ترجمه کیوان خسروی

اعتراضات بخش بزرگی از عراق را درنوردیده و شکل مقاومت با سلاح را بخود گرفته است. اوضاعی که در عراق طی هفته گذشته پدید آمد، آنرا چیزی جز وضع اضطراری نمی توان خواند. تصمیم دولت برای بکارگیری زور علیه تظاهر کنندگانی که مدتها است با مطالبات مداوم – تامین شغل، بهبود شرایط زندگی، مبارزه با فساد - ظاهر شدند، تنها یک اشتباه ساده نبود. بکارگیری زور منجر به نتایج معکوس شد- اعتراضات تقریبا به کل کشور سرایت کرد و شکل مقاومت را بخود گرفت، از جمله استفاده از سلاح. طی چهار روز در جریان اعتراضات حداقل 105 نفر، از جمله 16 کارمند نیروهای امنیتی کشته شدند. حدود چهار هزار نفر بر اثر تیراندازی زخمی شدند. دهها ساختمان دولتی و همچنین دفاتر چندین فرمانداری و احزاب اشغال و سوزانده شدند. در دوم ماه اکتبر نیروهای مسلح به دستور وزیر دفاع «نجاح الشمری» به حال آمادگی جنگی در آمدند. در سپیده دم سوم ماه اکتبر دولت عراق مقررات منع رفت و آمد در بغداد را برقرار کرد که تردد عابران و وسایل نقلیه در سطح شهر، باستثنای خدمات کمکهای اضطراری و رفتن به فرودگاه بین المللی را ممنوع می کرد. حتی «محمد الحلبوسی» رئیس مجلس عراق بصورت اضطراری در بازگشت از سفر خارج، مجبور شد با هلیکوپتر به اقامتگاه خود برسد. در مقابل این، در عمل حمله موشکی بعدی به مرکز بغداد از چشم کسی پوشیده نماند- یک موشک در نزدیکی سفارت ترکیه منفجر شد و موشک دوم به پل رود دجله خورد. دولت اپراتورهای تلفن همراه را قطع و دسترسی به اینترنت را مسدود کرد. در استانهای «نجف»، «بابل» و «میسان» مقرارت منع رفت و آمد برقرار شد. در استانهای جنوبی «زی- قار» ممنوعیت کامل حرکت و جابجایی مردم و وسایل نقلیه یک روز قبل برقرار شد،اما درگیری با پلیس در آنجا ادامه داشت- 9 نفر جان باختند. اعتراضات همچنین به استانهای «بصره»، «واسط» و «کربلا» گسترش یافته است.

جالب اینجا است که هیچ بیانیه ای از طرف رئیس جمهور کشور برای تمامی این روزهای اعتراضات داده نشد. نخست وزیر«ع. عبدالمهدی» نیز سه روز سکوت کرد و تنها چهارم اکتبر ملت را خطاب کرد که معنای آن این بود که  او مطالبات معترضان را مشروع، موجه و عادلانه می داند، اما برآوردن و انجام آنها زمان می برد. رئیس دولت اذعان کرد که سیستم فاسدی را به ارث برده که از سال 2003 بوجود آمده است. صدها میلیارد دلار توسط اختلاس گران دزدیده شدند. جنگ با ترور و تروریسم تمامی منابع کشور را از بین برد و کشور را مجبور کرد میلیاردها دلار« برای بازسازی نیروهای امنیتی و سایر نیازهای اساسی » قرض کند. توجه داشته باشیم سخن درباره کشوری است که از لحاظ ذخایر نفتی در رتبه چهارم در جهان است، جایی که یک چهارم از جمعیت نزدیک به 40 میلیونی آن زیر خط فقر زندگی می کنند. «مقتدی صدر» یک روحانی با نفوذ شیعه در استفاده از اوضاع ناکام ماند و خواستار استعغای دولت و برگزاری فوری انتخابات زود هنگام شد. ناظران محلی این مسئله را عجیب خواندند، زیرا پیش از این «صدر» می  خواست از نفوذ خود را در پارلمان برای حل بحران یاری بگیرد. با این حال تصمیم گرفت ضمن فلج کردن کار قوه مقننه، فراکسیون خود را از شرکت در جلسات منع کند. اینگونه اقدامات بشدت مورد انتقاد قرار گرفت و اتهاماتی علیه وی وارد شد، از جمله اینکه می کوشد اعتراضات را بدون ارائه هیچگونه راه حلی رهبری کند . بعید نیست که این امر علیه خود او عمل کند. اگر انتخابات مجلس برگزار شود جنبش «صدر» شاید بجای 53 کرسی فعلی بیش از 15 کرسی در مجلس بدست نیآورد. موقعیت روحانیون شیعه عراق بطور کلی تنزل کرده است. بسیاری می گویند که آیت الله العظمی سیستانی با فتوائی از  ایجاد «شبه نظامیان حشدالشعبی» برای مبارزه با داعش حمایت کرده بود، اما امروز او نیز از سوی مردم معترض متهم است به اینکه هیچ کاری از نظر بهبود شرایط زندگی یا مبارزه با فساد نکرده است. سخنان «سید احمد الصافی» نماینده آیت الله سیستانی در تائید ضرورت تشدید مبارزه با فساد از طریق ایجاد یک کمیته مستقل موجب عصبانیت جامعه شد. دولت عراق اشاره می کند که «تظاهرات فعلی چند ماه پیش برنامه ریزی شده بودند» و برخی کشورها از مطالبات مشروع مردم برای تحمیل برنامه های خود استفاده کردند. تهران از این تفسیر پشتیبانی کرد. سوم اکتبر و همزمان با تظاهرات مردم عراق ناگهان در ایران خبر غقیم ماندن «توطئه اسرائیلی و عربی» برای ترور ژنرال «قاسم سلیمانی» فرمانده سپاه قدس ایران اعلام شد.  به گفته نمایندگان سپاه پاسداران ایران این سوءقصد مدتهای طولانی تدارک و برای اوایل سپتامبر برنامه ریزی شده بود.

روی روایت و تفسیر دخالت آمریکا در سازماندهی شورش های عراق بحث می شود. در اینترنت گزارش هائی درباره تک تیراندازهای ناشناسی منتشر شده که هم به پلیس و هم به معترضین شیلیک کرده اند. واشنگتن می تواند فکر کند که نخست وزیر عراق در انجام خظ مشی و سیاستی که از او انتظار می رفت به اندازه کافی فعال نبوده است. تمایل و تلاش«عادل عبدالمهدی» برای فاصله گرفتن از حمایت طرح امریکائی« معامله قرن»، موضع گیری های مخالف اسراییل، حفظ روابط تجاری و اقتصادی با ایران، علی رغم تحریمهای آمریکا و همچنین « سستی»  در تضمین حضور طولانی مدت ارتش آمریکا در عراق، می تواند آمریکایی ها را برای بازی با برگ  شورش کنونی ترغیب کند.

https://www.fondsk.ru/news/2019/10/07/vzorvavshijsja-vulkan-iraka-49189.html

        پیج فیسبوک راه توده