سرمقاله راه توده 727

مردم انتخاباتی را که انتصابات است

قبول ندارند و در آن شرکت نمی کنند!

یازدهمین دوره انتخابات مجلس جمهوری اسلامی دوم اسفند 98 برگزار می شود. در همآهنگی کامل با رهبر جمهوری اسلامی، شورای نگهبان و سپاه پاسداران تمام مقدمات لازم برای تشکیل مجلسی تابع سیاست های وی را فراهم ساخته است. یعنی همان تعبیری که سردار کوثری نماینده مجلس نهم در لباس غیر نظامی و فرمانده قرارگاه ثارالله سپاه در لباس نظامی پس از پایان آن مجلس در تاریخ 7 دیماه گذشته گفت: «مجلس مد نظر رهبری باید روی کار بیاید». مجلسی را که تمام مقدمات تشکیل آن را فراهم ساخته اند، تکامل یافته مجلس نهم است. در انتخابات آن مجلس اکثریتی از مردم در اعتراض به رد صلاحیت ها شرکت نکردند و راه توده نیز شرکت در آن انتخابات را بلاموضوع اعلام کرد. استدلال ما درباره انتخابات مجلس نهم آن بود که رهبر جمهوری اسلامی هنوز بر سیاست نظامی- اتمی خود که احمدی نژاد بلندگوی تبلیغاتی آن بود پافشاری می کند و این درحالی است که ادامه این سیاست می رود تا ایران را علاوه بر ادامه تحریم های جهانی، آماج حملات نظامی نیز قرار بدهد. در آن زمان پرونده اتمی ایران در شورای امنیت سازمان ملل و زیر بند 7 منشور سازمان ملل قرار گرفته بود. بندی که در صورت عدم اجرای مصوبه این شورا، راه حمله نظامی هموار بود. استدلال راه توده در مخالفت با شرکت در آن انتخابات صرفا این نبود که صلاحیت ها رد شده و انتخاباتی فرمایشی را تدارک دیده اند، بلکه این نکته بسیار مهم نیز بود که عدم شرکت مردم در آن انتخابات نشان دادن مخالفت با سیاست نظامی رهبر جمهوری اسلامی است. ما همان زمان نوشتیم که با فعالیت های اتمی و قدرت نظامی و تولید تسلیحات در ایران هیچ مشکلی نداریم و حتی آن را تائید هم می کنیم، (چنان که امروز می کنیم) بلکه با آن سیاستی مخالف هستیم که قدرت نظامی و اتمی را به ابزار این سیاست برای ماجراجوئی ها و تحقق بخشیدن به توهم امپراطوری "شیعه" تبدیل کرده و بدنبال ادامه باز هم بیشتر فضای بسته سیاسی در کشور است. این که خطرات نظامی از جانب امریکا ایران را تهدید می کند و باید آماده دفع آن بود، این که تحریم ها شدیدتر خواهد شد و این که اتحاد با چین و روسیه باید تحکیم شود و... تدابیر و تحلیل های نادرستی نیست، اما لازمه پیش بردن این تدابیر و تحلیل ها اعتماد به مردم، آگاه سازی مردم از تصمیماتی که گرفته می شود و قبول مشارکت مردم در اجرای این سیاست هاست و نه برعکس آن. لازمه پیشبرد این تدابیر و تحلیل ها ایجاد دگرگونی در ساختار اقتصادی و سیاسی کشوراست. ساختاری که با خودی و غیر خودی کردن مردم و جامعه، با خصوصی سازی ها و خصولتی سازی های لجام گسیخته که کپی برداری از طرح های صندوق بین المللی پول است و تاریخی ترین فساد و اختلاف طبقاتی را بدنبال آورده همزاد نباشد. ساختاری که متکی به سرکوب مردم است و نه متکی به حمایت مردم. تحمیل افراد آلوده به همین فساد و سرکوب را بعنوان نماینده مردم به مجلس فرستادن، حتی اگر تدابیر و پیش بینی هائی درست هم باشند، نه تنها  به سر منزل نمی رسند بلکه به ضد خود تبدیل خواهند شد.

انتخابات مجلس یازدهم، تکامل یافته انتخابات مجلس نهم است، با عزمی راسخ تر برای تبدیل مجلس به چرخ پنجم بیت رهبری. این بار بقول روحانی بسیار دقیق تر از انتخابات مجلس نهم "لیست انتصابات"  تنظیم شده است. زمینه چینی برای مجلسی که انتخابات آن را ترتیب داده اند، با کارشکنی علیه تمام سیاست های دولت، تحمیل تقریبا اکثر وزرای کلیدی کابینه به روحانی از سوی رهبر، سنگین ترین یورش های تبلیغاتی علیه روحانی و وزیر خارجه وی "ظریف"، استیضاح های پیاپی، کارشکنی علیه برجام، علیه مذاکره با امریکا و اروپا، تخریب رابطه با عربستان، زمینه سازی برای بازگشت تحریم ها و دهها ماجراجوئی داخلی و منطقه ای فراهم شد. گردانندگان این مجموعه که هدایت اصلی آن را بیت رهبری بدست داشته و دارد، خود را حاکم مجلس یازدهم و تبدیل آن به تخته پرشی برای به دست گرفتن سکان ریاست جمهوری و قوه مجریه میدانند. مقاومت قاطعی که در برابر تمام اعتراض ها و انتقادها در هفته های بررسی صلاحیت ها شد نشان داد که برای آنها (از جمله خود رهبر) شرکت یا عدم شرکت مردم در انتخابات علیرغم حرف های تبلیغاتی که رهبر جمهوری اسلامی درباره ضرورت پر شور برگزار شدن انتخابات زده و می زند، اهمیت ندارد. مهم تشکیل مجلسی تابع بیت رهبری و سیاست های رهبر است. بنابراین بلاموضوع بودن شرکت مردم در انتخابات طبیعی است، اما این بلاموضوع بودن و شرکت نکردن در انتخابات به معنای "تحریم انتخابات" نیست زیرا انتخاب و انتخابات حق مردم است و در یک چرخش سیاسی و تغییر توازن قوا در حکومت و میان مردم و حکومت این حق بار دیگر از حکومت بازپس گرفته خواهد شد.

این بلاموضوع بودن شرکت در انتخابات مجلس یازدهم تفاوتی بسیار مهم با عدم شرکت در انتخابات مجلس نهم دارد. در مجلس نهم که در دولت احمدی نژاد برگزار شد توانستند آمارهای تقلبی درباره میزان شرکت مردم در انتخابات منتشر کنند، توانستند برای عده ای رای سازی کنند، توانستند روی دو میلیون شناسنامه باطل شده مهر شرکت در انتخابات بزنند، توانستند حداد عادل را با آراء تقلبی به مجلس ببرند و نامزد ریاست مجلس کنند. همه این تقلب ها و دهن کجی ها به مردمی که درآن انتخابات شرکت نکرده بودند ممکن شد زیرا احمدی نژاد رئیس جمهور بود. این بار انتخابات در دولت روحانی برگزار می شود و همه امید آنست که جلوی آن تقلب ها گرفته شود و حداقل برای خود نظام آشکار شود که مردم مجلس فرمایشی نمی خواهند، برای رهبر جمهوری اسلامی مشخص شود که حتی اگر بخشی از تدابیر و سیاست های خارجی و منطقه ای درست باشد، نمی توان مردم را از آن آگاه نکرده و آنها را شریک این سیاست ها نکرد و بجای جلب حمایت مردم، با زبان گلوله و زندان و دروغ و فریب با آنها سخن گفت.

------------------

سرمقاله راه توده درباره انتخابات مجلس نهم:

http://www.rahetudeh.com/rahetude/2012/10mars/sarmaghaleh355.html

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده