|
کنفرانس تهران- گزارش مترجم استالین صلح مسلح نتوانست امنیت جهان را تامین کند!
پس از پایان کنفرانس تهران، هیات های نمایندگی امریکا و انگلیس حاضر نشدند با شاه جدید ایران دیدار کنند زیرا او را در حد چنین ملاقاتی نمی دانستند. تنها هیاتی که به کاخ شاه رفت و با وی دیدار کرد هیات اتحاد شوروی به رهبری استالین بود. شاه برای دیدار به محل اقامت آنها رفت که البته رفتاری تقریبا تحقیر آمیز با او و نخست وزیرش "سهیلی" که در عکس با چرچیل دیده می شود داشتند. درباره دیدار استالین و هیات همراهش در کاخ سعد آباد با شاه، مادر شاه گزارشی خواندنی از این ملاقات در کتاب خاطراتش نوشته است که با عکس این دیدار در همین شماره راه توده می خوانید. شرکت کنندگان دیدار تهران فقط در خطوط کلی مسایل نظام پس از جنگ را مطرح کردند. با وجود اختلاف منافع قدرت های شرکت کننده در کنفرانس، از همان ابتدا کوشش شد حسن تفاهم برای تامین صلح پس از پیروزی در جنگ بدست آید. روزولت طی گفتگوئی با استالین در تاریخ 29 نوامبر، گفت که می خواهد قبل از ترک تهران مسئله نظام جهان در دوره پس از جنگ را مورد بحث قرار دهد. بنظر رئیس جمهور، می بایست چنان سازمانی ایجاد گردد که در واقع صلح با دوام و پایدار را تامین کند. روزولت پس از واکنش مثبت طرف شوروی گفت که طبق تصورات وی، پس از اتمام جنگ باید یک سازمان جهانی ایجاد گردد که بر اصول ملل متحد استوار باشد. |
|
طبق نقشه رئیس جمهور، سازمان جهانی امنیت باید از سه ارگان متشکل باشد: - یک مجمع متشکل از همه اعضای ملل متحد که «هیچ نقشی جز دادن توصیه نخواهد داشت» - یک کمیته اجرائی متشکل از اتحاد شوروی، ایالات متحده آمریکا، انگلستان، چین، دو کشور اروپائی، یک کشور آمریکای لاتین، یک کشور خاورمیانه و یکی از کشورهای مشترک المنافع بریتانیا، که بتواند عهده دار بررسی همه مسائل غیرنظامی از قبیل اقتصادی، خواربار، کشاورزی، بهداری و غیره باشد. - یک کمیته پلیسی متشکل از اتحاد شوروی، ایالات متحده آمریکا، انگلستان و چین، برای حفظ صلح و پیشگیری از تجاوز جدید از طرف آلمان و ژاپن. طرف شوروی از پیشنهاد ایجاد یک سازمان بین المللی برای حفظ صلح و امنیت پشتیبانی کرد. ی. و.استالین نقشه پیشنهادی رئیس جمهور را مثبت تلقی نمود ولی از این بابت اظهار نگرانی کرد که کشورهای کوچک، بویژه در اروپا، ممکن است از اینگونه سازمانی ناراضی باشند و بنابراین شاید بهتر بود دو سازمان، یکی اروپائی و دیگری جهانی یا در خاور دور ایجاد گردد. پس از اشاره به اینکه اندیشه رئیس دولت شوروی تا قسمتی با نقطه نظر چرچیل مبنی بر ایجاد سه سازمان، اروپائی، خاور دور و آمریکائی مطابقت دارد روزولت توضیح داد که «ایالات متحده امریکا نمی تواند عضو سازمان اروپائی باشد» و «حادثه تکان دهنده ای مثل جنگ کنونی» موجب شد «تا امریکائی ها نیروی خود را به آن سوی اقیانوس اعزام کنند». بعدا هیئت نمایندگی شوروی با ایجاد سازمان جهانی واحدی موافقت نمود. لازم به تذکر است که در تهران طرف شوروی در زمینه نظام بعد از جنگ هیچ پیشنهاد مشخصی ارائه نداد. استالین طی گفتگو با روزولت فقط در خطوط بسیار کلی اظهار نظر کرد و برای اطلاع بیشتر پرسش هائی را طرح کرد. وقتی روزولت کمیته پلیسی را مطرح کرد، رهبر شوروی جویا شد که آیا این کمیته تصمیمات فوری و مهم را برای سایر کشورها نیز اتخاذ خواهد نمود؟ استالین پرسید: - اگر یکی از کشورهای عضو کمیته از اجرای تصمیم متخذه کمیته امتناع کند چه می شود؟ رئیس جمهو رپاسخ داد: - در این صورت کشوری که از اجرای تصمیم امتناع کند در آینده از امکان شرکت در تصمیم گیری این کمیته محروم می شود. استالین پرسید: - آیا کمیته اجرایی و کمیته پلیسی جزء سازمان کل و یا ارگان مستقل خواهند بود؟ روزولت توضیح داد: - اینها سه ارگان جداگانه خواهند بود. سازمان کل از35 ملت متحد، کمیته اجرائی از 10تا 11 کشور، و کمیته پلیسی از4 قدرت تشکیل خواهند شد. هرگاه خطر تجاوز و یا تخلفاتی از صلح به یک نحو دیگر بروز کند در این صورت باید ارگانی موجود باشد که بتواند فورا اقدام کند، زیرا در این صورت حتی ارگانی مانند کمیته اجرائی فرصت بحث را نخواهد داشت. استالین این گفته را دقیق تر بیان کرد: - پس این ارگانی خواهد بود که تصمیماتش باید اجرا شود. روزولت بدون اینکه جواب مستقیم بدهد گفت می خواهد مثالی بزند: وقتی در سال 1935 ایتالیا بی اطلاع به آپیسینی حمله کرد، وی (روزولت) از فرانسه و انگلستان خواهش کرد کانال سوئز را ببندند تا نگذارند ایتالیا جنگ را ادامه دهد. لیکن انگلستان و فرانسه اقدامی نکرده و موضوع را برای رسیدگی به مجمع ملل واگذار کردند. بدین ترتیب ایتالیا امکان یافت تجاوز را ادامه دهد. ارگان متشکل از 4 قدرت که اینک پیشنهاد می شود امکان عمل سریع را خواهد داشت: در اوضاع مشابه، این ارگان می تواند بدون اتلاف وقت در مورد مسئله ای مثل بستن کانال سوئز تصمیم بگیرد. روزولت از اینکه موفق شده بود نخست وزیر شوروی را از ملاحظات خود آگاه نماید، ابراز رضایت خاطر کرد. وی افزود که این ملاحظات جنبه مقدماتی دارد و مستلزم بررسی های بیشتر است. ولی ماهیت این ملاحظات در جلوگیری از تکرار اشتباهات گذشته خلاصه می شود. در مورد ملاحظه روزولت مبنی بر وضعیتی که درآن دولت آمریکا بتواند نیرو را به آن سوی اقیانوس اعزام نماید استالین با این سوال واکنش نشان داد که: - آیا در صورت ایجاد سازمان جهانی پیشنهادی ایالات متحده، امریکائی ها به اعزام نیروی خود به اروپا نیاز خواهند داشت؟ روزولت پاسخ داد:
- این امر حتمی نیست. در صورتی که لازم شود علیه تجاوز احتمالی اعمال زور گردد ایالات متحده می تواند هواپیماها و ناوهای خود را اعزام کند و انگلستان و روسیه نیروی خود را به اروپا وارد می کنند. این جا بحث پیرامون مسایل نظام بعد از جنگ در تهران خاتمه یافت. بعدا این مسایل موضوع مکاتبه سه رهبر قرار گرفت و بالاخره پس از کنفرانس یالتا بطور نهائی تائید شد.
تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 709 - 4 شهریور ماه 1398
اشتراک
گذاری:
