روز پنجشنبه یازدهم ژولای اوو مورالس، رئیس جمهور بولیوی برای چندمین بار در سال های اخیر جهت مذاکره سیاسی و بستن قراردادهای اقتصادی- تجاری با مقامات دولتی روسیه وارد مسکو شد.

به یاد بیاوریم شش سال قبل در همین ماه ژولای، مورالس پس از دیدار از روسیه، زمانی که با هواپیما در حال باز گشت به کشور خود بود، هواپیما های جنگی ناتو در فضای اروپا، هواپیمای او را مجبور کردند تا در فرودگاه وین، پایتخت اتریش به زمین بنشیند. توقف هواپیما به مدت 14 ساعت، به بهانه حضور ادوارد اسنودن، در این هواپیما که مقامات آمریکا در تعقیب او بودند به درازا کشید. بدون تردید در آن زمان، هواپیما های نظامی ناتو، همه هنجاری های دیپلماسی و حقوق بین الملل را زیر پا گذاشتند. نژاد پرستان غربی به خود اجازه می دهند تا به راحتی امنیت یک رئیس جمهور آمریکای لاتین را خصوصا که سرخ پوست نیز باشد به خطر بیاندازند. اقدام تجاوزکارانه ای که توسط مقامات آمریکایی و اروپایی در جهان به یک امر عادی تبدیل شده است. آخرین مورد نقض قوانین جهانی، توقیف کشتی نفتکش ایرانی در دریای آزاد می باشد که عملا راهزنی دریایی است.

 آن چه مربوط به اسنودن می شود، یکی از جرم های او، افشا کردن نظارت آمریکا بر حرکات و مکالمه های صدر اعظم آلمان، رئیس جمهور فرانسه، ملکه بریتانیا و نمونه های دیگر بود.

"جرم" مورالس نیز، تروریست نامیدن جرج بوش بود که فیدل کاسترو، هوگوچاوز و خود مورالس را در آمریکای لاتین "محور شر" قلمداد کرده بود.

جرم نابخشودنی دیگر مورالس نجات فقیرترین کشور آمریکای لاتین از فقر و ویرانی و در پی آن دادن دست دوستی با متحد خود فدراتیو روسیه است. با به قدرت رسیدن مورالس، رشد اقتصادی بولیوی به 4 تا 5 درصد رسید. قبلا 80 در صد اهالی این کشور از سواد خواندن و نوشتن بی بهره بودند. در صورتی که امروزه بی سوادی به کلی در این کشور ریشه کن شده است.

قبل از ریاست جمهوری مورالس، بومیان بولیوی که اکثریت آن سرخ پوست هستند به عنوان انسان شناخته نمی شدند. رئیس جمهور کنونی این کشور اولین فرد از بومیان آمریکای لاتین است که بعد از کلومبوس، به چنین مقامی دست یافته است (کریستوف کلوبوس، معروف به کرستف کلومب .م).

از اقدامات ستایش برانگیز مورالس جهت رفاه مردم خود، به زیر محاسبه درآوردن موسسات نفتی این کشور است. قبلا کمپانی های نفتی 18 در صد از درآمد خود را به عنوان مالیات به خزانه دولت می پرداختند، در حالی که این رقم را مورالس، به 82 در صد رساند. او موفق شد آمریکایی ها را که از مصونیت قضایی برخوردار بودند از کشور اخراج کند.

رئیس جمهور بولیوی همواره از جولیوس آسانژ و ادوارد اسنودن، افشا کنندگان اسناد سری آمریکا دفاع کرده است. سرکوب مردم فلسطین را توسط اسرائیل محکوم و به دوستی با کوبا، ونزوئلا، جمهوری خلق چین، روسیه و ایران مباهات می کند.

در سه دوره ریاست جمهوری مورالس، رفاه مردم به نحو چشم گیری افزایش پیدا کرده است. به همین مناسبت دادگاه قانون اساسی این کشور اعلام کرد،  قانونی برای محدود ساختن دوره انتخاباتی تا زمانی که مورالس را مردم برای پست ریاست جمهوری شایسته می دانند وجود نخواهد داشت.

 هر چند حاکمان سابق، روسای غربی شرکت ها، مالکان کاخ های رنگارنگ و صاحبان بهترین زمین های کشاورزی، با طرفند های گوناگون تلاش دارند تا به دوران طلایی گذشته خود باز گردند و آب رفته را به جوی باز گردانند اما رئیس جمهور با هوشیاری و تکیه به توده مردم از در گیری های داخلی جلوگیری کرده است.

سوسیالیسم نوع بولیوی، تحت هدایت مورالس، موفق بوده است. او را می توان یک سیاستمدار معتدل نامید. با کمونیست ها همکاری داشته و آن ها در دولت، تا بالا ترین مقام های اجرایی شرکت داده شده اند. به جای مصادره اموال شرکت های داخلی، مالیات بر درآمد آن ها را افزایش داده و از فروش منابع ملی جلوگیری کرده است. حقوق باز نشسته ها و از کار افتاده ها را افزایش داده و تحصیلات  نیز تا بالا ترین سطوح مجانی می باشد.

با وجود کودتاهای نظامی، تروریسم در آمریکای لاتین و گرایش به راست در کشورهای برزیل، آرژانتین، اکوادر و کوشش هایی که برای سرنگونی مادرو در ونزوئلا انجام شد، مورالس همچنان با  توانایی و قدرت از همه توطئه ها به سلامت عبور کرده است.

رئیس جمهور متعلق به پائین ترین اقشار جامعه بولیوی، دوستان داخلی و خارجی کشور خود را به خوبی می شناسد. از همین روی روسیه را دوست دارد چرا که چپ های آمریکای لاتین به روسیه و مردم آن علاقمند هستند. با وجود این که سال هاست دیگر پرچم سرخ اتحاد شوروی با نشان داس و چکش بر فراز کاخ کرملین بر افراشته نیست مع ذالک، مردم آمریکای لاتین روسیه را نماینده اتحاد شوروی می شناسند. به طور دقیق تر برای مردم کوبا، ونزوئلا و بولیوی روسیه دوست قابل اطمینانی می باشد. اهمیتی ندارد که در خارج و داخل روسیه چه صداها و نغمه های ناسازی علیه اتحاد شوروی نواخته شده و می شوند، در آمریکای لاتین گوش شنوایی برای این نواها وجود ندارد. دست اندر کاران سازندگی در برخی از کشورهای آمریکای لاتین، تحصیل کردگان و آموزش دیده های مراکز آموزشی اتحاد شوروی و روسیه هستند. آن ها با به دست گرفتن سرنوشت خود صنعت و کشاورزی را در کشورهای خود سر و سامان دادند و خود را از وابستگی نیمه استعماری رها ساختند. به همین مناسبت حیات سیاسی و اجتماعی خود را در راستای هماهنگی با مسکو می دانند.

گذشته اتحاد شوروی پر بارترین منبع سیاست خارجی روسیه است. ما در ارتباط با مسائل داخلی روسیه می توانیم در باره ایوان ها، کلچاک (ژنرال گارد های سفید روسیه که در جنگ های داخلی با ارتش سرخ می جنگید.م ) و تزار الکساندر سوم، بحث کنیم اما این نام ها در خارج از کشور به حساب نخواهند آمد. آن چه اهمیت جهانی داشت و دارد، پیروزی انقلاب کبیر اکتبر در روسیه است که امید میلیون ها انسان آمریکای لاتین را به سمت مسکو سوق داد.

آن چه در این شرایط اهمیت حیاتی دارد پاسخ مناسب ولادیمیر پوتین به آرمان های مردم آمریکای لاتین است. پوتین، مجالی را فراهم کرد تا کارشناسان مختلف به این کشور ها اعزام شوند، شرکت های نفتی این کشور در صنایع نفت و گاز این منطقه سرمایه گذاری کنند، راکتورهای اتمی تاسیس شود، سلاح های پیشرفته دفاعی به برخی از کشور ها فروخته شود. او توانست با سیاست خود نه تنها به لحاظ اخلاقی جوابگوی خواست مردم آمریکای لاتین باشد بلکه از نظر اقتصادی نیز برای طرفین سودمند واقع شود. پشتیبانی سیاسی، اقتصادی و نظامی روسیه از کشورهای منطقه در مقابل دخالت های ایالات متحده آمریکا در امور داخلی این کشورها، مجالی را برای استقلال و راه رشد و ترقی فراهم کرده است.

باید در نظر داشت که همه این موارد در حیات خلوت ایالات متحده آمریکا که منجر به خشم کاخ سفید نسبت به روسیه شده صورت گرفته است.

اگر آمریکا جای پای خود را سر مرزهای روسیه در کشورهای حاشیه دریای بالتیک از جمله در کشور استونی که میراث دار فاشیست های رایش سوم شده اند محکم کرده است، روسیه به عنوان قدرت جانشین اتحاد شوروی به عنوان مدافع استقلال و آزادی به آمریکای لاتین آمده است. بدین ترتیب بولیوی یک دوست قابل اعتماد و استراتژیک برای ما می باشد. زنده باد مورالس!

 https://russian.rt.com/opinion/649565-shamir-prezident-bolivii-moskva

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده