سرمقاله 715 با فریب "سقوط حکومت" انتخابات مجلس را از دست ندهیم |
همه حوادث و شواهد و از جمله سخنان هشداردهنده روزهای گذشته حسن روحانی در رفسنجان و یزد نشان می دهد که جناح راست و ارتجاعی حکومتی در تدارک تشکیل یک مجلس فرمایشی و نمایشی هستند تا به پشتوانه آن طرح عدم کفایت رئیس جمهور را به مجلس برده و او را خلع کنند. این طرحی است که از روزی که حسن روحانی برای بار دوم به ریاست جمهوری انتخاب شد در دستور کار قرار گرفت. تمام حوادث سالهای گذشته در حول همین توطئه قرار داشته است. جلوگیری از گشایش در اقتصاد کشور و بهبود زندگی مردم و ممانعت از عادی شدن روابط ایران با جهان در مرکز این تلاش برای سرنگونی دولت روحانی قرار داشت و همچنان قرار دارد. خرابکاری در مسیر اجرای برجام و گذاشتن چوب لای چرخ مذاکرات با آمریکا از جمله با همین هدف بود. کوشش برای کشاندن مردم به تقابل با دولت یا لااقل بی طرف کردن آن نیز بخشی دیگر از همین برنامه بوده است. همانها که در ماههای آبان و آذر سال 96 تظاهرات مردمی را آزاد گذاشتند به این امید که سرانجام آن را به تظاهرات علیه دولت روحانی تبدیل کنند بعدا که در دیماه 96 آن تظاهراتها به شورش سراسری علیه کل حکومت تبدیل شد، امروز اجازه تظاهرات به چند کارگر را هم نمی دهند و آنها را در راه مجلس دستگیر می کنند و به زندان می برند. نمایش مبارزه با فساد امروز نیز چیزی شبیه همان تظاهراتهای خیابانی آبان و آذر 96 است، تدارکی است برای "دیماه" ولی به شکلی دیگر. نمایشی است موقت با هدفت ترساندن مدیران دولتی یا نزدیک به حسن روحانی، فلج کردن بخش تولید و ایجاد وجهه برای ابراهیم رئیسی. به محض اینکه حساب دولت روحانی ساخته شد، این نمایش هم پایان خواهد یافت و علیه این دولت و کارگزاران و وفاداران به حسن روحانی جهت خواهد گرفت. حسن روحانی بخوبی می داند که مخالفان حکومتی وی قصد برکناری و تبدیل کردن سرنوشت وی به سرنوشت خاتمی و موسوی و کروبی و بدتر از آن را دارند، اگر توانستند به اتهام خیانت و اگر نتوانستند به اتهام فساد. آنها که امروز با روحانی بعنوان رئیس جمهور اینچنین سخن می گویند و توهین می کنند، فردا که از کار برکنار شود چه خواهند کرد؟ ضمن اینکه فاجعه اقتصادی کشور را که خود آنها در ایجاد آن سهم عمده و اساسی داشته اند و دارند و بی گمان در صورت موفقیت در برکناری حسن روحانی اوضاع کشور دهها بار وخیم تر از امروز خواهد گردید را باید به پای یک تن بنویسند و آن شخص به یقین رهبر جمهوری اسلامی که در همه امور دخالت می کند نخواهد بود. بنابراین کسی جز حسن روحانی باقی نمی ماند که باید حساب اوضاع وخیم کشور در سالهای آینده را پس دهد. از این نظر نقشه راه طیف راست و ارتجاعی حکومت خیلی روشن و ساده است. برکناری حسن روحانی و سپس تشدید خصومت با آمریکا و اروپا با هدف تحریک آنها به مقابله به مثل تا آنجا که اوضاع کشور و فشار به مردم به جایی برسد که آنها به هرچیز و هرکس و هر راه و وسیله و هر تحقیری به شرط آنکه بتواند به تحریمها پایان دهد و در اوضاع گشایشی ایجاد کند گردن نهند. اگر مردم امروز مذاکره با آمریکا را از موضع منافع ملی می پذیرند، آن زمان جناح راست و حکومت مردم را به چنان استیصالی خواهد کشاند که به هر ذلتی که حکومت البته آن را به حساب "خیانت" امضای برجام توسط حسن روحانی می نویسد تن دهند. این همان شیوه رفتار با مردم است که در این چهل ساله در آن تخصص پیدا کردهاند. همانچه با مردم بابت وفاداری به آرمانهای انقلاب 57 کردند تا سرانجام آنها را به استبداد و نمایش ثروت و تجمل و بی عدالتی تسلیم کنند، همان کاری که با مردم بابت رای آنها به دولت خاتمی کردند تا از درون آن احمدی نژاد را بیرون بیاورند، همان کاری را که امروز با مردم بدلیل رای آنها به حسن روحانی می کنند، فردا با شدتی دهها بار بیشتر ادامه خواهند داد تا مردم ایران را در مقابل خود به زانو درآورند. این نگاه ثابت بیت رهبری و جناح راست و امثال مصباح یزدی و جبهه پایداری و موتلفه اسلامی و جمنا و مداحان حکومتی و اراذل و اوباشی که در اطراف آنها جمع شدهاند به مردم ایران است و البته معنایش این نیست که موفق خواهند شد؛ چرا که مردم ایران هم کم تجربه نیستند و فراز و فرودهای زیادی دیدهاند. بسیاری از حوادث آینده بستگی دارد به اینکه انتخابات مجلس چگونه و به چه شکل پیش رود و طیف راست و مخالفان تحولات تا چهاندازه بتوانند این انتخابات را به سود خود مهندسی کنند. اگر در این عرصه موفق شوند برداشتن گامهای بعدی ساده تر خواهد شد. در این زمینه نیز دچار هیچگونه خام پنداری نباید بود. فضای نیمه باز کنونی در داخل ایران محصول وجود این دولت و رای مردم بدان است. این دولت اگر برود این فضا هم با آن می رود و همه کسانی که در این فضا حداقل تنفسی می کنند نیز.
تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 715 - 23 آبانماه 1398