نهم اکتبر رئیس جمهور ترکیه «رجب اردوغان» آغاز عملیات گسترده نظامی علیه کردهای سوریه را که وعده داده بود آغاز کرد. بر این عملیات نظامی نام تمسخرآمیز «چشمه صلح» گذاشتند. هدف رسمی آن ایجاد منطقه امنیتی حایل در امتداد مرز و در واقع درهم شکستن کامل نهاد دولت نوبنیاد و خودگردان کرُد در خاک این کشور است. در این میان «اردوغان» هم در بیانیه عمومی خود و هم در مکالمات تلفنی خود با رهبران جهان از جمله «دونالد ترامپ» و «ولادیمیر پوتین» قول داد که بطور کامل تمامیت ارضی سوریه را حفظ کند و مرزهای آن را بلافاصله پس از از بین بردن «تهدید کردها» در جهت امنیت ترکیه، ترک کند.

این عملیات گام به گام در مقیاس فزاینده ای توسعه می یابد. ترکها برخی شهرک های مرزی را اشغال کردند و همچنین مواضع کردها را در عمقی فراتر از پارامترهای اعلام شده مناطق حایل بمباران و زیر آتش قرار می دهند. بنظر می رسد که جنگ خونین بلند مدت در سوریه بیشتر به پایان دراماتیک خود نزدیک می شود. پس از آنکه رئیس جمهور آمریکا«ترامپ» به روش خاص خود هفتم اکتبر از طریق«توییتر» خروج نیروهای آمریکایی از سوریه (حدود 2 هزار نفر)، را اعلام کرد، اینگونه حوادث امکان پذیر شد. در واقع او فضا را برای حمله ترکیه آزاد کرد. در واکنش به این مسئله  همه نیروهای شرکت کننده در درگیری سوریه وارد عمل شدند. ارتش عربی دولت سوریه (ارتش سوریه با عنوان ارتش عربی سوریه شاخه زمینی نیروهای مسلح سوریه است.مترجم) در حال انتقال واحدهای خود به شمال شرقی کشور است و ورود به شهر مهم «منبج»، قطعی شد. در شهر«ادلب» تروریست ها برای فرار از زندان و محاصره آماده شده بودند اما آنها پیش از خروج امریکائی ها و فراهم آمدن فرصت حمله برای ارتش ترکیه از این محل برده شده بودند.

در درون «روژاوا»، نام نهاد حکومتی آنها، تظاهرات اعتراضی  مردم آغاز شد و مردم برای دفع از خانه و کاشانه خود بسیح شدند. این که آمریکا دیر یا زود پشت کردهای سوریه را خالی خواهد کرد، هشداری بود که هم روسیه و هم دولت سوریه به کردها داده بودند. دمشق آمادگی خود را برای محافظت از آنها اعلام کرده بود، به شرط اینکه آنها حاکمیت کامل سوریه را در قلمرو خود به رسمیت بشناسند تا سپس درباره تشکیلات و سازمان آنها در منطقه مذاکره شود. شکی نیست که روسیه در این مورد تضمین های لازم را به کردها می داد. وزارت امور خارجه سوریه که حمله ترکها را به خاک خود بعنوان یک تجاوز محکوم کرد، در عین حال«برخی سازمانهای کرد» را  بخاطر آنچه که روی داده مسئول دانست. در بیانیه وزارت امور خارجه روسیه تاکید شد که به کردها نسبت به تبدیل شدن به ابزار دست امریکا هشدار داده شده بود. اکنون خبرگزاری رسمی «روداو» (شبکه رسانه ای «روداو».مترجم) می نویسد:« بدون حضور آمریکا برای ممانعت از حمله ترکیه، رژیم مورد حمایت  روسیه و ایران در دمشق شاید بهترین امید کردها برای بقا باشد.»

کردهای سوریه ظاهرا فهمیده اند که تا چه اندازه امیدهای موهوم و خیالی به دوستان آنسوی اقیانوس داشته اند. «مظلوم عبدی» فرمانده کل نیروهای دمکراتیک سوریه گفته بود که « در حال بررسی احتمال همکاری با بشار اسد برای مقابله با ترکیه است». اخیرا او به عنوان شرط برای چنین همکاری خواست واگذاری خودمختاری سیاسی، اداری و ارضی به«کردستان سوریه» با ایجاد ارتش خودی مستقل از ارتش دولت سوریه داده شود. اما اکنون زمانی برای تردید و دودلی باقی نمانده است. اگر کردها همچنان اعتقاد داشته باشند که در صورت رویارویی موفقیت آمیز ارتش ترکیه آمریکایی‌ها مجبور خواهند شد مداخله کنند، این تصور اشتباه بعدی  است که برای آنها گران تمام خواهد شد.

کارشناسان ترک اتفاق نظر دارند که ظرفیت مادی و سیاسی ترکیه به این کشور اجازه نمی دهد به تنهایی برخلاف اراده بازیکنان جهانی و همسایگان، به تجاوز خود ادامه بدهد. اپوزیسیون مسلح موسوم به  ارتش ملی سوریه که توسط ترکیه ایجاد شده نیز توانایی چندانی ندارد. بدین لحاظ است که سازش با بشار اسد به عقیده کارشناسان ترک اجتناب ناپذیر است. تا آنجا که به دمشق مربوط است اقدامات بعدی آن به رفتار کردها بستگی خواهد داشت. اگر آنها در آینده ای بسیار نزدیک آماده باشند حاکمیت سوریه را به رسمیت بشناسند و خواهان کنترل کامل نوار مرزی از سوی دولت مرکزی باشند، آنگاه سرانجام کار  می تواند سریع تر از آنچه که انتظار می رود علیه تجاوز ترکیه حاصل شود. در نهایت کردها به هر ترتیب مجبور خواهند شد با نقش اساسی دولت سوریه موافقت کنند. بهرحال پیروزی در جنگ سوریه در سایه شجاعت، به هنر دیپلماتیک از سوی دمشق و  مسکو نیازمند است.

https://www.fondsk.ru/news/2019/10/11/nastupaet-razvjazka-vojny-v-sirii-49212.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده