راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

 

سرمقاله 684

یا ترامپ و یا حشدالشعبی

اینست پاسخ به مردم  ایران؟

 

  

جمعی از نمایندگان مجلس از جناح راست می کوشند طرحی را برای رفراندم برجام در مجلس مطرح کنند. انگیزه این نمایندگان هرچه باشد - البته انگیزه سالمی نیست - باید از آن استقبال کرد. زیرا انگیزه آنها مهم نیست، بلکه فعال شدن یکی از اصول اساسی معطل مانده در قانون اساسی مهم است. فکر رفراندم برجام پس از آن مطرح شد که جمعی از اصلاح طلبان کشور طی بیانیه‌‌ای خواهان رفراندم لوایح فاتف و پالرمو شدند. از سوی دیگر گفته می شود که دولت نیز تهدید کرده است که اگر این لوایح در مجمع رد شود صرفنظر از اینکه مجمع و رهبر باید پیامدهای آن را بپذیرند، این احتمال وجود دارد که آن را به رفراندم بگذارند که در صورت رای مثبت مردم تکلیف مجمع تشخیص مصلحت نظام هم مشخص خواهد شد و حداقل این است که منحل شود و افرادی دیگر جای آنها را بگیرند.

این درحالیست که مجمع تشخیص مصلحت نظام با ترکیب انتصابی و بی کیفیت آن توان تصمیم گیری درباره آنها را ندارد. هرکس را که مردم به او رای نداده‌اند رهبر در مجمع تشخیص مصلحت جمع کرده و طبیعی است که این جمع که حضورشان در قدرت فقط در سایه بیت رهبری ممکن است، در تصمیم گیری‌ها هم تابع آن هستند و قدرت و اراده شخصی ندارند. به این ترتیب بن بستی که جناح راست بر سر لوایح فاتف و پالرمو بوجود آورده که هدف آن زمین زدن اقتصاد کشور و دولت روحانی است بتدریج دارد برای خود امکان یافتن راه حل‌های اساسی تر برای همه بن بست‌های کشور را بوجود می آورد یعنی توسل به رفراندم.

البته هستند کسانی در قدرت که وقتی نام رفراندم می آید گویی سخن از براندازی حکومت می رود. یعنی پذیرفته‌اند که اکثریت مردم اگر نگوییم نزدیک به نود درصد آنان در هر رفراندمی برعلیه جناح راست و تصمیمات بیت رهبر رای خواهند داد. از این نظر طرحی که جناح راست مجلس برای رفراندم برجام ارائه داده مهم است و دیگر جای جنجال باقی نمی گذارد. ضمن اینکه اصل رفراندم در قانون اساسی آمده و در آغاز انقلاب در طی یک سال ما دو رفراندم داشتیم و بعد هم در سال 1368 یک بار دیگر رفراندم درباره قانون اساسی برگزار شد. بنابراین دلیلی ندارد که حکومت از رفراندم بترسد مگر آنکه مطمئن باشد که مردم دربرابر آن هستند. اتفاقا همین هفته موسی غضنفرآبادی رئیس دادگاه‌های انقلاب طی سخنانی که خبرگزاری مهر آن را منتشر کرد به دلیل واقعی ترس حکومت از رفراندم و بی پایگاهی حاکمیت دربین مردم اشاره کرد. وی گفت: "اگر مردم جمهوری اسلامی را نخواهند حشدالشعبی عراقی، فاطمیون افغانی، زینبیون پاکستانی و حوثی‌های یمنی خواهند آمد و انقلاب را یاری خواهند کرد". با این حساب رفراندم راهم باید با همان حشد الشعبی و فاطمیون و زینبیون و حوثی‌ها برگزار کنند.

 صرفنظر از اینکه رئیس دادگاه‌های به اصطلاح انقلاب با این سخنان مردم و دولت را دربرابر همسایگان ایران قرار می دهد، سخنان ایشان درست خلاف حرف آقای خمینی است که گفته بود هر وقت مردم ما و جمهوری اسلامی را نخواستند باید برویم. ایشان می گوید مردم اگر ما را نخواستند که نمی خواهند از بیرون نیرو می آوریم که آنها را سرکوب کنند. در واقع بجای آنکه به رفراندم متوسل شویم تا خواست مردم را بفهمیم آنها را بین دو نیروی خارجی نگه می داریم. یا ترامپ و آمریکا یا حشد الشعبی و فاطمیون و زینبیون. شما که خود نیروی خارجی را برای سرکوب مردم به ایران دعوت می کنید چرا به یک عده می تازید که آنها خواهان حمله ترامپ به ایران شده‌اند؟

همه اینها نشان می دهد که حکومت بجای آنکه بخواهد و بتواند سرنوشت ایران را بدست خود مردم ایران از طریق انتخابات یا رفراندم بسپارد می خواهد این سرنوشت را بدست خارجی‌ها بدهد. مردم باید بین ترامپ و حشدالشعبی یکی را برگزینند. پشتیبانی از طرح رفراندم برای برجام یا لوایح پالرمو کوشش برای شکستن بن بستی است که این حکومت که حمایت مردم را از دست داده است می خواهد بر کشور ما تحمیل کند.

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 

 

 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 684  - 16 اسفند ماه 1297

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت