سازمان "رشاد" وارث جبهه نجات اسلامی در الجزایر با اعلام مبارزه مسالمت آمیز زیر ماسک دمکراسی  در تلاش است ظهور خود در صحنه سیاسی الجزایر را دوباره آغاز کند.

چه کسانی از تعلیق فعالیت "الحراک"، آن جنبش عظیم مردمی که خاندان "بوتفلیکا" را به زیر کشید و سیاستمداران و الیگارشی را به چالش کشاند بهره مند شد؟ طرفداران حقیقی جنبش الحراک اکنون در زندان بسر می برند!

جنبش مردمی "الحراک" مجموعه ای از تظاهرات پراکنده مردم معترض را از 16 فوریه 2019 در الجزایر سازمان داد. این جنبش در ابتدا برای اعتراض بر علیه نامزدی عبدالعزیز بوتفلیکا برای یک دوره پنجم ریاست جمهوری در الجزایر آغاز شد که برخی از ارتشیان بلند پایه مخالف آن بودند. در نتیجه رئیس جمهور مجبور به استعفا شد. با شیوع بیماری کووید 19 اعتراضات مردمی علیه رژیم  تعلیق شد.

اکنون" الحراک" فعالیتی ندارد، اما سرکوب ادامه دارد و تعقیب و دستگیری به اصطلاح "اخلالگران"، سخنرانان جنبش بزرگ، طراحان شعارها و نیروهای مترقی متوقف نشده است. هدف شکستن انرژی جنبش برای جلوگیری از بازگشت آن است. در ابتدا جنبش "الحراک " باهوشمندی در اقشار جامعه نفوذ کرد و بتدریح جنبش تقسیم شد و اجازه داد تا یک جریان ناسیونالیستی محافظه کار در درون آن نفوذ  کند. در واقع جریان ناسیونالیست در پی حمایت از افرادی در قدرت بود تا مشروعیت خود را تثبیت کند. رئیس جمهور "عبدالمجید تببون" در مصاحبه با روزنامه فرانسوی "اپونیون" در تاریخ 13 ژوئیه توضیح داد: "من به یک پایگاه محبوب نیاز دارم تا بتوانم برنامه ریاست جمهوری خود را اعمال کنم. من به نمایندگی از جامعه مدنی و جوانان برای انتخابات ریاست جمهوری شرکت کردم".

مسیررئیس جمهور را باید در اردوگاه قدرت ردیابی کرد، اما بازهم مقابله با بازگشت اسلام گرایان ضروری است.

سازمان "رشاد" که در سال 2007 تأسیس شد، وارث مستقیم جبهه نجات اسلامی و عضو انترناسیونال اسلامی است با حساب های بانکی قوی که بودجه آن را اردوغان و حاکم قطر تامین می کنند.  راشاد که روزانه صدها، حتی هزاران طرفدار در سراسر الجزایر کسب می کند، برای بازگشت موفقیت آمیز به صحنه سیاسی و قرار گرفتن در راس جنبش اسلامی نقش یک لوکوموتیو را دارد. این جنبش رویای تجدید سناریو پیروزی "اف ای اس" جبهه نجات اسلامی درسال1991 در انتخابات مجلس قانونگذاری را دارد. دولت اسلامی ترکیه مدل مورد علاقه آنست. "حزب رشاد" می خواهد مانند حزب عدالت و توسعه اردوغان رئیس جمهور ترکیه تمام کلیدهای قدرت را در اختیار داشته باشد. رئیس جمهور ترکیه دولت اسلامی را اعلام نمی کند، اما شریعت به تدریج وارد قانون می شود.

"رشاد" با بودجه ای گسترده حامیان خود را در ساختار اقتصادی جای داده است. عمکرد دولت الجزایر نیز به خوبی فعالیت آن را تسهیل میکند.

بحران کووید میلیون ها جوان را که تاکنون در اقتصاد "غیر رسمی" شناور بودند محکوم به بیکاری کرده است. مهاجران غیرقانونی بار دیگر در جستجوی نان برای مهاجرت در کشورهای غربی خود را به دریا زده اند. پدیده ای که در اوج جنبش الحراک به طرز چشمگیری کاهش یافته بود. مدیریت بد  بحران سلامت، پوسیدگی بخش بهداشت عمومی را آشکار کرد. سرکوب فعالان سیاسی همچنان ادامه دارد و در رسانه ها منعکس میشود. رهبران با این حال همه ابزارها را دارند تا فضای سیاسی را آرام کنند. زندانیان عقیدتی آزاد می شوند اما دموکرات های الجزایر در مجموع خود تضعیف شده اند. حتی بسیار محتاط، ناتوان از سخنرانی در مجامع عمومی برای حمایت از عدالت، ناتوان از راهپیمایی در اطراف محلات مرکزی. بیش از همه ناتوان از دستیابی به نیروی جوان کشور که سرشار از امید و خلاقیت است.  نیروی جوانی که خواهان پیشرفت تاریخی است و اکنون مؤلفه قدرت را جذب مقامات از جمله مقامات ارشد ارتش میدانند و آن را "موتور محوری قدرت" میدانند. ضعف جنبش دمکراتیک و پیگردهای حکومتی رهبران الحراک عملا موجب تقویت اسلام گرایان شده است.

https://www.humanite.fr/maghreb-orpheline-du-hirak-lalgerie-sous-menace-de-lislamisme-692043

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده