همه حوادث هفته گذشته نشان داد که ایران و منطقه در لحظات پرالتهابی به سر می برد و اگر روند حوادث به همین نحوه ادامه یابد، ایران به جنگی ویرانگر کشانده‌ میشود که سرانجام آن تغییر نقشه منطقه و تجزیه ایران است.

رهبران جمهوری اسلامی از جمله رهبر جمهوری اسلامی و رئیس جمهور از "انتقام سخت" سخن گفتند که در حد یک شعار و واکنش می توان آن را طبیعی و قابل فهم دانست بشرط اینکه قرار نباشد تفسیر محتوای این شعار باز بدست همان کسانی بیفتد که در طی سالهای گذشته ایران را به زیر تحریم و فصل هفتم منشور سازمان ملل کشاندند و سپس برجام را ناکام گذاشتند. صرفنظر از اینکه منطق "انتقام" اساسا زمانی که پای منافع و سرنوشت یک کشور 80 میلیونی در میان است تا چه‌اندازه معنا دارد، بزرگترین "انتقام" ایران از آمریکا که هم منافع کشور را حفظ می کند و هم می تواند نام نیکی از مردم ما در جهان و تاریخ باقی گذارد آن است که بکوشیم نظامیان آمریکایی را از این منطقه بیرون کنیم و در این راه دیپلماسی بسیار کارآمدتر از نیروی نظامی است. نیروی نظامی پشتوانه دیپلماسی است و نه اینکه بخواهد جای آن را بگیرد.

بخشی از تلاش‌هایی که سردار سلیمانی در جهت نزدیکی میان ایران و روسیه انجام می داد و روابط نزدیکی که با پوتین، رئیس جمهور روسیه داشت، و از جمله نقش او در سوریه همگی در همین جهت بیرون کردن نظامیان آمریکایی از خلیج فارس و خاورمیانه بود. بخشی از مخالفت‌های داخلی با وی در اتاق بازرگانی و محافل اقتصادی تجاری از همینجا ناشی می شد. در واقع آنها تنها نگران تجارت خود هستند و چون در روابط با روسیه صادرات و واردات چشمگیری وجود ندارد، مخالف با گسترش آن هستند. از این نظر به تلاش‌های سلیمانی در سوریه و عراق همچون خطر برای تجارت می نگریستند.

همین گروه بود که مدام در جریان جنگ با داعش در سوریه و در حین مذاکرات برجام و پس از آن نسبت به گسترش روابط ایران با روسیه "هشدار" می دادند و آن را خطرناک می خواندند. در حالیکه نزدیکی کشورها به یکدیگر بخشی از کوشش‌های دیپلماسی است و اگر دیپلماسی اتمی را همچون یک مبارزه برای صلح و بیرون کردن نظامیان آمریکایی از منطقه نگاه کنیم توجهی نداریم که آیا امریکا و اروپا  از نزدیکی ما به این یا آن کشور خشنود می شود یا نمی شود.

البته سیاست سردار سلیمانی در نزدیکی به روسیه در میان فرماندهان سپاه نیز مخالفان جدی داشت که برخی سخنان محمدرضا نقدی فرمانده سابق بسیج یا غلامرضا جلالی رئیس پدافند غیرعامل علیه روسیه در جریان حمایت روسیه از برجام جلوه‌هایی از آن بود. البته در این میان رقابت‌های شخصی میان فرماندهان نیز جای خود دارد و نفوذ جاسوس‌هایی که در اطراف اینگونه فرماندهان قرار گرفته‌اند نیز نقش خاص خود را دارد.

بنابراین "انتقام" ما از آمریکا بابت ترور موشکی سردار سلیمانی اگر بخواهد نظامی باشد در موفق ترین حالت می تواند موجب شود که ترامپ دوباره رئیس جمهور آمریکا نشود و ترامپ دیگری به کاخ سفید راه پیدا کند. ولی بهایی که کشور ما و منطقه و جهان بابت این "انتقام" خواهند پرداخت بسیار سنگین تر از آنچه خواهد بود که به گمان در می آید. بهترین "انتقام" در عرصه دیپلماسی و در جهت تقویت پیوندهای سیاسی و اقتصادی و دیپلماتیک ایران با همه کشورهایی است که می توانند متحد ما برای بیرون کردن نظامیان آمریکایی از منطقه باشند. نه تنها به روسیه و چین، بلکه به تضاد منافع -هرقدر‌اندک- اروپا و آمریکا نیز در این زمینه باید توجه کرد. این نکته مهمی است که رهبر جمهوری اسلامی فردای حمله موشکی به پایگاه امریکا در عراق بدرستی به آن اشاره کرد و گفت "یک سیلی زده شد و کافی است، باید کاری کرد که امریکا در منطقه برود!"

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده