دهه 90  میلادی قرن گذشته، پانزده جمهوری اتحاد شوروی سابق به کشورهای مستقل و جدا گانه ای تبدیل شدند. چهارده جمهوری پیشین، کم و بیش راه سرمایه داری را در پیش گرفتند و تنها کشور بلاروس با فراز و نشیب های بسیار توانست راه رشد سوسیالیستی را ادامه دهد.

طی دوره های ریاست جمهوری الکساندر لوکاشنکو، خصوصا در روابط با روسیه همواره صحبت و مذاکره و حتی بستن قرار داد اتحاد دو کشور مطرح شده است. در هر دوره ای از مذاکرات الیگارشی روسیه با اعمال فشار، خواهان ادغام بلاروس در حاکمیت روسیه بوده است. حاکمیت روسیه برای بلاروس در دوره ای امتیاز قائل می شد و در مقاطعی نیز محدودیت ایجاد می کرد.

طی سال‌های اخیر دولت بلاروس با ورزیدگی دیپلماسی موفق شد، بین روسیه و جمهوری های سابق اتحاد شوروی از یک طرف و از سوی دیگر با غرب، راه نفس اقتصادی خود را تنوع ببخشد. در عین حال بلاروس توانست با جمهوری خلق چین، ارتباط سیاسی، اقتصادی و تکنولوژیکی ثابت و موثری را برقرار کند.

طی سال‌های گذشته ایالات متحده آمریکا، برای نفوذ در بلاروس و قطع ارتباط این کشور با جمهوری خلق چین و پیدا کردن راه ورود دیگری به روسیه، در راس بازیگران جهان سرمایه داری بوده است. تا به حال راه‌های مختلفی را از جمله تحریم های اقتصادی و سیاسی و حتی مذاکرات همراه با «وعده‌های شیرین»، به آزمایش گذاشته اند.

 سال گذشته جان بولتون مشاور سابق امنیت ملی کاخ سفید، برای مذاکره با الکساندر لوکاشنکو به مینسک مسافرت کرد. شش ماه قبل مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا برای یک دیدار رسمی و تجدید رابطه دیپلماتیک با بلاروس با رئیس جمهور این کشور ملاقات کرد و با وعده‌های دهن پر کن، قول داد نفت بلاروس را تأمین خواهد کرد تا این کشور از وابستگی به روسیه رها شود.

 از آنجایی که مقامات ایالات متحده آمریکا از تحریم ها و مذاکره طرفی نبستند راه حل «میدان» را که سال‌ها در سر پرورانده بودند برای بلاروس به مرحله اجرا گذاشتند. با فرا رسیدن انتخابات ریاست جمهوری در این کشور، کیسه های دلار توسط آمریکا و از طریق کشورهای همسایه، اکراین، لهستان، کشورهای پری بالتیک و حتی روسیه به سمت بلاروس فرستاده شد.

در عین حال روز 14 اوت، وزرای خارجه آمریکا و لهستان در ورشو پایتخت لهستان یک قرارداد نظامی (جدا از همکاری در ناتو) منعقد کردند. مطابق این قرارداد نیروهای نظامی آمریکا در لهستان، هم مرز با بلاروس تا 6 هزار نفر تقویت خواهند شد و تاسیسات نظامی جدیدی نیز در این کشور بنا می شود. مانورهای نظامی سازمان نظامی ناتو بطور دنباله دار هر روز و هر ماه اطراف جمهوری بلاروس ادامه دارد. در همین رابطه دولت بلاروس نیروهای نظامی خود را در مرزهای غربی این کشور تقویت کرد. روز شنبه رئیس جمهور بلاروس لوکاشنکو با ولادیمیر پوتین تماس تلفنی برقرار کرد و از وی خواست تا مطابق قرارداد امنیت جمعی روسیه، بلاروس، قرقیزستان، تاجیکستان، کازاخستان و ارمنستان که سال های قبل به امضا رسیده است برای دفع تحریک های نظامی غرب علیه بلاروس کمک کند.

برای توضیح بیشتر در باره حوادث بلاروس، اعلامیه احزاب کمونیست جمهوری های سابق اتحاد شوروی، که در سایت خط سرخ – حزب کمونیست روسیه منعکس است، بسیار گویا است:

روز 9 اوت 2020 مردم بلاروس با ابراز حمایت جدی خود، از دوره خلاقانه و پیشرفت کشور تحت رهبری الکساندر لوکاشنکو به پای صندوق های رأی رفتند. پیروزی بی قید و شرط وی در انتخابات ریاست جمهوری نتیجه طبیعی رشد اقتصادی- اجتماعی کشور و تقویت جایگاه و اعتبار جهانی بلاروس است.

در مقایسه با سال‌های اولیه سقوط اتحاد شوروی و رسیدن الیگارش ها و ملی گرایان افراطی به قدرت، سطح درآمد مردم این کشور بسیار افزایش یافته است. سیستم حمل و نقل عمومی، مهندسی، انرژی، کشاورزی، ورزش و فرهنگ با سرعتی توانمند در حال پیشرفت می باشد. شکل‌گیری صنعت مدرن، فنآوری و اطلاعات علمی نیز در حال افزایش اند.

روز 22 ژوئیه 2012 بلاروس به یک قدرت فضایی تبدیل شد: برای اولین بار یک سفینه تحقیقاتی  این کشور از پایگاه « بایکانور» برای ایجاد یک سیستم سنجش مستقل زمین از راه دور به فضا پرتاب شد.

تقویت همه جانبه روابط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، علمی و فرهنگی بین بلاروس و کشورهای مشترک المنافع همچنان ادامه دارد. اتحادی که برادرانه است و الکساندر لوکاشنکو در تمام سال‌ها با استانداردها و معیارهای ارزشمند پیگیر آن بوده است و به همین مناسبت مورد غضب و خشم سرمایه داری غرب قرار دارد.

بنا بر مجموعه دلایل، روزهای قبل از انتخابات تحریکات بی سابقه ای در این کشور با ثبات، کشور دوستی و آزاد عیان گردید: انفجار ها به صدا در می آیند، سنگ‌ها به طرف مدافعان قانون پرتاب می‌ شوند و کار در شرکت های صنعتی متوقف می گردد. نیروهای ویرانگر با استفاده از شبکه‌های اجتماعی با بهره گیری از اینترنت جهانی به شکل ماهرانه ای به تشدید اوضاع دست بکار می شوند. عناصر تشکیل‌دهنده عملیات خرابکارانه در شرایط فعلی، فاشیست ها و جنایتکاران هستند که توانسته اند اهداف خود را توسط نیروی جوانان و بی باک پیش ببرند.

اعتراضاتی از این دست در کشور های پسا شوروی بی سابقه نیستند. کاملاً بدیهی است که  کشورهای درنده خارجی در صدد هستند تا در بلاروس کودتا کنند. موضوع روشنی است که در صورت پیروزی کودتاگران، کشور با آشوب های خونین و تخریب همه جانبه مواجه خواهد شد.

ما کمونیست های هجده حزب کمونیست احزاب جمهوری های سابق کشور شوراها، از شهروندان بلاروس که به تاریخ قهرمانانه اتحاد شوروی افتخار می‌کنند، می‌خواهیم که در راه انتخاب شده  سوسیالیستی کشور، به رهبری الکساندر لوکاشنکو رهبر ملی شناخته شده برای وحدت و یگانگی تلاش ورزند.

ما حمایت خود را از برقراری صلح و آرامش و سرکوب نیروهای سیاه ضد مردمی در بلاروس اعلام می داریم.

ما همبستگی و حمایت خود را با رئیس جمهور و مردم و زحمتکش بلاروس اعلام می داریم!

14 اوت، شورای کمیته مرکزی احزاب کمونیست کشور های اتحاد شوروی.

  https://www.rline.tv/news/2020-08-16-zayavlenie-tsentralnogo-soveta-skp-kpss-my-s-prezidentom-i-trudovym-narodom-belarusi

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده