اخیراً وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرد، با روی کار آمدن ولادیمیر زلینسکی در اوکراین، وضعیت حقوق بشر در این کشور نه تنها بهبود نیافته، بلکه بد تر نیز شده است. در گزارش تهیه شده توسط این وزارتخانه آمده است که هیچیک از وعده‌های انتخاباتی زلینسکی، که در جریان مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری داده بود محقق نشده اند. رئیس جمهور اوکراین، قول داده بود «اوکراین را از میراث تخریبی پیتر پراشنکو پاک کند، اصلاحات واقعی را جهت زندگی شرافتمندانه شهروندان انجام دهد و صلح و آرامش را به منطقه دونباس باز گرداند».

 براساس گزارش اداره سیاست خارجی روسیه، لیست پر شمار قول‌های انتخاباتی رئیس جمهور اکراین، از این قرارند: مبارزه با فساد همه جانبه، کوتاه کردن دست الیگارش ها از نهاد های دولتی، شروع تحقیقات و رسیدگی به کلاهبرداری مالی و اختلاس های پراشنکو، کنکاش در باره شکل گیری و اتفاقات «میدان و انقلاب رنگی»، رسیدگی به قتل های سیاسی، بررسی تبعیض علیه جامعه روس زبان در اوکراین، پی گیری قانون تبعیض آمیز در مورد زبان توسط دولت و منطبق کردن آن با قانون اساسی.

طبق برآورد جامعه شناسان، زلینسکی رئیس جمهور، با وعده به مردم و اعضای حزب خود با ندای ایجاد صلح در دنباس به پیروزی رسید. شعارهای انتخاباتی وی در عمل به ضد خود تبدیل شدند.  گلوله باران و کشتن مردم غیر نظامی بطور دائم ادامه دارد. روند مذاکرات مینسک عملاً توسط کیف به بن‌ بست رسیده است. مقامات اکراین توافق نامه‌های نرماندی (فرانسه، آلمان، روسیه ) و اکراین را باطل می‌دانند و در پی بستن قراردادهایی از نوع دیگری می‌ باشند.

سیاستمداران اکراین، از ستیز با روسیه و دشمنی با آن ابایی ندارند. همانطور که در بیانیه وزارت خارجه روسیه آمده است: عناد با زبان و فرهنگ روسی بدون وقفه ادامه دارد، تاریخ مشترک تحریف و انکار می شود، بناها و یاد بودهای سربازان اتحاد شوروی هتک حرمت و تخریب می‌ گردند و بر عکس، نازی های آلمان هیتلری تقدیس می‌شوند. علاوه بر این، کیف در حال تحریم های جدید و بیشتری علیه شهروندان و اشخاص حقوقی روسیه است. زلینسکی که سلف خود را به دلیل ممنوعیت استفاده از شبکه های اجتماعی روسیه مسخره می کرد، خود پای جای پای او گذاشت و همان سیاست تحریم را دنبال می کند.

مقامات کیف، مؤسسات آموزش عالی روسیه، اعم از دانشگاه دولتی و انستیتوهای مختلف را تهدیدی برای امنیت ملی خود می‌ دانند. در حالی که تعداد قابل توجهی از دانشجویان این کشور در روسیه مشغول  تحصیل می‌ باشند.

در بخش دیگری از ادامه سیاست‌ های شوروی ستیزی و دشمنی با روسیه مقامات اکراین، اظهارات سرگیی کیسیلیتسا، نماینده دائمی اکراین در سازمان ملل متحد قابل توجه است. وی اخیراً در سخنرانی خود در این مجمع جهانی، نقش اتحاد شوروی و آلمان نازی را در بر افروختن آتش جنگ جهانی دوم یک سان دانست! یعنی یک مقام رسمی کشوری که در آن زمان خود قسمتی از یک کشور واحد بود و به آشغال فاشیست های هیتلری در آمد چنین سخنانی بر زبان می آورد. هر کس که اندک مطالعه تاریخی داشته باشد می‌داند که آدلف هیتلر، موسولینی و نخست وزیران ژاپن با ائتلاف یکدیگر، حمله نظامی و اشغال دیگر کشورها را آغاز کردند. نماینده اکراین در سازمان ملل فریاد برمی آورد و می‌گوید: «نیروهای نظامی اتحاد شوروی هزاران اوکراینی را در زمان اشغال آلمان، حتی پیش از آن، هنگام عقب نشینی در سال 1941 کشته و زیرساخت های مهم در شهرها را تخریب کردند»!

باید توجه داشت که معیار موفقیت برای دیپلمات های اوکراینی در حال حاضر، توانایی آنها در فریاد زدن هرچه بلند تر علیه روسیه است. داستان های مربوط به جنگ جهانی دوم در راهروهای قدرت کیف، بی فایده و در عین حال روشی بسیارکارآمد برای دهن کجی به مسکو تلقی می شود.

اگر صادقانه قضاوت کنیم، برای افراد متفکر روسیه، شنیدن‌ فریادهایی از این دست درد ناک و در عین حال توهین آمیز است. آیا روش‌هایی به سبک سرگیی کیسیلیتسا، در آسیب رساندن به روسیه، منافع ملی اکراین را تأمین خواهد کرد؟ بدون تردید باید گفت، روش شخصیت‌هایی از این دست در بدو امر به کشور خود آسیب می رسانند نه به متحدان طبیعی و تاریخی خود.

زمانی که از شخصیت افراد صحبت به میان می‌آید، باید توجه داشت، چه افرادی در تاریخ شاخص می‌شوند. به عنوان مثال، نقش نویل چمبرلن، نخست وزیر بریتانیا در سال‌های 1937 تا 1940 چگونه بوده است. چمبرلین، مشکلات زیادی را برای اورپا و کشورخود رقم زد. او به آسانی و حتی با خوشحالی چکسلواکی را تسلیم هیتلر کرد. ضمن این که با وجود «ضمانت» های جدی، با حمله آلمان نازی به لهستان مخالفت نکرد. چمبرلن، در سیاست خود اتحاد شوروی و آلمان نازی را در یک ردیف قرار می‌داد. حتی برای هیتلر احترام خاصی قائل بود و بر این نظر بود که او فردی است جنتلمن و بر قول خود وفادار. سیاست نخست وزیر بریتانیا به وقت خود منجر به فاجعه‌ ای شد که بارها می توانستند از وقوع آن جلو گیری کنند.

در متون کتاب‌های درسی کشور شوراها خوانده می شد که اتحاد جماهیر شوروی، برای نجات چکسلواکی، به لندن، ورشو، و پاریس پیشنهاد تشکیل یک جبهه واحد علیه آلمان را ارائه داد. تنها پاریس آماده حمایت از این طرح بود اما لهستان و انگلیس به رهبری چمبرلین ترجیح دادند پیشنهادهای کرملین را بایگانی کنند. سر انجام، چکسلواکی، کشوری که یکی از پیشرفته ترین صنایع دفاع نظامی در اروپا را داشت، به عنوان هدیه به هیتلر اهدا شد. بریتانیا بعد از چند سال، با ریزش باران بمب بر سر مردم خود«هدیه ای» را از هیتلر دریافت کرد!

بیایید به اوکراین و اوضاع نابسامان امروز آن برگردیم. مقامات کیف، با هتک حرمت به تاریخ و به عقل سلیم اصرار دارند. کجروی هایی از این دست، مسلماً عواقب دلخراشی مانند محاسبه اشتباه آمیز سیاسی چشمگیر نویل چمبرلین را برای اکراین، در بر نخواهد داشت. با این حال، رویه آن ها در سال‌های اخیر، ضربه ای است که مقامات اوکراین به بنیاد کشور و مردم خود وارد می کنند. جایگزینی تعدادی از افسانه های بیمار گونه با وارونه جلوه دادن واقعیات تاریخی، منجر به گمراهی جامعه اوکراین خواهد شد. باید پرسید، آیا مقامات سیاسی و دیپلماتیک اکراین، مانند سرگئی کیسلیتسا، عواقب جعل گذشته های تاریخی را که حامل رنج و عذابی برای مردم خود داشته و دارد متوجه خواهند شد؟ 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده