلگرام راه توده:
https://telegram.me/rahetudeh
|
