|
"دروغ" |
|
به جرات می توان گفت که مقامات هیچ دولت و حکومت غیر مذهبی در جهان باندازه مقامات و حاکمیت مذهبی ایران دروغ نه گفته و نه می گویند. مگر در زمان جنگ دوم جهانی که دستگاه تبلیغاتی هیتلر به ماشین پخش دروغ تبدیل شده بود. حتی فاشیسم هیتلری نیز حداقل در جزئی ترین مسائل جامعه و دولت دروغ نمی گفت. در جمهوری اسلامی از صدر حاکمیت که علی خامنه ای باشد، تا کوچکترین مقام قضائی چشم در چشم مردم دوخته و دروغ می گویند. تفاوت نمی کند که در چه زمینه و درباره چه موضوع و یا فردی، درباره همه چیز دروغ می گویند. چه در باره مسائل داخلی و چه در مسائل خارجی و غم انگیز آنست که رسانه های ایران – در راس آنها صدا و سیما- نیز ناشر بی سئوال این دروغ ها و گاه خالق دروغ ها هستند. این وضع به گونه ایست که گاه انسان تعجب می کند که درباره فلان موضوع اگر راستش را بگویند که مردم راحت تر قبول می کنند و می پذیرند، بنابراین به چه دلیل حتی در این گونه موارد هم دروغ می گویند؟ پاسخ عامیانه اش جز این نیست که "ترک عادت موجب مرض است" و پاسخ علمی و روانشناسی آن اینست که حاکمیت نسبت به خود کوچکترین اعتماد به نفسی ندارد و به دلیل وحشت از آشکار شدن این ضعف، در همه عرصه ها دروغ می گوید. حتی دروغی که 48 ساعت بعد باید آن را پس بگیرند. اما درس نگرفته و بعد از 48 ساعت درباره همان موضوع یک دروغ دیگر می گویند. به همین ماجرای سقوط هواپیمای اوکرائینی نگاه کنیم. اگر از اول راستش را گفته بودند، مردم می پذیرفتند، اما آنقدر دراین باره دروغ گفتند که حالا دیگر جمع کردن این دروغ هم ناممکن شده است. مردم را سرکوب خونین می کنند و سپس رهبر می گوید اشرار تظاهرات کردند و فریب خوردگان به راه راست آمدند! در کجای دنیا حکومت اکثریت مردم پایتخت کشور را فریب خورده معرفی می کند که در جمهوری اسلامی چنین اعلام می شود؟ اما دروغ چون استخوان ندارد تا گلوی گوینده را بگیرد همچنان گفته می شود. از ترور آیت الله مطهری که توسط یک گروه مشکوک مذهبی بنام "فرقان" ترور شد و حکومت در ابتدا آن را به گردن مارکسیست ها انداخت (سخنرانی هاشمی رفسنجانی فردای ترور و در کنار آیت الله خمینی در شهر قم) و حتی پیش از آن، از فاجعه به آتش کشیدن سینما رکس آبادان این ماشین دروغ با استناد به "تقیه" و مصلحت اسلامی به حرکت در آمده است. در هر رویداد سیاسی و اقتصادی و اجتماعی. این ماشین فرسوده شده، چنان که تعمیر آن برای ادامه حرکت نیز تقریبا غیر ممکن شده است. پس از 4 دهه، حالا دیگر جامعه به یک شناخت عمومی و ملی نسبت به دروغگوئی حکومت رسیده و حتی میداند چه کسانی در خود حاکمیت به جرم گفتن حقیقت و مخالفت با دروغگوئی حصر و زندان شده و یا ترور شده اند و یا حصر خبری و تصویری شده اند. از آیت الله منتظری تا میرحسین موسوی و محمد خاتمی. دور از تصور نیست که نوبت آسیاب طرد و حصر و ترور به حسن روحانی، علیرغم همه مانورهائی که در باتلاق حکومتی می کند برسد و همه تجربه 40 ساله او نیز برای شنا در این باتلاق بی نتیجه بماند.
تلگرام راه توده:
|
راه توده شماره 724 - 26 دیماه 1398
اشتراک
گذاری:
