مردم ایران از یکسو با رانت خوارها و چپاولگران داخلی حکومتی طرف هستند که گریبان آنها را رها نمی کنند و از سوی دیگر با قدرت‌های بزرگ جهانی و در راس آنها امریکا که فشار را نه بر گلوی حاکمیت، بلکه برگلوی مردم ایران گذاشته‌اند.

 نتایج تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی بصورت یک بحران وسیع اقتصادی خود را نشان میدهد. آمار غیر رسمی میگوید که قدرت‌های جهانی بین 100 تا 150 میلیارد دلار پولهای ایران را در تصاحب دارند. آنها به این آسانی نمی خواستند این پول‌ها را پس بدهند و از داخل ایران سرانجام مخالفت با برجام بهانه این کار را به دست آنها داد.

از سوی دیگر آنها که 8 سال با شعارهای حق مسلم اتمی و با خیال خام جلب حمایت مردم عرب منطقه، ایران را به کام فصل هفتم منشور سازمان ملل و امریکا و اتحادیه اروپا ‌انداختند، با قدرت مالی که از غارت واختلاس و دزدی حکومتی به جیب زده‌اند به گسترش توطئه علیه دولت افزوده‌اند. شبکه‌های خبرسازی و جنگ روانی وابسته به آنها، در حالیکه خود خوب میدانند دولت در تنگنای کامل بی پولی و محاصره اقتصادی و تحریمی است، با هر پدیده و تصمیمی که برای جبران کمبود بودجه و عادی کردن اوضاع گرفته می شود مخالفت می کنند که آخرین نمونه آن مخالفت با فاتف است که هدف آن جلوگیری از شفاف شدن نظام مالی و اقتصادی و فلج کردن نظام بانکی کشور است. آنها در مخالفت با فاتف هم نگران باز شدن دست دولت در مقابله با تحریم ها هستند و هم نگران سرنوشت حساب های بانکی خود. امثال محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت، که در انواع و اقسام معاملات ناسالم و مشکوک دخالت دارد می داند در صورت عملی شدن فاتف باید صورت حساب اموال و دارایی‌های خود و محل کسب آنها را به دولت ایران اطلاع دهند و آنها زیر بار شفاف شدن آن نمی روند.

در این میان رهبر جمهوری اسلامی که نقش بسیار مهمی در فاجعه اقتصادی و اجتماعی کنونی داشته و ایران هراسی از یکسو و شکست سیاست ایران در عراق و کشورهای منطقه محصول آنست، نه می خواهد و نه قادر است جناح راست که خود در جبهه آنها می داند را مهار کند و دستش با آنها همچنان در یک کاسه است. انتصاباتی که قرار است هفته دیگر بجای انتخابات در ایران برگزار شود حلقه دیگری از این زنجیر است که بزودی نتایج وخیم آن پدیدار خواهد شد.

بدینسان همه چیز حکایت از آن دارد که ما در سال آینده و با انتخاب فعلا قطعی ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا با شرایطی به مراتب وخیم تر از امروز مواجه خواهیم بود؛ ترامپی که دیگر نگران انتخاب دوباره خود نیست و از نقض وعده ها و کشتن مردم آمریکا و ایران ابایی نخواهد داشت.

در این شرایط تنها زبان و حلقه واسط قدرت میان مردم و حاکمیت شخص حسن روحانی رئیس جمهور و دولت وی خواهد بود. در یک سال آینده باید بیش از گذشته و بسیار محکم تر از گذشته در پشت دولت حسن روحانی ایستاد تا بتوان از بحران‌های بزرگی که ایران با آن روبرو خواهد شد با سلامت عبور کند و در نهایت اجازه نداد که انتخابات ریاست جمهوری هم به انتخاباتی تشریفاتی و انتصابی تبدیل شود. سخن علی ربیعی سخنگوی دولت در مورد اینکه دولت تا مرداد 1400 به کار خود ادامه خواهد داد، در واقع همین وعده ایستادگی و مقاومت و دعوت به پشتیبانی از دولت در حدود یک سال و نیم پرخطریست که در برابر مردم ما قرار خواهد داشت.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده