عزیز یوسفی، (۱۳۰۷ در مهاباد - ۱۵ خرداد
۱۳۵۷ در تهران) نویسنده و مترجم انقلابی کرد، از بنیانگذاران و رهبران حزب
دمکرات کردستان، و یکی از با نفوذترین شخصیتهای کرد ایران بود.
عزیز یوسفی سالها همراه با زنده یاد غنی بلوریان 25 سال از عمر خود را در
زندان شاه گذراند و در سال 57 همزمان با آغاز خیزش انقلابی مردم ایران،
درحالیکه دیگر سلامت جوانی را نداشت از زندان بیرون آمد اما اندک زمانی
بعد، صبح دوشنبه ۱۵ خرداد سال ۵۷ در تهران زندگی را بدرود گفت.
همان زمان متنی حماسی را رحمان هاتفی با عنوان "وقتی چلچله ها باز می
گردند" درباره او نوشت که در نشریه نوید منتشر شد. پیکر عزیز یوسفی به وصیت
خودش از تهران به مهاباد منتقل شد و در میان غم و اندوه ملی مردم کردستان
به خاک کردستان سپرده شد. در مراسم روز سوم درگذشت عزیز یوسفی، تظاهرات
بزرگی در مهاباد برپا شد که دهها نفر در آن دستگیر شدند. از یوسفی چند
ترجمه و اثر، از جمله «سرزمین کف» و اثری درباره «جنگ جهانی دوم»
باقیمانده است.
تلگرام راه توده:
https://telegram.me/rahetudeh
|