نگاهی به مقاله کیهان علیه عدالت و آزادی دو جناح علیه یک جناح در انتخابات آینده |
شورش مردم عراق علیه ادامه فقر و تهیدستی در این کشور ثروتمند و علیه فساد و بی کفایتی حاکمان آن کشور در ایران نیز بازتاب های خود را داشته است. جناح راست حکومتی و ارتجاعی ترین بخش های حاکمیت بیش از همه نگران این شورش و پیامدهای آن در ایران و برای ایران هستند. از جمله روزنامه بی نیاز از توصیف کیهان که در دو دهه گذشته مشوق و حتی سازمانده بسیاری از تهاجم ها و مردم ستیزی ها و تفرقه افکنی ها بوده، پس از اینکه از عراقی ها خواست سفارت آمریکا را بگیرند یا مانند سفارت عربستان آتش بزنند؛ اکنون که معلوم شده خطر بیشتر سفارت جمهوری اسلامی را تهدید می کند تا سفارت آمریکا را در تفسیری می نویسد : «در اوایل انقلاب، برخی همراهان یا مدعیان همراه با انقلاب، به علل مختلف به عدالت کمونیستی گرویدند و منفذ نفوذ را گشودند. امروز نیز ایران و عراق همین وضعیت را دارند.» در این سخن که آن را در لابلای زرورقی از عبارات بی محتوا پوشانده اند چندین نکته وجود دارد. نکته نخست آن خطاب به مقتدی صدر و اتحاد آن با حزب کمونیست عراق است. به گفته کیهان اتحاد ایندو "منفذ نفوذ" را گشوده، یعنی حزب کمونیست عراق از این طریق نفوذ کرده و اکنون با پافشاری به "عدالت کمونیستی" مردم عراق را به شورش کشانده است. کیهان کودکانه کوشیده بین کمونیست های عراق که مردم آن کشور آنها را فسادناپذیر می دانند با مقتدی صدر شکاف بیاندازد. نکته دوم اعتراف آن به همراهی جریان های چپ با انقلاب است تا به سرنوشت امروزین دچار نشوند. در واقع کیهان شعار "عدالت خواهی" را تنها وصله ای بر تن جناح راست حکومتی می خواهد که ضمن غارت و انباشت ثروت میلیاردها دلاری از عدالت خواهی هم دم می زند. نکته سوم و از همه مهمتر اینکه در واقع نوشته کیهان بازتاب وحشت از سخنان اخیر محسن آرمین سردبیر روزنامه "عصر ما" ارگان مجاهدین انقلاب اسلامی است. آرمین اخیرا گفته بود: "اصلاح طلبان نیازمند "یک استراتژی عدالت محوری و فساد ستیزی" هستند. کیهان بدون آنکه به این سخن اشاره کند چندین بار سخنانی دیگر را از محسن آرمین درباره ضرورت عدالت طلبی و آزادیخواهی نقل می کند و آنها را تاب خوردن آرمین و همراهان وی بین "عدالت کمونیستی" و "آزادیخواهی لیبرالی" تعبیر می کند. کیهان از استراتژی عدالت محوری و فسادستیزی از این جهت نگران است که همین چند هفته پیش در عناوین بزرگ صفخه اول خود به دفاع از خصوصیسازی ها پرداخت که امروز نه تنها کارگران بلکه بخش های وسیعی از مردم برعلیه آن برخاسته اند. به نوشته کیهان خصوصیسازی جزء دستورات و "منویات" مقام معظم رهبریست و "مشکلات" خصوصیسازی ها و فساد و غارت ناشی از آن هم بدان دلیل است که منویات مقام معظم رعایت نشده است. اکنون سخنان محسن آرمین این نگرانی را در "کیهان" بوجود اورده که مبادا اصلاح طلبان یا بخشی از آنها با استراتژی مورد نظر آرمین که قطعا نتیجه یک تفاهم وسیع تر است، یعنی با خواست دفاع از عدالت و فسادستیزی وارد میدان انتخابات آینده شوند و دفاع از منویات مقام معظم در خصوصیسازی ها را برای کیهان و جناح راست بگذارند. به همین دلیل با عجله وارد میدان شده تا این خواست را با همان حربه زنگ زده چند دهه گذشته بکوبد و آن را "عدالت طلبی کمونیستی" بنامد که آنکه از آن سخن بگوید یا نفوذیست یا منشا نفوذ. بنوشته کیهان هر کس در این کشور از آزادی سخن بگوید، لیبرال است و هرکس از عدالت سخن بگوید کمونیست. فقط روزنامه کیهان و جناح راست حکومتی در این کشور هستند که نه لیبرال هستند و نه کمونیست، یعنی نه به عدالت اعتقاد دارند و نه به آزادی. تنها بخش درست نوشته کیهان همین است. ما در کشورمان امروز سه جناح داریم. یک جناح بیشتر به آزادی اعتقاد دارد، یک جناح بیشتر به عدالت. یک جناح هم نه به آزادی اعتقاد دارد و نه عدالت. اینها همان جناح راست حکومتی هستند که رونامه کیهان هم یکی از ارگان های انهاست. این جناح تنها به چپاول و غارت و فساد و زندان و شکنجه و اعتراف و بگیر و ببند معتقد است. بنظر می رسد مهمترین موضوع انتخابات آینده متحد کردن دو جناح نخست علیه جناح سوم است.
|
راه توده شماره 711 - 18مهر ماه 1398