ترجمه و تدوین- الناز گرجی

طرح «معامله قرن» ارائه شده در تاریخ 28 ژانویه توسط رئیس جمهور آمریکا «دونالد ترامپ» به نخست وزیر اسراییل «بنیامین نتانیاهو» در مورد حل مسئله فلسطین – اسراییل بیشتر برای نجات سرنوشت این دو شخصیت طراحی شده است تا صلح در خاورمیانه. هم «ترامپ» و هم «نتانیاهو» در برابرانتخابات سرنوشت ساز و در بحبوحه داد خواست هایی علیه آنها برای سوء استفاده از قدرت و فساد قرار دارند. آنها ضمن پنهان شدن پشت یک طرح نامتوازن و نامتعادل، بخصوص نگران این نیستند که این طرح می تواند مانند حباب صابون بترکد. بدتر اینکه اگر به همراه آن کل منطقه شعله ور شود. «معامله قرن» که ایجاد دو دولت برای دو ملت، یهودی و فلسطینی را اعلام می کند، در واقع دومی را از هر گونه ویژگی های نظام دولتی و بخش قابل توجهی از سرزمین محروم می کند. از این رو، این طرح هیچ شانسی ندارد. در مقایسه با مرزهای سال 1967 که توسط قطعنامه های سازمان ملل در نظرگرفته شده بود، بخش عمده ای از فلسطین در کرانه باختری رود اردن حداقل 30 در صد کمتر می شود و تماماً توسط شهرک های یهودی نشین تکه تکه می شود. این کشور از مرز اردن و ساحل بحرالمیت نیز جدا می شود. نوارغزه دو برابر در بخش بی جان و بی آب صحرای «نگب» و همچنین بدون دسترسی به مرز افزایش می یابد... چنین «فلسطین مستقلی بندر یا فرودگاهی، ارتش یا نیروهای امنیتی، کنترل بر حریم هوایی و مرزها، امکان هرگونه بستن اتحاد با دیگر کشورها غیر از اسراییل» نخواهد بود. حق بازگشت به میهن برای پناهندگان فلسطینی وجود نخواهد داشت. پایتخت فلسطین حومه ای دورافتاده از اورشلیم بنام «ابودیس» نامیده خواهد شد، در صورتی که خود شهر مشهور است، از جمله بخش شرقی آن پایتخت اسراییل خواهد بود. «بنیامین نتانیاهو» اعلام کرده است که با توجه به آمادگی آمریکا برای برسمیت شناختن حاکمیت اسراییل در شهرک های یهودی نشین کرانه باختری رود اردن نخستین مرحله الحاق که به دره اردن  و شهرک های یهودیان در این «مناطق» مربوط است در یکشنبه آینده برای تصویب به دولت ارسال و سپس مرحله دوم برنامه ریزی خواهد شد. با این حال مخالفان«نتانیاهو» از جمله تایید کنندگان این معامله قصد دارند اجرای آن را به دوره پس از انتخابات موکول کنند.

همه رهبران فلسطین با وجود تهدیدها از سوی آمریکا، چنین «استقلالی» را به اتفاق و بطور خشم آگین رد کردند. افزایش و توسعه پیشنهاده شده تقریبا دوبرابر قلمرو نوار غزه یعنی منطقه ای که حماس در آنجا حاکم است و بر مرزهای سال 1974 و نه سال 1967 اصرار دارد. پیشنهادات ترامپ بعنوان «درخور سطل زباله» توسط حماس رد شدند. سازمان معتدل تر «فتح» که در کرانه باختری رود اردن حاکم است، منطقه تحت کنترل آن براساس این طرح«مانند پنیر هلندی بریده شده است»، حماس فقط  برای افزایش تحریک خشونت است. با این طرح برشمار کسانی که تمایل بیشتری به مبارزه مسلحانه دارند، بیشتر خواهد شد. تصادفی نیست که «انتفاضه» برای عدم شناسایی «معامله» در پایتخت«پیشنهاد شده» فلسطین آغاز شده بود. ابتکار آمریکا به تحکیم جامعه فلسطین که قبلا نیز بین حماس و فتح تقسیم شده بود، کمکی نکرده است. هر دو سازمان اکنون مخالف طرح آمریکا هستند. ترامپ توقع دارد که این معامله را تاثیرگذارترین رژیم های عربی، ضمن در نظر گرفتن خط مشی سخت او در رابطه با ایران مورد حمایت قرار بدهند. در واقع بسیاری از آنها نیز «از طرح صلح ترامپ استقبال کرده اند». با این حال خواسته‌های جهان عرب نیز برای موافقت و هماهنگ شدن با«همه تصمیمات با قوانین بین المللی و قطعنامه های مربوط به سازمان ملل متحد» دیده می شوند.

برای فلسطینی ها تماس شب 28 ژانویه پادشاه عربستان سعودی سلمان بن عبدل عزیز آل سعود «نگهبان دو مسجد مقدس» و محمود عباس بسیار قابل توجه بود. پادشاه عربستان به عباس اطمینان داد که «موضع پادشاهی در مورد مسئله فلسطین به نفع حفظ حقوق مردم فلسطین خواهد بود».

از دو کشور عربی که در حال حاضر پیمان صلح دارند و روابط رسمی با اسراییل را حفظ می کنند- (مصر و اردن) ملک عبدالله دوم که سیاستمدار طرفدار غرب در منطقه محسوب می شود بطور قطعی این معامله را رد کرده است. منطقه کرانه باختری رود اردن از جمله اورشلیم شرقی تا سال 1967 جزو پادشاهی وی بود، و او هنوز هم بعنوان حامی حرم های کوه معبد بحساب می آید. با محدود کردن این سرزمین ها پادشاهی اردن هیچگاه موافقت نخواهد کرد. موضع قاهره بیشتر دو پهلو بود و رسما از این معامله پشتیبانی نکرد، اما خواستار «مطالعه دقیق آن» شد. ظاهرا طرف مصر به این ابتکارعمل برای دو برابر کردن قلمرو نوار غزه که می تواند مهاجرت از آنجا را به مصر کاهش دهد و همچنین امکانات و فرصت های معینی را برای اقتصاد مصر فراهم کند علاقمند بوده است. با این حال برای قاهره موضع اتحادیه عربی میتواند تعیین کننده باشد. دبیر کل آن «احمد ابول ال گیت» که در طرح رئیس جمهور آمریکا«غفلت از حقوق مشروع فلسطینی را» دیده است اظهار داشت که «تحمیل هرنوع تصمیمی برای درگیری فلسطین و اسراییل مقرون به موفقیت نیست». به گفته «ال گیت» طرح صلح آمریکا در نشست آینده اتحادیه عرب مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. مهم است که سخنگوی مطبوعاتی سازمان ملل متحد «استفان دوجاریک» اظهار داشت که این سازمان همچنان به قطعنامه های خود در مورد ایجاد دو کشور فلسطین و اسراییل در مرزهای شناخته شده سال 1967 پایبند است.

«فشار» برای قطعنامه های جدید در حمایت از برنامه آمریکا هیچ شانسی ندارد. آلمان و برخی دیگر از کشورهای اتحادیه اروپا خواستار«مطالعه دقیق تر این طرح» هستند، اما از این طرح تنها «بوریس جانسون» است که با رفتار جنجالی و سبکسرانه خود پشتیبانی مستقیم می کند. دلیلی وجود دارد که موضع اتحادیه اروپا در مورد حل و فصل مسئله فلسطین و اسراییل درچارچوب سنتی خود باقی بماند. مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا «جوزف بورل» گفت که اتحادیه اروپا پیشنهادات مطرح شده توسط آمریکا را بر اساس «پایبندی محکم و متحد به راه حل مذاکره و قابل دوام دو کشور ارزیابی می کند که آرمان های مشروع فلسطینی ها و اسراییلی ها را ضمن رعایت تمام قطعنامه های مربوط به سازمان ملل متحد و پارامترهای توافق شده در سطح بین المللی در نظر بگیرد». اما در صورت سرکوب اعتراضات فلسطینی ها و محاصره کلی اقتصادی فلسطین که واشنگتن تهدید می کند، برای فلسطینی ها آخرین وسیله باقی می ماند که درباره آن عضو بلند مدت رهبری فلسطین «سعیب آریکات» اعلام کرد. سخن از خودانحلالی کلیه ساختارهای رهبری فلسطین بعلت بازنگری توافق نامه‌ها و قطعنامه‌های موجود توسط اسراییل و آمریکا و همچنین عدم امکان اصولی ایده دو دولت است. در این صورت فلسطینی ها خواهان اعطای حقوق مدنی کاملی برای آنها در ترکیب دولت اسراییل در تمامی سرزمینهای اشغالی آن و واگذاری مسئولیت بدلیل موقعیت خود در قبال ارگانهای دولتی اسراییل خواهند شد. چنین الزاماتی مطابق با قوانین و نرم های بین المللی هستند و عدم اجرای آنها به معنای ایجاد «رژیم آپارتاید و جدایی نژادی» اسراییل است. اکنون در اسراییل و در مناطق اشغالی آن تقریبا 7/ 6 میلیون یهودی و حدود 7 میلیون عرب (از آنها – 1/2 میلیون نفر در مناطق داخل کشور با حقوق شهروندی) زندگی می کنند. دشوار نیست تصور اینکه در چنین جامعه ای نخستین انتخابات آزاد منجر به چه خواهد بود. آنچه فلسطینی ها هنوز به این مهم نرسیده اند، علتش تمایل آنها به داشتن دولت خود که کاملا مستقل از«همسایه یهودی»باشد، است. با این حال در این اوضاع ناامید ‌کننده ای که ترامپ و نتانیاهو آنرا بوجود آورده اند آنها می توانند این مسیر را انتخاب کنند. در این صورت «برندگان» فعلی ریسک «مغلوب شدن خود» را باید بپذیرند.

https://www.fondsk.ru/news/2020/01/30/sdelka-veka-trampa-libo-lopnet-libo-vzorvet-blizhnij-vostok-50007.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده