ما مفسر رویدادها، پس از وقوع آنها نیستیم، بلکه با حوادث روز اما در خدمت تحولات فردا زندگی سیاسی می کنیم. و این یعنی مشی توده ای!

تحولات امروز را باید دیروز که عده ای میخ بر تابوت انقلاب 57 و آرمان هایش می کوبیدند می دیدیدم، که راه توده دید. آرمان هائی که در همین شورش یک هفته ای مردم به بهانه گران شدن بنزین در فقیرترین محلات شهرها، کارگران، حاشیه نشینان از روستاها آواره شده، میلیون ها جوان بیکار، دست فروشان و... بار دیگر در شعار "ما نان می خواهیم"، "ما کار می خواهیم" و ... بیان و تکرار شد.

مراجعه کنید به دهها سرمقاله راه توده از آخرین ماه های دولت محمد خاتمی تا امروز، تا صحت این ادعای ما را خود بخوانید. آن روز که ما بانگ برداشتیم:

-  روبروی خاتمی نایستید، هرچه فریاد دارید و نامه دارید خطاب به رهبر بنویسید که 70 در صد اختیارات حکومتی در دست اوست،

- آن روز که بانگ برداشتیم: بعد از خاتمی دولتی سپاهی در ایران تشکیل خواهد شد و دلائل آن را نیز بیان داشتیم،

- آن زمان که در فاصله دو مرحله انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری، با شهامت و بدون فرصت طلبی اعلام داشتیم: ما در مرحله نخست به معین رای دادیم اما در مرحله دوم میان احمدی نژاد و هاشمی رفسنجانی همگان را دعوت به حمایت از هاشمی می کنیم،

- آن روز که احمدی نژاد از صندوق ها بیرون آمد و دولت نظامی تشکیل شد، بانگ برداشتیم، که به هوش باشید. آن دوره که باید درباره خطر حکومت نظامی ها سخن می گفتیم پشت سر ماند. زمان را از دست دادید، امروز باید بدانیم که این دولت چرا برسرکار آورده شده و هدف از تشکیل دولت نظامی چیست؟ نه این که چرا این فرمانده و یا آن فرمانده در کابینه است.

- آن روز که موسوی را از عوامل قتل عام 67 معرفی می کردند و ما نوشتیم این یک دروغ است و دامی است که امنیتی های حکومتی علیه موسوی روی فضای مجازی پهن کرده اند.

- آن دوران 8 ساله که حتی در یک شماره راه توده، برای افشای باند احمدی نژاد غفلت نکردیم و مرتب بانگ برداشتیم که این دولت و نظامی های حامی آن به فرمان بانک جهانی و صندوق بین المللی پول عمل می کنند.

- آن روز که با صراحت نوشتیم با تمام نیرو باید در انتخابات 92 شرکت کرد و به روحانی رای داد و پس از انتخابات و پیروزی روحانی نیز نوشتیم که با تمام نیرو باید از این دولت در برابر مخالفان حکومتی آن دفاع کرد. ما فقط رای نداده ایم که پس از احساس انجام مسئولیت به خانه باز گردیم. ما رای داده ایم که از رای خود دفاع کنیم و بکوشیم دولت به وعده هائی که داده عمل کند.

ما تمام این سخنان را دیروز گفتیم، با این یقین که به امروز می رسیم. یعنی به روز تحمیل عقب نشینی حکومت در برابر مردم برای انتخابات مجلس شورا و غفلت نکردن از انتخابات میان دوره ای مجلس خبرگان رهبری.

ما هرگر مشوق انفعال نه بوده ایم و نه خواهیم بود. ما مشوق قاطع مردم برای استفاده از صندوق های رای برای بیان نظرشان، حتی در همان محدوده تنگی هستیم که حکومت برای آنها بوجود می آورد.

مردم خود باید تجربه کنند و از تجربه خود بیآموزند. بنابراین فقط نیم گام می توانیم از آنها جلوتر حرکت کنیم و نه بیشتر.

امروز فرصت پرداختن به گذشته نیست. امروز فرصت یاری رسانی به جنبشی است که ما آن را جنبش تغییرات می دانیم. برای ما ابتدا جنبش است و بعد سرانجام ولایت فقیه، نه برعکس، ابتدا سرانجام ولایت فقیه و بعد جنبش! درک این امر اگر در تمام این سالها دشوار بوده ، تصور نمی کنیم، حداقل امروز و با دیدن آنچه که از انتخابات دوم خرداد به بعد در حافظه داریم دشوار باشد. با همین درک از ساختار قدرت در جمهوری اسلامی است که می گوئیم اشتباه دوران دوم ریاست جمهوری خاتمی را نباید تکرار کرد و آجر از زیر پای روحانی کشید. آنهائی را که در مرکز قدرت حکومتی این آجر را می کشند یاری نکنید.

تمام تجربه انقلاب بهمن 57 برای یاری رسانی و انتقال آن به نسلی که امروز در میدان است را به کار بگیریم.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده