فاجعه "خودی" و "غیر خودی" کردن جامعه که اکنون به فساد گسترده در تمام ارگان های حکومتی تبدیل شده، از بستن دانشگاه ها آغاز شد.

بررسی تاریخ جمهوری اسلامی و تحلیل آنچه اکنون در جمهوری اسلامی می گذرد؛ با نادیده گرفتن نظرات حزب توده ایران در باره انقلاب و جمهوری اسلامی ممکن نیست. باید برای نسل پس از انقلاب که در سالهای اول پس از انقلاب یا بدنیا نیآمده و یا سن و سالی نداشته که رویدادی را به خاطر داشته باشد، بصورت مستند گفت که در آن سالها چه گذشت؟ حزب توده ایران از چه چیز دفاع می کرد و درباره هر رویدادی چه نظری داشت.

درباره بستن دانشگاهها که رهبری وقت حزب توده ایران با احساس مسئولیت کامل نسبت به عواقب این اقدام، هم به سازمان های سیاسی وقت هشدار داد که زمینه را برای ارتجاع مذهبی که قصد بستن دانشگاهها را داشتند فراهم نکنند و هم به حاکمیت هشدار داد که دست به این اقدام نزند. در همین هشدارها، حزب توده ایران به نزدیک ترین سازمان های سیاسی به خود؛ یعنی سازمان فدائیان خلق ایران حتی نامه خصوصی نوشت و از آنها خواست که شرایط را درک کنند و سیاستی را پیشه کنند که ارتجاع مذهبی را تقویت نکند.

این که امروز عبدالکریم سروش را بیشتر مقصر بدانیم و یا ابوالحسن بنی صدر را، دارای اهمیت تاریخی نیست. بحث ما نه در باره نقش "افراد"، بلکه در باره دورنگری و احساس وظیفه ملی رهبری حزب توده ایران است که در قتل عام سال 67 به دار مجازات دفاع از انقلاب و همین روشن بینی آویخته شد.

مانند بسیاری از رویدادهای 40 سال گذشته در جمهوری اسلامی، در آن زمان دو دیدگاه درباره بستن دانشگاه ها وجود داشت. و حزب ما همان زمان با یقین به وجود این دو دیدگاه از سازمان فدائیان خلق ایران که دائرمدار بسیاری از حوادث در دانشگاه ها و بویژه دو دانشگاه تهران و آریامهر سابق بود خواست که در جهت تقویت دیدگاهی که خواهان بسته شدن طولانی مدت دانشگاه نیست و ما حدس می زنیم نظر آیت الله خمینی نیز در این جهت است عمل کنند. بخش هائی از نامه رهبری وقت حزب توده ایران به رهبری سازمان فدائیان خلق ایران در همین ارتباط  که به تاریخ 11/3/1359 با عنوان«هشدار حزب ما به فدائیان خلق درباره تعطیل دانشگاه ها» بخوانید:

رفقا!

درباره تعطیل دانشگاه های دو نظر در حاکمیت وجود دارد:

1- از بعد از پانزدهم خرداد کلیه دانشگاه ها در سراسر کشور تعطیل و تا تنظیم طرح "انقلاب فرهنگی" و چگونگی اجرای آن، از شروع مجدد کار دانشگاه ها به هر قیمت جلوگیری شود، حتی به قیمت تعطیل چند ساله.

2- پس از تعطیل دانشگاه ها در پانزدهم خرداد، طی چند ماه- ترجیحا سه ماه تابستان طرح "نظام آموزشی جدید" تنظیم و از آغاز سال تحصیلی به مورد اجرا گذاشته شود.

رفقای عزیز!

می خواهیم نکته مهمی را با شما در میان بگذاریم، که امیدواریم این اطلاعیه ما را خیلی جدی تلقی کرده و در زمینه آن تصمیم لازم و مناسب اتخاذ کنید.

بنظر ما کوشش مشترک همه هواداران انقلاب ایران و بویژه هواداران جنبه های مترقی آن اینست که با تمام نیرو ایجاد هر گونه درگیری را غیر ممکن سازند. ما معتقدیم که در به ثمر رساندن حالت دوم نبایستی از هیچ کوشش دریغ کرد. هر گونه جنجال و تظاهرات دانشجوئی، بویژه پس از پانزدهم خرداد، می تواند بهانه ای باشد برای طرفداران حالت اول و تقویت مواضعشان در برابر دومی ها. از این رو پیشنهاد می کنیم که در آستانه پانزدهم خرداد- روز تعطیل دانشگاه ها- از اقداماتی که بتواند برای طرفداران تعطیل طولانی دانشگاهها مستمسکی باشد خود داری شود. لازم به یادآوری است که عده ای در نظر دارند در آینده نزدیک به همین مناسبت در دانشگاه ها تظاهراتی ترتیب دهند که جو مناسبی برای تعطیل کنندگان فراهم خواهد کرد. خنثی کردن این اقدامات لازم و ممکن است.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده