با از دور خارج شدن بوتفلیقه

اومانیته - ترجمه آذرنگ

 تظاهرات خیابانی میلیونها الجزایری سرانجام باعث انصراف بوتفلیقه رئیس جمهور بیمار و کهنسال این کشور از نامزدی دوباره برای انتخابات ریاست جمهوری شد.

اخرین رویداد غیر منتظره ای که مانند رعد وبرق اردوگاه ریاست جمهوری را به لرزه درآورد  حمایت سازمان ملی مجاهدین «ان .ام . او» مبارزان جنگ استقلال از اعتراضات شهروندان الجزایری بود. این سازمان همچنیبن توافق بین احزاب در قدرت و تجار و بازرگانان برای چپاول بودجه عمومی کشور را محکوم کرد.

هیچ کس تصور نمی کرد که سازمان ملی مجاهدین که همواره در گذشته حمایت سنتی خود را از تمام رهبران در قدرت - از سال 1965 – دریغ نمیکرد از جمله ( احمد بن بلا ،هواری بو مدین ، شازلی بن جدید، محمد بوضیاف، علی حسین کافی، الیمین زروال و بالاخره عبدالعزیز بوتفلیقه) یک باره حمایت خود از نامزدی مجدد بوتفلیقه را قطع کند. این اولین بار بعد از استقلال الجزایر بود که سازمان  ملی مجاهدین از نامزدی رئیس جمهور در قدرت پشتیبانی نکرد.

ضربه دیگر را  انجمن فارغ التحصیلان «ام .آ ال .ژ » وزارت جنگ و ارتش زد. انجمنی که بعد از   جنگ استقلال الجزایر تاسیس شده است. اجداد سرویس مخفی الجزایر که همزمان با سازمان ملی مجاهدین حمایت خود را از جنبش مردمی اعلام می کردند. ریاست این انجمن به رهبری «واهو اولاد کبلیا »وزیر سابق کشور در دولت بوتفلیقه بین سال های 2010 و 2013 بود. اعضای برجسته این انجمن مستقل عمل می کنند. انها پیوندهای قوی در درون رژیم دارند و بطور مخفی با دولت ها مشورت میکنند. 

به این لیست باید انجمن کسب وکار «کارفرمایان الجزایر» را افزود. «علی هاداد» رئیس انجمن کسب و کار در مقابل خبرنگاران گفت: «حمایت ما از نامزدی رئیس جمهور بوتفلیقه برای پنجمین بار به اتفاق آرا به تصویب رسید اما زمان تغییر کرده است. هیچکسی در انتظار سونامی معترضان علیه نامزدی مجدد ریاست جمهوری نبود» حتی کارفرمایانی که تا دیروز دست بوس رئیس جمهوربودند، کشتی ریاست جمهوری را یکی بعد از دیگری ترک کردند تا از  قطار جنبش مردمی عقب نمانند. البته نه به این دلیل که از خواستهای معترضان در جنبش مردمی در آینده دفاع کنند، آنها نگران تعمیق جنبش مردم و تبدیل آن به جنبشی علیه کل ساختار قدرت در الجزایر بودند و منافع خود را از این بابت در خطر می دیدند.  

دبیرکل اتحادیه سندیکاهای کارگران الجزایر «او .ژ .ت. آ » بنام «سیدی سعید» که از نامزدی بوتفلیقه برای پنجمین بار مانند مردمک چشمش حمایت میکرد نیز بالاخره شتابزده، و درحالیکه روز 14 فوریه اعلام کرده بود «اعضای اتحادیه های کارگری که از نامزدی بوتفلیقه حمایت نکنند به سختی مجازات خواهند شد.» یکباره با جنبش مردم علیه بوتفلیقه همآهنگ شد و خواست کارگران و کارکنان این اتحادیه، بویژه اتحادیه های منطقه ای صنعتی «رویبا و بژیا» را پذیرفت. کارگران و کارکنان و کارگران این اتحادیه از جنبش مردمی حمایت کرده و حتی خواهان برکناری دبیرکل اتحادیه شده بودند.

از 24 فوریه دولت درباره اعتراضات خیابانی مردم صحبتی نمی کرد. نخست وزیر «احمد  اویحیی» که مردم در شورش را از آینده ای نظیر سوریه می ترساند ابتدا سکوت را ترجیح داد و سپس از دولت کناره گیری کرد و جای خود را به رئیس دولت جدید داد، اما سردرگمی محافل نزدیک به قدرت همچنان باقی است.

نخست وزیر 61 ساله سابق «احمد فرروقی» یکی از بنیانگذاران جبهه ازادی بخش الجزایر «اف ال ان » از  رهبری حزب و نمایندگی در مجلس ملی استعفا داد. (شاید برای رقابت با علی غدیری در انتخابات ریاست جمهوری) و «عبدالکریم اباد» از ناسیونالیست های اسلامی نیز از حزب استعفا داد و همچنین کسان دیگری از این حزب که تا همین چند وقت پیش معتقد بودند رئیس جمهور بوتفلیقه را خداوند برای اصلاح کشور فرستاده  است نیز از مقام های خود استعفا دادند.

با کناره گیری بوتفلیقه از نامزدی در انتخابات اکنون مخالف سیاسی رژیم، ژنرال سابق ارتش «علی غدیری» که سیاستمداران چیره در الجزایر شناخته می شود موفق شد حریف اصلی انتخاباتی خود یعنی بوتفلیقه  را از صحنه خارج کند.

نامزدهای دیگر انتخابات ریاست جمهوری مانند «علی بن فلیس» وزیرسابق دادگستری،  اسلامگرا با گرایش به حزب «آ ک  پ» ترکیه و «عبدالرزاق مکرری» و چند کاندیدهای ضعیف دیگر نیز از نامزدی انتخابات استعفا دادند. اکنون این سئوال مطرح است که «علی غدیری» در مقابل کدام کاندیدا قرارخواهد گرفت؟

.https://www.humanite.fr/ils-etaient-des-millions-travers-le-pays-lalgerie-

sous-le-soleil-de-la-liberte-669052

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده