اتیوپی کشوری است که در برابر استعمار مقاومت کرد. "هاییل سلاسی" امپراطور متوفی این کشور منبع الهام بخش جوامع آفریقایی و افریقایی تبار بود .تاحدی که پرچم سه رنگ اتیوپی سبز، زرد و قرمز  به بخشی از آفریقا و آمریکای لاتین صادر شد.

در اول ماه مارس 1896 طلوع خورشید بر فراز آسمان شمال اتیوپی درخشید. هفده هزار سرباز، اسلحه بدست به راهپیمایی در دره خشک و سنگی "آدوآ" به حرکت در آمدند. پادشاهی ایتالیا که در "مسابقه  استعمار آفریقا" از رقبای اروپایی خود عقب مانده بود، قصد داشت با زور یک امپراتوری را برای محافظت از منافع خود در اتیوپی تأسیس کند. پس از آنکه امپراتور"منلیک دوم" همه توافق های تجاری خود با ایتالیا را لغو کرد.  در زمانی که کل آفریقا زیر چکمه های استعمار له می شد، اتیوپی قادر شد، با نیروی هفده هزار سرباز  غرب را به عقب برگرداند.

در پایان روز، پرچم سه رنگ "منلیک دوم" بر فراز آسمان اتیوپی درخشید. ایتالیا شکست می خورد وغرور و جاه طلبی های استعماری خود را باید  می بلعید. "دره آدوآ" به یاد این نبرد نامگذاری شد.

مورخ "حمزه  بوكاری-یابارا" می گوید: "آدوآ تأثیر بزرگی بر تصورات آفریقایی ها  گذاشت".

 این یک واقعه مهم در تاریخ مبارزه با استعمار است. با پیروزی قاطع یک کشور آفریقایی بر یک کشور اروپایی، حتی زمانی که قدرت های غربی قاره افریقا را  مشترکا استعمار و استثمار میکردند.

امپراتوری اتیوپی افسانه خود را در دره خشک و سنگی "آدوآ" به عنوان سرزمینی عصیانگر به اروپا تحمیل کرد و نشان داد که به تنهایی قادر است تمامیت ارضی سرزمین خود را حفظ کند .آن هم در زمانی که کشورهای همسایه، یعنی اوگاندا و کنیا در استعمار بریتانیا و سومالی بین ایتالیا و انگلستان تقسیم شده بود.

در سال 1935، ایتالیای موسولینی دوباره شاخ آفریقا را به خطر انداخت، بدون آنكه اتحادیه ملل بتواند از بروز جنگ جلوگیری كند.

مورخ "حمزه بوكاری یابارا" می گوید: "جنبش پان- آفریقایی كه هدف آن رهایی قاره و تشویق همبستگی بین آفریقایی ها است، تهاجم ایتالیای موسولینی را غیر ممکن کرد " .

یک نسل کامل از فعالان و تبعید شدگان آفریقایی و کارائیبی بویژه در کشورهای انگلیس و آمریکا علیه تجاوز ایتالیا بسیج  شدند .

در آن زمان احساس بی عدالتی در جامعه وجود داشت. این احساس که سازمان ملل متحد در صورت  تجاوز به خاک یک کشور اروپائی از خود واکنش نشان میدهد اما در صورت تجاوز به خاک یک کشور افریقائی بی تفاوت است و واکنشی نشان نمیدهد .

امپراتور آن زمان اتیوپی "هاییل سلاسی"  به یک چهره تقریبا اسطوره ای از این پان آفریقایی تبدیل شد.

بنابراین، هنگامی که زمان استقلال فرا رسید، بین اواخر دهه 50 و 1970، سیزده کشور آفریقایی از جمله سنگال، مالی، توگو و غنا و حتی در آن طرف اقیانوس اطلس: سورینام، گرانادا، رنگهای پرچم اتیوپی را به عنوان نماد استقلال کشورهای خود انتخاب کردند. در جامائیکا، پرچم شاهنشاهی اتیوپی با نقش "شیر جودا" بر افراشته شد.

بازگشت سیاهپوستان جامائیکایی به زادگاه خود آفریقا را "باب مارلی" توانست با موسیقی خود در جهان زنده کند .با این حال اتیوپی با سقوط امپراتوری در سال 1974 "شیر جودا" که روی پرچم اتیوپی از نفس افتاده بود را رها کرد. امپراطوری فروپاشید و جای خود را به پرچم جمهوری دموکراتیک خلق اتیوپی به رهبری "منگیستو هایله ماریام" مارکسیست سپرد و در این جابجائی نیم میلیون نفر کشته شدند.

 در ابتدا جمهوری دمکراتیک نیز تصویر شیررا روی پرچم اتیوپی حفظ کرد اما بدون تاج مسیحی بر سر که  یادآور امپراطوری بود. سپس آن را با یک "گاوآهن" جایگزین کرد و سرانجام یک چرخ دنده در محاصره ستاره های زرد رنگ بر روی پس زمینه قرمز سمبل رژیم جدید روی پرچم اتیوپی شد.

پس از فروپاشی اتحاد شوروی این جمهوری دمکراتیک نیز سقوط کرد و پرچم کنونی اتیوپی، با یک ستاره در پس زمینه آبی از سال 1996 سنبل نظام فدرال اتیوپی شد تا نماد وحدت و تنوع 9 ایالت در کشور اتیوپی باشد. جمهوری فدرال اتیوپی که  نفوذ تاریخی آن درافریقا بسیار قدرتمند است اکنون دارای ثباتی ست که روی کل منطقه تاثیر گذاشته است. از سال 2002، اتحادیه آفریقا "آدیس آبابا" پایتخت اتیوپی را به عنوان پایتخت خود برگزیده است. در مقابل مقر "سازمان ملل متحد پان- آفریقایی" پرچم اتیوپی در کنار پرچم ملل دیگر که با رنگهای میراث فرهنگی آنها تزئین شده است در فراز است. کشورهایی که هنوز دوران استعمار اروپائی را فراموش نکرده اند!

https://www.humanite.fr/petites-et-grandes-histoires-des-drapeaux-320-ethiopie-adoua-et-les-couleurs-de-lafrique-emancipee

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده