که مردم هیچ نقشی در آنها ندارند!

با گذشت بیش از یک هفته از حمله به تاسیسات نفتی عربستان، نه مقامات عربستان و نه غرب هنوز اسناد محکمی که نشان دهنده نقش مستقیم ایران در آن باشد ارائه نداده‌اند. تاکید روزهای اول بر روی شلیک موشک یا پرواز پهپادها از خاک ایران، به تدریج جای خود را به نقش کمک‌های نظامی و تسلیحاتی ایران به یمن داده است که البته هر روز و هر ساعت می تواند با ارائه اسناد واقعی یا جعلی تغییر کند.

اکنون سخن بر سر نتایج و پیامدهای این حمله برای کشور ماست. به هر حال یمن بدون آگاهی و اطلاع ایران نمی توانسته به چنین اقدامی دست بزند و پرسش اینجاست که مقامات ایران تا چه‌اندازه بر روی نتایج این اقدام فکر کرده و بر سر آن رایزنی کرده‌ بودند؟ اینها تصمیماتی است که با سرنوشت همه مردم و کشور در ارتباط است ولی در بسته ترین محافل نظامی و بیت رهبری گرفته می شود، تصمیماتی که معلوم نیست تا چه‌اندازه مبتنی بر کار کارشناسی است و تا چه‌اندازه قمار و ماجراجویی به حساب مردم.

اینگونه اقدامات نیز مانند همه اقدام‌های مشابه دو نتیجه می تواند داشته باشد. نتیجه مثبت مثلا در این مورد آنکه فضای تفاهم با ایران باز شود که در آن صورت رهبر و بیت رهبری و فرماندهان سپاه به میدان می آیند و دستاوردهای آن را به حساب خود و منویات مقام معظم می گذارند. و اگر کار خراب شود و مثلا موجب حمله به کشور و تخریب تاسیساست اقتصادی و نظامی آن شود با تجربه‌‌ای که از رهبر داریم معلوم می شود که منویات ایشان خوب اجرا نشده است و کسی مسئولیت نخواهد پذیرفت.

در واقع مشکل اصلی هم در همینجاست. پشت صحنه تصمیماتی گرفته می شود بدون آنکه اصلا مردم در جریان آن باشند یا کمترین نقشی در آن داشته باشند ولی پیامدها و خطرها و فشار مادی و تنش های روانی و روحی آن بر دوش مردم ما بار می شود. همانطور که مردم تاوان بی خبری و بی اطلاعی از مذاکرات پشت پرده دوران احمدی نژاد و وحید جلیلی و رفتن پرونده ایران به شورای امنیت را با تحریم‌های جهانی و فساد بی سابقه حکومتی تحت عنوان دور زدن تحریم‌ها پرداختند. به همان شکل هم مردم از نتایج جریان سفر اخیر رهبران حوثی‌ها به ایران و دیدار ایشان با آقای خامنه‌‌ای بی اطلاع هستند. فردا هم ممکن است یک روز مردم بیدار شوند و ببینند ایران بمباران شده و یا ایران عربستان را بمباران کرده است. نه مجلس خبر دارد و نه دولت و نه مردم. بخش عمده بی اعتنائی مردم به اوضاع کنونی و باور نکردن گفته‌های حکومتیان در همین نکته خلاصه می شود.

نه فقط مردم حرفهای حکومت را باور ندارند بلکه هیچکس نمی داند همه این هیاهو و ماجرا و تنش  جهانی و تحریم و موشک و شل کن و سفت کن برای چیست؟ کوبا که بیخ گوش امریکاست این همه مشکل ندارد که ما داریم. اگر قصد دفاع از استقلال اقتصادی در میان است پس چرا 700 میلیارد دلار را به باد دادید و به جیب امریکایی‌ها و غیرامریکایی‌ها ریختید؟ اگر می خواهید با امریکا مبارزه کنید پس فرزندان و خانواده تان را چرا به آنجا می فرستید؟ اگر برای خدمت به مردم ایران است پس این همه فساد و دزدی و اختلاس و زندگی "لاکچری" از یک طرف و بگیر و ببند کارگران و معلمان و زنان و جوانان از طرف دیگر برای چیست؟ 

رهبر و بیت رهبری سی سال است که کشور و مردم را از این ستون به آن ستون و از این هیاهو به هیاهوی دیگر می کشانند بدون آنکه هیچ کس بداند دستاورد همه اینها برای مردم و ایران چه بوده است. گیریم که امریکا فردا تحریم‌ها را هم جمع کرد تازه بر می گردیم به قبل از دوران احمدی نژاد. برای چه احمدی نژاد را سر کار آوردید و برای نگهداشتنش کودتا کردید که حالا آرزویتان بازگشت به دوران ماقبل او باشد؟ این همه کشور در دنیا هستند که رهبرانی خردمند دارند و مردمشان دارند در آرامش، با امکاناتی کمتر یا بیشتر زندگی می کنند و این همه هم دزدی و فساد و اختلاس و جرم و جنایت و اعتیاد و قاچاق و امام جمعه و کلاش ندارند. چرا مردم ما باید از این آرامش محروم باشند؟ حتی در آن هفت سالی که کشور ما در جنگ مستقیم با عراق بود مردم بیشتر آرامش داشتند تا امروز که جنگی هم در کار نیست.

مشکل کشور و برقراری آرامش روانی برای مردم ما و تحکیم موقعیت بین المللی ایران و بیرون کشاندن کشور از خطر و جنجال های هر روزه راه حلی ساده دارد و آن هم باز کردن درهای انتخابات به روی همه مردم و آشتی ملی در کشور است. ولی این راه حلی نیست که رهبر حاضر به پذیرش آن باشد چون به نظر وی "حکومت دوگانه" می شود: حکومت مردم در برابر ولایت رهبر. بنظر می رسد تا زمانی که رهبر نخواهد رای و نظر مردم را بپذیرد و به حکومت مردم تن دهد این شیوه اداره کشور ناگزیر باشد. ماجرای عربستان و تحریم و جنگ و خلیج فارس هم که تمام شود یک ماجرای تازه دیگر آغاز خواهد شد و در پی آن ماجراها و ماجراهای بی پایان دیگر.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده