"الناز گرجی"

فاجعه ای که به لیبی امروز انجامید و سرنوشت دردناکی را برای خود معمر قذافی رهبر لیبی رقم زد از کجا ناشی شد؟ آیا او توانست از ثروت ناشی از نفت و با پیش بردن طرح های نیمه سوسیالیستی اولیه خود مردم را حول این برنامه ها بسیج کند و آگاهی آنها را بالا ببرد؟

کودتا در بولیوی، که غفلت از تبدیل ارتش به نیروئی مردمی و در کنار حکومت (کاری که در ونزوئلا شد) و تشکیل ندادن نیروی مسلح مردمی برای دفاع از حکومت از جمله دلائل غلبه آن بر دولت مورالس بود، ما را بر آن داشت تا بار دیگر به آنچه برسر لیبی و قذافی آمد بیاندازیم.

در مانیفست قذافی که به کتاب سبز مشهور بود آمده بود.

کتاب سبز او در سال 1975 بعنوان مشی اقتصادی و سیاسی وی در لیبی منتشر شد. بموجب این منشور، خانه ضروریات اولیه هر شخص و هر فامیل است. پس مالک آن نباید دیگران باشند. تحصیل و درمان مجانی بود.

در حکومت قذافی سیستم خدمات درمانی یکی از بهترین سیستم های خدمات درمانی در میان کشورهای عربی و افریقایی بود. در همین سیستم اگر بیماری در داخل لیبی قابل درمان نبود او را با هزینه دولتی به خارج از کشور اعزام می کردند.

در زمان او بزرگترین سیستم آبیاری دنیا در لیبی راه اندازی شد. در این سیستم بزرگترین دریاچه مصنوعی در لیبی احداث شد.

در زمینه کشاورزی هر لیبیایی که اگر مایل به کارکشاورزی و باغداری بود دولت به او کمک مالی می کرد، خانه برایش در نظر می گرفت و زمین و بذر و نهال در اختیارش می گذاشت.

هر مادری پس از وضع حمل مبلغ 5000 دلار دریافت می کرد

در سراسر لیبی سیستم برق رسانی برقرار شد و نفت بسیار ارزان به مردم فروخته می شد.

در دوران قذافی 75 در صد مردم با سواد شده بودند و 25 در صد نیز تحصیل دانشگاهی کرده بودند.

لیبی دوران قذافی یگانه کشوری بود که بانک ملی آن کاملا دولتی بود و سیستم پولی اش تنها توسط دولت این کشور کنترل می شد و به همین دلیل لیبی می توانست بدون وام از کشورهای خارجی یا بانک جهانی  سرنوشت اقتصادی کشور را دراختیار داشته باشد. در همین سیستم به مردم وام بدون بهره داده می شد و حتی به برخی کشورهای دیگر نیز قرض داده می شد.

او تلاش می کرد واحد پول اسلامی را راه اندازی کند و نام آن را "دینار عربی- افریقائی" بگذارد. هدف او از این اقدام نجات کشورهای فقیر افریقائی از جنگ سیستم بانکی غربی و نظام بانکی بانک جهانی و صندوق بین المللی پول بود.

آنچه که او در زمینه آن غفلتی تاریخی کرد، گسترش آزادی ها و سهیم کردن خود مردم در سیستم اداره کشور بود و ضربه ای که خورد از همینجا بود. او در سالهای پایانی که به فاجعه لیبی انجامید، تلاش کرد دل امریکا و فرانسه و غرب را نرم کند، بجای آن که به مردم خود متکی شود و آنها را در صحنه واقعی سیاسی فعال کند. این گرایش به سازش با امریکا وغرب، عملا موجب رشد فساد اقتصادی و سیاسی در خود سیستم حاکم شد، بویژه که اداره کشور را روز به روز بیشتر خانوادگی کرد تا مردمی تر.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده