روزنامه ی دست راستی واشنگتن پست سه شنبه اعلامیه یی را از یک گروه راستگرای افراطی در ایالت اوهایو چاپ کرد که در آن از ترامپ خواسته شده بود نتایج انتخابات را باطل و با اعلام حکومت نظامی و زیر نظارت ارتش آمریکا انتخابات مجدد برگزار کند. ژنرال مایک فلین که به دروغگویی به اف بی آی متهم شده و اخیرا از سوی ترامپ عفو شد در توئیتی همین اعلامیه را باز نشر و در واقع تایید کرد. اخباری هم منتشر شده است که گویا در جلسه یی با حضور ترامپ و شماری از مشاوران او از جمله مایک فلین در کاخ سفید، او در نظر داشته «سیدنی  پاول» را به ریاست کمیته یی برای بررسی تقلب در انتخابات بگمارد. «پاول» وکیل «مایک فلین» همان کسی است که مساله ی دسیسه و تقلب سازمان یافته در انتخابات علیه ترامپ را بارها مطرح کرده است. در این جلسه، بیشتر مشاوران ترامپ و حتی «روودی جولیانی» وکیل شخصی ترامپ هم با چنین تصمیمی مخالفت کردند. «فلین» درهمین جلسه ترامپ را به برگزاری دوباره انتخابات ترغیب کرده است.

چندین دهه حاکمیت نولیبرالیسم اقتصادی و جهانی سازی، و حاکمیت الیگارشی مالی به چنان شکافهای ژرف اجتماعی در آمریکا منجر شده که ترک مسالمت آمیز ریاست جمهوری از سوی ترامپ آتش نارضایتی قشرهای گسترده ی اجتماعی را خاموش نخواهد کرد. اگر رویدادی غیرمنتظره به صورتی خشونت آمیز در زمان باقی مانده از ریاست جمهوری ترامپ رخ ننماید، تلاطمی که در بستر جامعه ی امریکا در جریان است نماینده ای در حاکمیت خواهد یافت.

رویکرد انتخاباتی حزب دموکرات در انتخابات اخیر همانند انتخابات ۴ سال پیش جز طرد خواست های ترقیخواهانه و راندن نماینده ی آنها برنی سندرز و در عوض بالا کشیدن جو بایدن، نماینده ی ادامه ی سیاست های نولیبرال چند دهه ی اخیر، نبوده است. رویکردی که نشان میدهد که رهبران این حزب شکست سیاستهای چند دهه پیشین را درک نکرده و در پی چاره اندیشی و تن دادن به دگرگونی های اساسی در ساختار اقتصادی امریکا نیستند. تصور دولت سایه ی نولیبرال اینست که پدیده ی ترامپ تصادفی بود و با حذف او درب سیاست خارجی و داخلی ایالات متحده دوباره بر همان پاشنه ی سیاستهای پیشین خواهد چرخید.

اما ترامپیسم و دولت ترامپ که نماینده ی بخشی از سرمایه داری آمریکا است در پی نجات سرمایه داری بوسیله ی حمایت دولتی بوده است. جنگ تجاری با چین و اعمال تعرفه ها، بازگرداندن مشاغل با اعمال فشار به شرکتهای بزرگ چند ملیتی بویژه فعال در زمینه ی فن آوری اطلاعات (گوگل، مایکروسافت، اپل و ...)، خارج شدن آمریکا از توافق های بازار آزاد و نظایر آن همه در عمل برخلاف شعار «بازار آزاد» حمایت دولت از سرمایه است. «بازگرداندن دوباره ی عظمت آمریکا» پوسته ی سیاسی این سرمایه داری دولتی است که در عرصه ی جهانی در مسیر جنگ سرد با چین حرکت میکند.

همه گیری کرونا و سیاستهای شکست خورده ی دولت ترامپ به حزب دموکرات فرصت داد تا با اختلاف ناچیز در انتخابات اخیر پیروز شود. شکست ترامپ در انتخابات شاید این تصور را بوجود آورد که مناقشه با چین پایان می یابد ولی برنامه ی انتخاباتی دموکراتها و سرسختی شان در تن ندادن به خواست های مترقی که در سطحی گسترده در جامعه جریان دارد و تصویر خود را حتی در چارچوب بسته ی سیاست دو حزبی ایالات متحده در چهره ی کسانی مانند سندرز یافته، نشان میدهد که احتمالا چین ستیزی ادامه خواهد داشت. هیات حاکمه ی آمریکا یا باید تن به فشار روزافزون از پایین داده و دست به اصلاحات اقتصادی و اجتماعی گسترده بزند یا در بیرون جنگ با چین را دنبال کند و همانند ترامپ سیاست منجر به تشدید تعمیق شکافهای اجتماعی را ادامه دهد. بنابراین مساله ی گره یی اینست که با رفتن ترامپ نارضایتی نیمی از رای دهندگان به او را چه کسی نمایندگی خواهد کرد. خشونت ها و در گیری های خیابانی اخیر میان رای دهندگان به ترامپ و مخالفان او ادامه ی بحرانی است که سرمایه داری نولیبرال پدید آورده است. در پاسخ به این شورشها و سیل نارضایتی عمیق اجتماعی و در نبود برنامه یی برای اصلاح نظام اقتصادی، چه بسا جنگ داخلی در آمریکا و فروپاشی تدریجی آن نه گمانی دور که سیلی بنیان کن باشد. خطر شورشهای گسترده اروپا را هم تهدید میکند وشاید سکوت چین و روسیه در برابر تحولات آمریکا به معنی انتظار چنین حوادثی است. 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده