|
شامگاه چهارم اوت در بندر بیروت دو انفجار رخ داد.انفجار نخست نسبتاً کوچک
بود (مواد آتش زا یا «پیروتکنیک» مشتعل شد)، اما توده عظیمی از دود شمار
زیادی از مردم هاج و واج را بخود جلب کرد و دوربین های آنها دومین انفجار
را فیلم گرفتند. دومین انفجار شبیه به انفجار کلاهک هسته ای تاکتیکی بود.
این انفجار بحدی قدرتمند بود که بر اثر امواج آن همه ساختمانهای منطقه
تجاری و فرودگاه واقع در دیگر بخش شهر آسیب دیدند. طبق اطلاعات بدست آمده
در شامگاه عصر پنجم اوت- صدوسی و پنج کشته و حدود پنج هزار زخمی وجود
داشتند. در میان کشته شدگان و مجروحان تنها ساکنان بیروت نبودند. بطوریکه
از بنگلادش گزارش می دهند سه شهروند این کشور نیز کشته و صد و یک نفر زخمی
شدند و از آنها بیست و یک نفر از ملوانان نیروی دریایی بنگلادش بودند (
ملوانانی که در ترکیب ماموریت سازمان ملل متحد در لبنان بودند). یک کارمند
سفارت روسیه هم در لبنان زخمی شد. شهردار بیروت این حادثه را فاجعه ملی
خواند. در کشور عزای عمومی اعلام شد. نشریه آمریکایی «وترانز تودی» توجه را
به یک شیئی عجیب و غریبی در هوا جلب می کند که قبل از انفجار دوم بر روی
انبار بندر دیده شده بود. علاوه بر این، اندازه گیری رادیو آکتیو انجام شده
در ایتالیا، موج شدید پرتو رادیوآکتیو را نشان داد. کسی بلافاصله اظهار
داشت که اسراییل (احتمالا به اتفاق آمریکا) با استفاده از سلاح های هسته ای
تاکتیکی به لبنان حمله کردند. طرفداران این تفسیر بلافاصله مخالفت کردند،
یعنی: در چنین موقعی پالس الکترو مغناطیسی [بمب الکترومغناطیسی. به گروهی
از سلاحهای الکترومغناطیسی گفته می‌شود. مترجم] وجود می داشت و تمام
تلفنهای همراه خاموش و قطع می شدند. این تفسیر با انفجار کلاهک هسته ای
متراکم منتفی شد.
همچنین تفسیر دیگری در مورد استفاده از کلاهک هدایت شده و انفجار متعاقب آن
که مقدار زیادی نیترات آمونیوم داشت، پیدا شد. این تفسیر بویژه توسط کانال
تلویزیونی«سی ان ان» پشتیبانی و حمایت شد و رئیس سابق ستاد عملیاتی سازمان
سیا «روبرت بائر» اعلام کرد که بخودی خود نیترات آمونیوم نمی تواند منفجر
شود. یک آژانس خبری ایرانی اطلاعاتی را درباره فعالیت های مشکوک در شامگاه
چهارم اوت در سواحل سوریه و لبنان توسط چهار هواپیمای جاسوسی و شناسایی
نیروی دریایی آمریکا منتشر کرد و چند روز پیش از حادثه برفراز بیروت
پهپادهای اسراییلی هم دیده شدند. یک هفته پیش پهپادهای اسراییلی که بر فراز
جنوب لبنان، در حال دور زدن بودند، یکی از آنها توسط حزب الله سرنگون شد.
صبح روز پنجم اوت در بیروت تفسیر رسمی وقایع را اعلام کردند. طبق این خبر
در انبار دوازدهم اسکله کار جوشکاری انجام می داده‌اند و در نتیجه جرقه های
آن مواد آتش زای (پیروتکنیک) آتش گرفته اند؛ شعله این مواد آتش زا به کیسه
های نیترات آمونیوم سرایت کرده است (در این انبار 2750 تن نیترات آمونیوم
وجود داشته است) و بعد منفجر شده است. این نیترات آمونیوم چند سال پیش با
کشتی «روسوس» که به موولداوی نسبت داده می شود وارد بندر شده است. طبق
اسناد این محموله را از بندر «باتومی» گرجستان به موزامبیک منتقل می کردند،
اما در سال 2013 کشتی در بیروت متوقف شد تا محموله های اضافی را بار کند.
بعداً دادگاه لبنان کشتی را بهمراه محموله به دلیل عدم پرداخت عوارض توقیف
می کند. کاپیتان و چند عضو کشتی مدت طولانی تحت بازداشت قرار می گیرند و
این محموله در انبارهای اسکله نگهداری می‌شدند. تقریبا بلافاصله آنطورکه
این مسئله همیشه رخ می‌دهد، سخن از«ردپای روسیه» بر زبانها افتاد:«ایگور
گرچوشکین» مالک کشتی«روسوس» که شهروند روس از «خاباروفسک» و ساکن قبرس است
پدیدار شد. وی پس از توقیف کشتی محموله و خدمه کشتی را به حال خود رها کرده
بود. با این حال این تفسیر را «احمد حاج علی» خبرنگار شبکه تلویزیونی «المنار»
رد کرد. به گفته وی، نیترات آمونیوم مذکور برای گروه های تروریستی در سوریه
در نظر گرفته شده بود و سفارش دهندگان آن سلاطین عرب خلیج فارس بودند که
بدستور واشنگتن عمل می کردند. پرسشی که هست این است که چرا این ماده
انفجاری خطرناک سالها در بندری که برای زندگی کشور بسیار حیاتی است و در
مجاورت مستقیم انبار غله و محلات مسکونی بود، نگهداری شده بود. چه میتوان
گفت؟ لبنان کشور خاصی است. در آنجا دولت پایدار و ثابتی وجود ندارد؛ در
دولت افراد تصادفی زیاد یافت می شوند و رسوایی و جنجال ماجراجویان و پرونده
های فساد مزمن به یک قاعده سیاسی تبدیل شده است. در انبارهای بندر بیروت
میتواند هنوز چیزهای زیادی وجود داشته باشد که مستعد انفجار باشند. به
احتمال قوی به همین دلیل بر فراز شهر پرتو و تابش رایوآکتیویی پدیدار شدند.
طبق داده های برخی منابع در لبنان، پیشتر زباله های رادیوآکتیوییِ اروپا
دفن شده بودند. برخی از افراد محلی بخوبی از این مسئله ثروتی بهم زدند. ما
از این موضوع که چه کسی از آن سود می برد طفره نمی رویم. از طریق بندر
بیروت حداقل هفتاد درصد کالاهای ضروری لبنان انجام می گیرد. بهمراه انبارها،
ذخیره های دارویی که بخشی از آنها از ایران ارسال شده بودند در آتش سوختند.
و از آنجا که لبنان کشوری است که در آستانه ورشکستگی ملی است، این ضربه
وحشتناکتر از تخریب و از بین رفتن نیترات آمونیوم ها است. روزنامه اسراییلی
«هاآرتص» فروپاشی و سقوط اقتصادی لبنان، آشوب و عصیان مردم را نیز پیش بینی
کرده بود. ضمناً این انفجار چند روز پیش از جلسه دادگاه یش بینی شده در
مورد پرونده ترور نخست وزیر پیشین لبنان رفیق حریری رخ داد و در پنجم اوت
سخنرانی دبیرکل حزب الله « حسن نصرالله» برنامه ریزی شده بود. هنوز مقمات
لبنانی دست داشتن اسراییل یا آمریکا در انفجار بندر را انکار می کنند. اما
تحقیقات ادامه دارند.
------------------------------------------------------------------------------------------
تذکر مترجم. باید گفت که شبیه چنین انبارهای شیمیایی در تهران کم نیستند.
https://www.fondsk.ru/news/2020/08/06/chto-esche-vzorvetsja-na-blizhnem-vostoke-posle-bejruta-51559.html
تلگرام راه توده:
https://telegram.me/rahetudeh
|
