اخیرا مرکز ملی ضد جاسوسی آمریکا گزارشهایی را پیرامون دخالت خارجی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که بزودی در آبان ماه برگزار میشود، منتشر کرده است. این گزارشها بویژه درباره ی تلاش و دخالت احتمالی سه کشور روسیه، چین و ایران برای اثرگذاری بر رای و نظر رای دهندگان آمریکایی و نتیجه ی انتخابات هشدار داده است. در آخرین گزارش در این زمینه میخوانیم که روسیه میکوشد چهره ی «جو بایدن» معاون پیشین اوباما را مخدوش جلوه دهد. درباره چین مینویسد که به سبب موضع «سرسختانه ی» دونالد ترامپ در برابر این کشور به انتخاب بایدن متمایل است و ایران نیز به سبب تحریم های دولت ترامپ احتمالا از پیروزی بایدن خرسند خواهد بود.

ورای درستی یا نادرستی و یا میزان تلاش این کشورها برای جهت دادن به نظر سیاسی مردم آمریکا، نکته ی برجسته ی این گزارشها تاکید بر این است که هدف این گزارشها روشنگری افکار عمومی و آگاهی دادن به مردم آمریکا برای حفاظت از دموکراسی ایالات متحده است که گویا کشورهای دشمن برای نابودی اش کمین کرده اند. این تاکید به آگاه کردن مردم و ادعای دخالت روسیه و برخی دیگر از کشورها بویژه پس از انتخابات ۲۰۱۶ و پیروزی دونالد ترامپ احتمالا تا حدی از توازن قدرت سیاسی بین دو جناح اصلی هیات حاکمه در قالب حزب دموکرات و جمهوریخواه و ناکامی ایدئولوژیک هر دو در عرصه ی اجتماعی حکایت دارد. به عبارت دیگر، گفتمان نولیبرال ناتوان از اقناع ایدئولوژیک و بسیج توده هاست که ظهور ترامپ را میتوان از جمله ی نتایج آن دانست. گفتمان دولت جدید و «ترامپیسم» که برای حفظ برتری جهانی ایالات متحده به سیاستی نوین زیر عنوان دکترین «رقابت قدرتهای بزرگ» روی آورده و چین ستیزی از نتایج آنست، خود در اقناع بخش بزرگی (دست کم نیمی) از جامعه ی آمریکایی ناکام مانده است. این توازن نسبی قدرت سیاسی تلاش برخی کشورها برای دخالت در انتخابات آمریکا و جهت دهی افکار جامعه ی آمریکایی را عاملی مهم و احتمالا اثرگذار کرده است. به این معنی که تا پیش از جبهه بندی نوین در سیاست داخلی ایالات متحده، تلاشهای رسانه یی و تبلیغاتی خارجی فارغ از شدت و حدت آن از طریق، برای نمونه رسانه های مجازی - آنطور که سرویسهای اطلاعاتی آمریکا مدعی هستند امروز روی میدهد – احتمالا وجود داشته اما نمی توانسته در برابر گفتمان سیاسی دستگاه ایدئولوژیک حاکم اثرگذار باشد. ولی امروز با تضعیف تاثیر چنین گفتمانهایی درون سیستم سیاسی آمریکا، هیات حاکم عامل خارجی را سرزنش میکند و به مردم هشدار میدهد مبادا فریب بخورند!

به این ترتیب هر دو جناح رقیب در انتخابات پیش رو هر یک از دیدگاه خود دخالت خارجی را مطرح میکنند. ترامپ و  تیم او چین را به مداخله در انتخابات برای شکست ترامپ متهم میکنند و حتی مایک پومپئو وزیر خارجه دولت او از اینترنت «پاک» برای کاهش نفوذ چین و شرکتهای چینی در اینترنت سخن میگوید. از سوی دیگر دموکراتها نقش روسیه را در «بدنام کردن» جو بایدن برجسته میکنند. با وجود بحث ها پیرامون دخالت خارجی که به احتمال زیاد با نزدیکتر شدن به انتخابات شدت خواهد گرفت، درباره ی دخالت دیرینه ی اسراییل از راه لابی پر نفوذش در ساختار سیاسی آمریکا به ندرت سخنی گفته میشود. اتهام دخالت در انتخابات ایالات متحده به ایران که در مقایسه با تاثیر و نفوذ بی واسطه ی اسراییل بسیار ناچیز است، نشان میدهد که ایران و همچنین روسیه و چین - فارغ از اینکه چه کسی در انتخابات آینده ی ایالات متحده پیروز شود - در کانون سیاست آمریکا طی سالهای آینده باقی خواهند ماند.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetude

        پیج فیسبوک راه توده